Benim creepypasta hayatım

Jeff ;-;

not: az önce bütün creepypastadakilerin hikayesini okudum ve şu an inanılmaz derece kötü hissediom neyse siz okumaya başlayın...

Maria: *kapıyı çalar*
Jeff: kimsin ?
Maria: benim...
Jeff: git burdan !
Maria: *kapının altından bir mektup bırakıp ormandaki kulübesine dğru gider*
Jeff: ne yazdı acaba *mektubu okumaya başlar* "sana kötü davrandığımın farkındayım ve dün gece hiç uyuyamadım çünkü çok üzüldüm ve senden özür diliyorum beni affedersen sevinirim eğer benim yanıma gelmek istersen ormandaki kulübende olacağım saygılarla...
-maria "
-biraz sonra-
Jeff: *mektubu cebine atıp kapşonluyu giydikten sonra kulübeye gider*
Maria: gelmeyeceğini sanmıştım...
Jeff: özürünü kabul ediyorum...
Maria: sana bir soru sormamda sakınca varmı ?
----bilmem kaçıncı kişinin ağzından---
"Sorun yok" dedi jeff ardından maria'nın yanına oturdu "bana hikayeni anlatırmısın ?" Dedi maria kibar ve üzgünce jeff söze başladı
(Araştırılıyor)
Jeff ve ailesi yeni bir eve taşınmışlardı . Babası terfi etmişti ve 'modaya uygun' bir yerde yaşamanın en iyisi olabileceğini düşünmüştü . Jeff ve erkek kardeşinin bir şikayeti yoktu tabi . Yeni ,daha iyi bir ev . Sevilmeyecek ne vardı ?
Onlar kutuları açarken komşulardan biri yanlarına geldi ve "Merhaba." dedi "Ben Barbara ; sokağın karşı tarafında oturuyorum .  Kendimi ve oğlumu size tanıtmak istedim . " Arkasını döndü ve oğlunu çağırdı " Billy , bunlar bizim yeni komşularımız . " Billy de 'merhaba' dedi ve oynadığı yere geri döndü .

"Pekala," dedi Jeff'in annesi " Ben Margaret ve bu da benim kocam Peter , bunlar da benim oğullarım , Jeff ve Liu ." Hepsi kendini teker teker tanıttılar , ardından Barbara onları oğlunun doğum günü partisine davet etti .  Anneleri gelmekten mutluluk duyacaklarını söylediği sırada Jeff ve kardeşi itiraz etmek üzereydiler  . Jeff ve ailesi kutuları açmayı bitirdikten sonra , Jeff annesinin yanına gitti.

"Anne , neden bizi bir çocuğun partisine götürmek istedin ki ? Belki fark etmemişsindir diye söylüyorum , ben bir çocuk değilim. "

Annesi "Jeff." dedi " Buraya yeni taşındık . Zamanımızı onlarla harcamak istediğimizi komşularımıza göstermeliyiz . O partiye gidiyoruz , nokta ." Jeff konuşmaya başlayacaktı ama kendini tuttu , hiçbir şey yapamayacağını biliyordu . Ne zaman annesi bir şey söylese , karşı konulması anlamsız olurdu . Jeff odasına çıktı ve kendini yatağına attı . Tavana bakarken garip bir şey hissetti . O kadar da büyütülecek bir şey değildi , ama...garip bir histi . Sıradan bir şey olduğunu düşünüp umursamadı . Annesinin eşyalarını alması için onu çağırdığını duydu , onları almak için aşağı indi .

Ertesi gün , Jeff kahvaltı edip okula gitmek için aşağı indi . Yemek masasına oturmuş yemeğini yerken yine o garip duyguyu hissetti , bunu daha önce de hissetmişti . Bu kez daha güçlüydü . Ona hafif bir acı veriyordu , ama yine umursamadı . Liu da kahvaltı etmeyi bitirdikten sonra birlikte otobüs durağına yürüdüler. Durakta oturup otobüsü beklemeye başladılar. Sonra aniden kaykayları üzerindeki bir kaç çocuk neredeyse onların bacaklarına değecek mesafede önlerine atladılar. Jeff ve kardeşi şaşırmış bir şekilde yerlerinden zıpladılar. "Hey bu da neydi? "

Çocuk onlara döndü . Kaykayına ayağıyla basıp yukarı kalkmasını sağladı ve eliyle tuttu . Çocuk 12'lerinde görünüyordu ; Jeff'den bir yaş küçük . Aeropostale marka bir tişört ve yırtık modelli bir pantolon giyiyordu.

" İyi , iyi , çok iyi . Görünüşe bakılırsa yeni etlerimiz var . " Bir anda 2 tane çocuk daha belirdi . Biri acayip derecede zayıftı , diğeri de iri . "Pekala , hazır siz burda yeniyken , size kendimizi tanıtmaktan mutluluk duyarım . Şurdaki Keith " Jeff ve Liu sıska olana baktı . Bir tekme atmayı isteyeceğiniz salakça bir ifadesi vardı . "Ve bu da Troy ." Bu kez iri olana baktılar . Doğduğundan beri egzersiz yapmamış gibi bir hali vardı .