Συνάντηση Με Εναν Σταρ

chapter #2

Γιώργος POV
Καθησαμε να φάμε. Δεν μπορουσα να πάρω τα ματια μου απο πανω της. Όχι όχι δεν είμαι ερωτευμένος μαζί της. Είμαστε απλα φιλοι απλοί κολλητοί..γαμάτοι κολλητοί! Όχι ότι θα με χαλαγε γιατί είναι και κουκλαρα αλλά δεν μπορω να κάνω σχέση μαζί της. Αν όμως δεν εκανα σχέση? Μα τι σκέφτεται τόση ωρα και με κοιτάζει έτσι...; οι ματιές μας κουμπωθηκαν δυο...και τρεις φορες και ένιωσα ενα ρίγος να διαπερνάται στο σωμα μου. Την εκανα όλη την ωρα να γελάει με τις βλακειες μου, ήθελα να την κάνω να ξεχαστεί, να γελάει, είναι τοοσοο υπεροχη όταν χαμογελάει! "Να σου βάλω άλλο κρασί;" "όχι όχι Γιώργο έχουμε πιει σχεδόν ενα μπουκάλι" "έλα μωρέ σιγά τι είναι ενα μπουκάλι εδώ εσύ κατεβασες μονη σου δυο και δεν επαθες τίποτα" είναι τόσο υπεροχη.."έπαθα! μεθυσα Και τωρα δεν θέλω να μεθυσω παλι." "δεν θα μεθυσεις στο υπόσχομαι ενα ποτηράκι ακόμα" δεν ηταν οτι πίναμε πολύ, βασικά ηταν ότι το έπινε γρήγορα σαν νερό για αυτό την χτύπαγε στο κεφάλι παντα. Δεν ξερω τι εχω παθει.. εφαγα γερη φλασια τωρα μετα απο αυτες τις ματιες. Ήθελα να την μεθυσω αλλά και νηφάλια να την είχα θα την έβαζαα κάτω. Ομγ τι λέω γαμωτο;; πωω οπου βγει δεν με νοιάζει. Τώρα την θελω!! "Ευη.." "ναι;" μου λέει και τα καστανα ματια της με κοίταξαν, "σήκω!" "για που;" "έλα πάμε" της λέω και της τραβάω το χερι!"

Eυης POV.
Σήκω μου λέει και μου τραβάει το χερι, που με παει?? Άνοιξε την πόρτα και βγήκαμε στον διάδρομο, ουτε κινητά ουτε τίποτα. "Οποιος φτασει πρώτος πανω είναι νικητής!!" μου λέει και αρχίζει να τρεχη στην σκάλα. "Χαχαχαχα θα σε φτασω βλακαα" του φωνάζω και τον ακολουθώ τρέχοντας. Χαθήκαμε στις σκάλες δεν τον βλέπω. Μα που είναι; "μην μου κρυβεσαι Γιωργάκη θα σε βρωω" "δεν θα με βρειις ποτέεε" ακούγεται η φωνη του δυνατά σε όλη την πολυκατοικία. Προσπάθησα να δω απο που έρχεται η φωνη του αλλά προτίμησα να τρεξω και να τον κερδίσω! "Σε έχω περάσει κοτααα" φωνάζω και πάω μα ανοιξω την πόρτα για να βγω στην ταράτσα. "Νομίζεις" μου ψιθυρίζει στο αφτί και με το χερι του εμποδησε το άνοιγμα της πόρτας. Η καυτή του ανάσα χάιδεψε τον λαιμό μου, ανατριχιασα ολόκληρη. Γύρισα προς το μέρος του, φάτσα με φάτσα. Με πλησίαζε όλο και πιο πολύ. Είχα χαθεί στα καταγάλανα ματια του, οι χτυποι της καρδιάς μας χτυπούσαν με τον ίδιο ρυθμό. Ειχαμε λαχανιασει. "Σε κέρδισα" είπε μεσα απο μια ανάσα του "νομίζεις του απανταω και ξεφευγω απο την αγκαλιά του ανοίγοντας γρήγορα την πορτα και βγαίνοντας στην ταράτσα. "Εεε!!" φωνάζει και κοπαναει την πόρτα. Με μια γρήγορη κινηση έφτασε κοντά μου ξανα και ένωσε τα κεφάλια μας. "Εχασες" του λέω και ενα χαμόγελο βγαίνει απο τα χείλη μου. "Δες!" μου λέει και μου δείχνει το φεγγάρι. Είναι τόσο όμορφα εδώ πανω! Πλησιαζω τα κάγκελα και εκεινος έρχεται κοντά μου, έβαλε το χερι του πίσω απο την πλάτη μου και με έκλεισε στην αγκαλιά του. Οτι πιο ομορφο έχω νιώσει! (Εικόνα κεφαλαίου) "δεν είναι πολύ όμορφα;" "ναι πράγματι.." "μπορείς να διακρίνεις όλη την Θεσσαλονίκη απο εδώ πάνω" "δεν θέλω να το χαλασω αλλά σαν να κρυωσα λίγο.." του λέω ψάχνοντας αφορμή για να με πάρει αγκαλιά, φαντασου να μην το κανει και να μου πει να πάμε κάτω...😂 "Ωω συγγνώμη τι χαζός, ξέχασα να πάρω ενα φουτερακι να μην κρυωσουμε" λέει και με πλησιάζει. "Ελα εδω" με πήρε αγκαλιά κατευθειαν και ετριβε τις παλάμες του στα χέρια μου για να με ζεστάνει. Οι κοιλιακοι του, μιας και δεν φορεσε μπλουζα, ακουμπησαν πανω μου. Με μια κίνηση το πρόσωπο του έφτασε μπροστά στο δικο μου, σε απόσταση αναπνοής. Πλησιασαμε κι άλλο...δεν ξέρω αν ήμουν έτοιμη να το κάνω αυPOV
Μόλις χώρισαν και δεν είναι σωστο. Κοιταγε τα χείλη μου, είμαι τόσο αδύναμη μπροστά του. "Φίλα με" μου λέει και με τραβάει καθώς ενώνει τα χείλη μας. Είναι τόσο τέλεια η αίσθηση, μπροστά απο το φεγγάρι με θεα όλη την Θεσσαλονίκη, χωρίς να μας ενοχλεί κανεις...μονο εγώ και αυτός.

