Spoiled
It's been a week. Halos ganun pa rin ang takbo ng buhay ko. My last conversation with Hendrick was still fresh. Parang kanina lang nangyari yung sa lawa. Nandun pa rin yung kaluluwa ko sa nangyari. Naiinis na ako sa sarili ko. Sinabi kong hindi ako papaapekto. But look at me! I still can't get over with what Hendrick did.
Those eyes. His body with droplets of water all over him. How his arms entrapped me. His minty breath. All of it. It still lingers in my mind. Parang mightybond sa sobrang pagkakadikit sa utak ko. Ni hindi ko matanggal.
Ano bang meron ang Hendrick na yun?
Kinuha ko ang unan ko at ibinaon sa mukha ko. Tuwing pipikit ako sya ang nakikita ko. Nababaliw na ata ako eh.
"Ahhh!" sigaw ko.
This is really frustrating me!
I need to get Hendrick out of my system. Or I'll be going crazy over him. Naiisip ko pa lang na mangyayari yun. Nanginginig na ang buong sistema ko. Being with Hendrick is like letting yourself be eaten by carnivorous animals. It's suicidal and dangerous.
A little jog on the field should do the work. Pampalipad oras ko na rin siguro. Hindi ko naman mayaya si Klein dahil hindi pa sya lumalabas ng kwarto nya. Hindi na namin sya pinapakialaman dahil sinabi na rin sakin ni Thorin. And speaking of Thorin, he's in the city to handle Dad's business. So I'm all alone.
I wore my racer back sando. Matched with my tightpants and sneakers. I also put my hair up. Kumuha na rin ako ng facetowel dahil alam akong pagpapawisan ako. And when I thought I'm good, lumabas na ako ng kwarto ko at bumaba. Pumunta naman ako sa dining hall para humingi ng waterbottle.
Nagpaalam na rin ako kay Manang kung sakaling hanapin ako ni Thorin kapag tumawag sya sa bahay. I know Thorin, pag nakaramdam sya ng mali tatawag sya sa bahay para tanungin kaming lahat. And to know my wherabouts.
Lumabas na ako ng bahay. Nakita ko ang ganda ang panahon. Perfect timing ika nga. Nadadaanan ko ang rancho habang nagjojog ako. Katulad ng laging kong ginagawa, lagi kong silang binabati. Nagjog ako hanggang sa mga hilera ng mga puno medyo malayo na rin 'yon sa hacienda.
Tumigil ako sa isa sa mga puno para magpahinga. Nagpunas rin ako ng pawis ko. I think I burned all the fats I have for a week. Sa pagod at uhaw ko ay naubos ko ang dala kong tubig. I should've brougtht two.
"Urielle!"
Who the hell is that? I recognized the voice but I'm not certain of it.
"Here! Across you!"
Napatingin ako sa katapat kong puno. It's Gabe. Medyo malayo sila sa puno sinisilungan ko. Tinignan ko ang mga kasama nya. No Hendrick. Its Gabe and Colosseus, and two girls with them. Nakita kong naglakad sila patungo sa kinaroroonan ko. Napansin ko din ang mga dala nilang picnic basket. So they planned on having a picnic, huh?
Ngumiti lang ako sa kanila noong makalapit na sila sakin. But no reaction earned from the two ladies in my front. I noticed their stares at me. I know that. Insecurity.
"What are you doing here?" sabi ni Colosseus.
"I jogged. Nakarating ako dito. So I decided to rest here first." sabi ko.
Nagtanguan naman sila. Still no reaction from the girls. Napatingin ako sa kanila noong makita ko yung isa na ngumisi. Napansin siguro ni Gabe yun kaya inagaw nya ang atensyon ko.
"Oh I forgot! They're Lilliana and Celestine." sabi ni Gabe.
Lumapit sakin si Lilliana at ngumiti.
BINABASA MO ANG
Urielle ( B&D Series #1 )
Fiksi Umum𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙥𝙚𝙖𝙘𝙚𝙛𝙪𝙡 𝙫𝙖𝙘𝙖𝙩𝙞𝙤𝙣 𝙩𝙪𝙧𝙣𝙚𝙙 𝙞𝙣𝙩𝙤 𝙪𝙣𝙚𝙭𝙥𝙚𝙘𝙩𝙚𝙙 𝙚𝙫𝙚𝙣𝙩𝙨.