ako si Mae...
simple, tahimik at weird...
sa totoo lng, ayaw ko namang mging weird e...
nahihiya lng akong ipkita kung sino yung totoong ako...
nttkot kasi ako sa mga bad comments n pwedeng ibato skin ng iba....
nttkot akong bka di nila mgustuhan yung mga sasabihin o ggwin ko...
nttkot ako....takot ako sa DISCRIMINATIONS.....
khit na ganito ko di pa rin maiiwasn sa isng taong katulad ni Dilan...
tahimik pero di boring kasama, suplado pero mabait, di katalinuhan pero magaling magitara,
at higit sa lht di kagwapuhan pero may itsura...
Di nakpgtataka na mahulog ako s isang kgya nya....
bilib ako s knya.... at patay na patay pa...
sa totoo lng, di nmn tlga ako weird dati pero magmula nung
nadiscriminate ako ng first crush ko... natakot na ko....
ayoko na... masakit e... ayoko ng maulit pa...
lagi kong sinasabi sa sarili ko na ok lng ako kahit di nya mapansin
pero sa totoo lng... masakit e... sobrng skit... nagppansin ka s knya
pero nagmumuka ka lng t*ng*... mas lalo ata syang nawiwirdohan sakin...
nilabanan ko ang takot dahil bka ito lng ang tanging sagot s kahinaan ko...
nag-ayus ako.... inayus ang sarili at unti-unti bumalik sa mga dating organiztions sa school...
ginwa ko to para mpnsin nya... kaso habng gngwa ko to...
unti-unti akong nauubusn ng ors pr s knya... mas mdls ko n syang mak-usap ng nakaw oras
at matingnan ng takaw tingin...lht n ninakw ko sa ors.. pero lagi p rin akong nhuhuli nito...
Dumating sa punto na, hindi n kmi nagppnsinan... di ko alm kung bakit
pero pr bng nhihiya n kong kauspin sya... dumistansya sya skin ng wl akong gngwa...
2 weeks n lng ggraduate n kmi... pero wl p ring nang yayari...
oo nga, naging president ako ng student council, president ng drama t glee club,
president ng catechism for children (CFC) at vocalist/guitarist ng school band.
Ang hirap pagsaby sabyin ang lht... tpos ddag dag p sya ng wala akong gngw...
anu bng gnwa ko? bakit sya lumayo? pagod na pagod na ko...
1 week n lng, graduation na... nag-ppractice n lng kmi ng pag- mmarch...
masaya ko dahil mttpos n lht ng pghihirp ko... pro malungkot ako dahil
mgkkhiwaly n kmi ni Dilan... di man lng ako nagkaroon ng pgkakataon
na sabihin sa knya lht ng nrrmdmn ko... hanggang ngaun, di nya pa rin ako pinapansin...
sinubukan ko syang kausapin pero lagi nya lng akong iniiwasan...
nag-flash back sa utak ko ang gnwng discrimination ng first crush ko sakin....
ntkot ako pero sabi ko... kaya ko to...
sa mga susunod n araw di na syapumasok...
GRADUATION NA !
ang pinakahihintay kong araw....
kaso bkt my kulang?
nasan si Dilan?
Bakit wala sya?
kailangan kong makipag-usap sa knya...
kailangan kong mlmn kung bkt sya ngkaganon....
kailangan nyang mlmn na mahal na mahal ko sya....
may inabot sakin yung kapatid nya habng nagluluha-luha ang mga mata....
"Dear Mae,
Thank you dahil naging parte ka ng buhay ko. Sa mga ngiti, tawa, luha at lungkot. Marami akong natutunan sayo. Marami akong naitama dahil sayo. Patawarin mo sana ako kung iniiwasan kita. Patawad dahil hindi kita naka-usap ng maayos. Sorry kasi nasaktan kita. Mahirap para sakin ang iwanan ka pero kung kaya ko lng nakawin ang oras tulad ng gngw mo, ggwin ko. Hanga ako sayo. Sobrang bilib ako sa isang tao katulad mo. Hindi na ko magpapaligoy-ligoy pa. Meron akong spinal celebral degeneration disease. Stage 4 na ang sakit ko. Iniiwasan kita kasi ayokong paasahin ka. Alam kong masasaktan ka lng. Cguro s mga oras n bnbasa mo to… naglalakbay nako…. Sorry kung iniwan kita pero tndaan mo… Hindi kita iiwan.. lagi lng akong ns tabi mo. Handa akong gabayan ka habang buhay… Mahal na mahal kita… magkikita pa tayo… sa takdang panahon…
-Dilan”
Napaluha ako… Di ko kinaya lht ng nbs ko…
Niyakap ko n lng yung kaptid nya…
Na-realize ko na kung di ko lng sn binago srili ko
Siguro… ngkaron p KAMI ng oras pr s isat isa…
After ng graduation… di nako makpg celebrate…
Ni ndi ako mkngiti… tulala pa rin at tuliro..
Bakit? Bkit sya? Bkt ngayon pa? bkit klngang mngyari to?
Bakit? Bakt? Bkt?
Ito lng ang tanging tanong n tumtkbo s isip ko…
Siguro kung hindi ko lng tlg bngo srili ko…
Kaya kung nagbblk kng magbago ng itsura mo
Pag-isipan mo muna… di nmn tlga msmng mag-ayos
Basta wag mo lng kklimutan ung dhilan kung bet k nagkaganun…
Ndi nmn tlg msmng mag-ayus, ang mas importnte kung ano ka s
Loob …. ok lng nmn e... bsta u change for d better.
