Benim creepypasta hayatım

Nasıl delirdim ?

Not: müziği açarak okuyun (dramatik oluyor)
Ben annem kuzenim ve yeni doğmuş bebek kardeşimle kalan bir kız çocuğuydum. Ailem beni sürekli olarak dışlardı eskiden çok arkadaşım vardı ama adı jony olan bir çocuk benim hakkımda bir yalan uydurdu ve bunu tüm arkadaşlarıma söyleyip hepsini bana düşman yaptı o günden sonra yanına gittiğim herkez bana vuruyor alay ediyor ve eline geçeni bana fırlatıyordu hatta bazen üstüne köpek salıyorlardı o yüzden eve hep yara içinde giderdim annem hep bana kızardı özellikle üstünde yara görünce... Kardeşlerimde anneme hak verip odamdaki herşeyi mahvederdi Bir gün annem bana aşırı derecede kızdı yanağıma attığı o tokatın acısını dün gibi hatırlıyorum annem beni evden atmıştı çok üzülmüştüm gidip bize yakın olan bir parkta ağacın üstünde uyudum orada aç ve susuz tam 9 hafta kaldım sonra sinir üzüntü yanlızlık ve intikam ateşi ile gece yarısı eve girdim bodrumdaki benzini alıp heryere döktüm ve elime bıçağı aldım annemin yanına gittim arkasından gelip elimle azını kapayıp tam kalp hizasında bıçaklayıp onu hakladım sonra kuzenimin yanına gittim ve boynunu yardım artık sinirden gözüm dönmüştü ama hala iyimser bir yanım vardı daha bebek olan kardeşime gelince.. Onu yanıma aldım onun gülüşü beni mutlu ediyordu elime bir kibrit alıp yaktım ve yere atar atmaz dışarı çıktım alevler içinde yanan eve son bir kere baktım ve kucağımda tuttuğum erkek kardeşimide alıp o parka gittim ama şansıma o çocuklar beni buldu ve kardeşimi elimden aldı... Onu geri almak için uğraştım tam o sırada o aptal jony kardeşimi elinden bıraktı ve zavallı bebek kardeşim çok sert bir şekilde yere düştü... İşte o zaman kafayı sıyırdım ve hepsini öldürdüm kardeşimin boynundaki kolyeyi aldım ve uçundaki ay şeklindeki taşı alıp kendime bir kolye olarak taktım ve ormana gittim orada bir ağacın tepesine yapılmış yıkık bir kulube gördüm ve oraya yerleştim işte benim lanet olası acıklı hikayem bu... Ha bu arada.. Adım maria... Ama o saf olan kız sanmayın çünkü o kız değişti...