I'll Never Leave You [[Oneshot]]

INLY First and Last Chapter XD

Lory's POV

"Lovi" he called me

"yes??" sagot ko ng hindi tumitingin sa kaniya

hindi ko alam kung kaya ko pang tumingin sa kanya. kasi alam kong any minute tutulo na ang luha ko

"Look at me love"

Umiling lang ako bilang tugon

"please..." he pleaded

bumuntong hininga muna ako bago tumingin sa kaniya.pagkakita ko sa itsura niya ay nag uunahang pumatak ang kanina ko pa pinipigilang mga luha.ang laki na ng pinagbago niya.

why does it have to be him??? of all people bakit siya pa?? siya pa na mas iniisip yung kapakanan ng ibang tao kaysa sa kaniyang sarili. bakit di nalang yung mga adik?? yung mga tambay sa kanto?? at yung mga jejemon?? i don't understand.... kung bakit siya pa..

napahagulgol ako sa sumunod niyang sinabi

"Don't cry lovi... promise, I'll never leave you"

mapait akong ngumiti.. alam kong hindi niya rin matutupad ang pangako niya.

Sinabi Ng doctor na may limit yung buhay niya.. any minute Ay pwede siyang kunin Ng panginoon, pwedeng mamaya, pwedeng bukas at pwedeng ngayon. He is Russel Lux Smith, my boyfriend. He has a brain tumor, Hindi namin alam kung Paano nangyari. Basta isang araw bigla nalang siyang nawalan Ng malay Kaya pinunta namin siya Sa ospital at doon sinabi Ng doctor Ang kalagayan niya...

Almost 5 months na siyang nandito Sa hospital, at kada araw Ay May napapansin akong pagbabago Sa kanya.

At ngayon Ay hinahanda ko na yung sarili ko Sa pagkawala niya.

"Hey, I told you to stop crying" Sabi niya at pinunasan yung luha ko..

"Okay, haha Hindi mo na kailangang ulitin" pinilit kong tumawa.

"Tsk. Sabi ko naman sayong Hindi ako mawawala, malakas pa kaya ako"

"Oo na haha, Ang hangin mo talaga"

"Ayaw mo nun lovi?? Para malamig, Hindi ka maiinitan"Tapos kumindat pa siya

Napailing na Lang ako.. kakalimutan ko muna yung tungkol Sa sakit niya, magpapakasaya muna ako ngayong araw.

Tumabi ako Sa kanya.

"Buti naman at lumapit ka na sakin, kanina ka pa nakatayo dun eh. Para kang estatwa"Sabi niya at umakbay sakin

"Dyosa naman" pagyayabang ko

Nang marinig ko siyang tumawa Ay napatingin ako Sa kanya... Napangiti ako

"Anong nakakatawa?? " pagsusungit ko kunwari

"Wala haha, Ang cute mo kasi" Sabi niya at kinurot yung ilong ko.

"Tsk. Trip mo nanaman yung ilong ko" nakasimangot kong sabi

"Ang liit kasi haha"

"Tsk. Pag ito lumaki, who you ka sakin"

"Haha baka naman iparetoke mo yan lovi. Wag mong gagawin yan ah"

"Asa, hinding Hindi ako magpaparetoke no"

"Good" Sabi niya at pinat yung ulo ko.

Sasagot pa sana ako Ng biglang May kumatok na nurse.

"Sir, kailangan mo nang magpahinga. Painumin ko na po kayo ng gamot" malanding Sabi Ng nurse Kaya napasimangot ako

"No need, ako na magpapainom sakanya"

"Miss. Personal nurse niya po ako Kaya ako na" sabi Ng epal na nurse