Stuff Toy (One Shot)

His' POV

Papunta na kong school.

John Dela Cruz. 3rd year highschol. 15.

Pero bago yun, pumunta muna akong playground. Ito usual kong ginagawa bago pumuntang school. Umupo ako sa swing.

And then...

Nakita ko ulit SIYA.

Katapat ng playground, ay isang tindahan.

Tindahan ng mga LARUAN.

She always looked at that store everytime she passed by.

At titignan ang isang bagay na nakadisplay dun.

I didn't know her name. She didn't weng to school either.

She wore her usual outfit. A dress.

So girly. I prefered girls who wears a shirt and a jeans.

But this particular girl captured my interest.

Specially if her eyes were full of sadness.

I pitied her the first moment I laid eyes on her.

But I didn't even know that pity could turn to love.

Hihinto siya do'n ng ilang minuto and then aalis na din.

Sa bawat araw na tinitignan ko siya, lalo akong naiinlove sa kanya.

At sa bawat araw na tinitignan ko siya, nalaman ko din kung ano ang palagi niyang tinitignan sa tindahan na yun.

After class, I'll confess.

-

Her's POV

Jane Lopez. 15. Supposed to be 3rd year student.

I didn't have friends. REAL friends, I mean.

The friends I had right now was my...

Ouch! May nabangga ako. Napapaupo ako sa impact.

"Sorry, Miss." Sabi nong lalaking nabangga ko.

Pagtingala ko...

"A-ah. No, its alright. It's my fault"

Inabot niya kamay niya sakin para tulungan akong makatayo. Emeyged!

Nahihiya kong tinanggap ang tulong niya.

"You okay?" Tanong niya sakin nong nakatayo ako.

"Y-yeah." Pinilit kong ngumiti. It's been years since I smiled and it felt kinda weird to my face.

"Do'n muna tayo." Sabi niya sabay turo sa playground.

Tumango lang ako at pumunta na kami dun. Umupo kami sa swing.

This is my favorite place sa playground. It brought back memories of the past. A painful past.

"Ako nga pala si John."

"Jane." I smiled at him. "Diba pumapasok ka? Ba't wala ka sa school ngayon?" Tanong ko. Nagsisimula na ang mga klase ngayon ahh.

"Hahaha! Cutting."

"Wow! Ganda mong impluwensiya."

"Hahaha! Ngayon lang to."

Ngayon ko lang napansin, ang kulit niyang kausap para sa isang lalaki.

"So anong dahilan ba't ka nagcut?" Tanong ko sa kanya.

"Dapat ba may dahilan?"

"Wag mong sagutin ng tanong ang isang tanong. Lahat naman ng bagay may dahilan." Tumingala ako sa langit. Hahaha! Naiiyak ako!