Γιώργος POV
Το εκανα, την φιλησα! Εκανα αυτό που περίμενα τοσα χρόνια. Την κατάλληλη στιγμη με τον πιο κατάλληλο άνθρωπο. Δεν ξέρω αν την έχω ερωτευτεί αλλά αυτό το φιλί τα λέει όλα. Με φίλησε σαν να μην υπάρχει αύριο, δεν σταμάτησε ουτε για ανάσα. Της άρεσε είμαι σίγουρος, της αρέσει, εγώ της αρεσω! "Γιώργο" λέει ενω απομακρύνεται σιγά σιγά. "Πάμε;" "ναι ναι..πάμε" της απανταω και κατεβηκαμε ξανά στο διαμέρισμα της. Μπήκαμε μεσα και κλείσανε την πόρτα. Δεν την άφησα συνέχισαν να κάνω αυτί που εκανα στην ταράτσα. Να την φιλαω! Πήγα λοιπον γρήγορα απο πίσω της, την γύρισαν προς το μέρος μου και την ξανά φιλησα. Αυτή τη φορά ακόμα πιο παθιασμένα, την εριξα στον καναπέ και ανέβηκα απο πανω της. Τοποθέτησε τα χέρια της στο σβέρκο μου αμποδιζοντας με να σταματήσω να την φιλαω. Εγω της σήκωσαν την μπλούζα, της την έβγαλα. Την φιλησα στο στόμα, στο λαιμό, ήθελα να της αφήσω ενα σημάδι μου για να θυμάται. Μετα κατέβηκα, την φιλησα στο στήθος στην κοιλιά. Εφτασα λίγο πιο πανω απο το σημείο της και κατάλαβα οτι ερεθιστηκε. Δεν κατεβηκα πιο κάτω όμως, δεν ήθελα να το προχωρισω τόσο πολύ απο την πρώτη στιγμή. Της άφησα και εκει ενα σημάδι και μια φωνή ευχαρίστησης βγήκε απο το στόμα της. Ανέβηκα ξανά και συνέχισα να την φιλαω στα υπέροχα χείλη της για αρκετή ώρα. "Γιώργο.. δεν.." "Σσσσ. Δεν χρειαζεται να πεις τίποτα. Το λάθος είναι δικο μου" "Δεν θέλω να σταματήσεις να με φιλας ήθελα να πω!!" "Εε πες το ντεε" της λέω και την αρπάζω ξανά φιλώντας την ακομαα πιο παθιασμένα. "Σε θέλω" της ψιθυρισα "Και εγώ" μου απάντησε μεσα απο το φιλί μας. Της ξεκουμπωσα το σορτσάκι, δεν αντιστάθηκε. Έβαλα το χερι μου μεσα και άρχισα να την ερεθιζω. Αναστεναγμοι έβγαιναν απο το στόμα της μεσα απο το φιλί μας.

Εύης POV.
Λιγησα...δεν μπορεσα να του αντισταθω, τα κανει όλα τόσο τέλεια. Έχω ανατριχιασει σε όλο μου το σωμα. Με ελεγχει μονο με δυο δάχτυλα, μονο με τα χείλη του. Δεν θελω να σταματήσω να τον φιλαω είναι γαματα. Δεν ένιωσαν ποτε έτσι, ουτε καν με τον Δημητρη. Είναι τόσο τέλειο όλο αυτό. Παραμερισε το εσωρουχο μου και έβαλε λιγο το ενα του δάχτυλο, με κοιτάει στα ματια και με μια απότομη κινηση μπαίνει μεσα μου. Δεν το κουναει και η ανάσα μου έχει σταματήσει. "Σαρεσει;" μου ψιθυρίζει ενω το έβγαλε. Δεν πρόλαβα να απαντήσω και βαζει και αλλο ενα δάχτυλο πιο δυνατά μεσα μου. Αρχισε να τα κουνάει γρηγορα και η ανάσα μου συγχρωνιστηκε με την κινηση του. Αφεθηκα ελευθερη, δεν κατάφερα να κρατηθω. "Απο τώρα υγρή μωρο μου;" λεει, εγω δεν μίλησα. Εβγαλε το χερι του απο μεσα μου με φίλησε ακόμα μια φορά πολύ παθιασμένα και σηκώθηκε. Αυτό ηταν με είχε αποτελειώσει. Πήγε στο μπαλκονι και άναψε ενα τσιγάρο, εγώ έμεινα εκει ξαπλωμένη έκλεισα για λίγο τα ματια μου. Δεν μπορουσα να συνειδητοποιησω τι έγινε μόλις τώρα.

(...)

****

Ελπίζω να σας άρεσε το 2ο κεφάλαιο. Άραγε θα τα φτιάξουν ο Γιώργος και η Ευη;