|| In The End || Ginny Weasley (Türkçe)

...Pencereler...

Gözlerin, ruha açılan pencereler olduğu söyleniyor.
Tüm duyguları, gerçekleri ve yalanları ortaya çıkarıyormuş.

****

O kahrolası Yeni yıl tatili de bitmişti sonunda.

Sonunda onları görebilmiştim. Sonunda korkumu yenmiştim.

Neyse ki kokusu hala duruyordu. Merlin'in, bana yaşattığı bunca acıdan sonra böyle bir iyilik yapması şarttı.

Hogwarts yolculuğu, tıpkı diğeri gibi aynı geçmişti. Hermione sınıf başkanlarının kompartımanına gitmişti. Destin, Luna ve Neville yanımdaydı bu sefer. Ama hiç konuşmuyorduk. Destin ile birbirimizin ellerini sıkıca kavramış, hiç bırakmıyorduk. Bazen göz göze geliyorduk. Birbirimize anlayan bakışlar verip diğer tarafa dönüyorduk. Ve ağlıyorduk.

Bunlar dışında önceki yolculuk ile arasındaki tek fark ise daha acı verici şeyler düşünmemdi.

Biliyorum, delirdiğimi söyleyeceksiniz ama... Bana, seni seviyorum dememişti. Belki de beni artık sevmiyordu? Belki de bu yüzden bırakıp gitmişti?

Ya da dedi ama ben duyamadım...

Baksanıza! Sadece onu görmek bile küçük bir parça umut koyuyor içime. Bende yarattığı etki çok büyük.

Yanımda olduğu zamanlar, bana deydiği zamanlar içimdeki kelebeklerden biri baştan aşağı uçup gidiyordu. Bana sarıldıgı zamanlar tüm bedenim güven verici bir sıcaklıkla kaplanıyordu. Beni öptüğü zamanlar içimdeki Kelebeklerin uçuşmasıyla birlikte ben de havalanıyordum.
Ama bu, insanların bana hala acıyan bakışlar atmasına engel değil.

Üzgün bakışlar, gerçek olmayan boş sözler...

Eskiden Harry'ye atılan o bakışların yeni hedefi bendim son bir yıldır.

Onların bana acımalarını istemiyorum. Onlar bunu yapmadığı zaman bile yeterince üzgünken...

Ama buna izin veriyordum.

Beni rahatlatmalarına, bana acımalarına, yalan söylemelerine...

O halde neden gözlerime bakınca görmüyorlardı? Tek ihtiyacım olanın o olduğunu, artık yaşamak istemediğimi görmüyorlar mıydı?

Belki de görüyorlardı ama görmezden geliyorlardı. Çünkü bana ihtiyaçları vardı...

Onlara hiçbir iyiliğim dokunmasa da bana ihtiyaçları vardı. Tek yaptığım ağlayıp, yalan söylemelerine izin vermek olsa da...

 ****

Gözler ruha açılan pencerelerdir.

Peki kapılar nelerdir?