The Day That I Met You

008

Ik kom terug uit de ontbijt zaal en zie Bo het hotel in lopen. De jongens zijn al door gelopen. Dus ik ga heel relext tegen de muur aan leunen. Bo ziet me en glimlacht naar me en loopt naar de receptie. "Hee" roept ze naar mij. Ik trek een wenkbrauw op en mijn lippen vormen een streep. Verbaast kijkt ze me aanm "wat valt er toe zien" roep/vraag ik bot. Verdedigend doet ze haar handen in de lucht en gaay achter de balie staan. Langzaam duw ik me van de muur af en loop breed op haar af. Verbaast kijkt ze me van achter de balie aan en trekt net als ik een wenkbrauw op. "Was het lekker gisteren?" Vraag ik bot. Ze komt achter de balie vandaan en vraagt "hoe bedoel je?" "Valt het nou echt niet op dat ik je leuk vind Bo?" Ze stampeld "uhmm" en rent weg. Ik ren haar achterna. Als ik dicht genoeg bij ben sla ik mijn arm om haar heup dat ze niet weg kan. Ze probeert zich los te krijgen maar dat lukt niet. Uit het niks begint ze heel sarcatisch te lachen. Verbaast kijk ik haar aan. Ze knipoogt en rent weg. Ne 2 seconden twijfelen ren ik haar toch achterna. Uit eindlijk vind ik haar op een bankje. Ik ga naast haar zitten en ze kijkt me met een glimlach aan. Ik glimlach terug en we staren naar het meertje voor ons. "Niall" mompeld ze. "Bo" mompel ik terug en ze kijkt me aan. "Meende je wat je zei?" "Ieder woord" antwoord ik en zie dat ze bloost. "Babe wie was dat gisteren?" Vraag ik haar voorzichtig. " ik denk niet dat je blij word als ik he vertel wie dat is, Ni" antwoord ze en kijkt weg. Ik leg mijn duim en wijsvinger onder haar kin en draai haar gezichtje mijn kant op. Zo dwing ik haar om me aan te kijken. "Vertel maar." Moedig ik haar aan. "Dat was mijn vriendje, Brian" antwoord ze en er gaat een steek door mijn hart. "Je kunt altijd bij me terechr, RainBow. Dus als er iets is kom!" Vertel ik haar en geef haar een kus op haar voorhoofd. " ik zal op je wachten" fluister ik en met die woorden loop ik het parkje uit en laat een verbaasde Bo achter...