Dear Fan [One Shot]

Dear Fan

Looking up the night sky is what I always do before I drift to sleep.

I don't even feel tired. Because you know what I feel?

I feel empty, lonely, sad, alone, mixed emotions. I don't know how all of this things happened to me.

That...That girl...

She who changed me. She who gave me the chance to feel free. She who made me laugh just for a day. She who made me so special.

She who is an avid fan of me, made me realize that sometimes fairy tales really do happen in the real world.

--

"Hindi ka pa ba matutulog, Tao-hyung?" Tanong sa akin ni Suho hyung ng makita niya ako na naka-upo lang dito sa may parang garden namin sa dorm.

Gabi na din kami naka-uwi. Sanay naman na ako sa bagay na 'yun. Araw araw naman madalas kaming gabi na nakaka-uwi dahil sa kaka-practice namin.

Minsan nakaka-pagod, minsan masaya. Minsan... Ewan ko na ba..

"Mayamaya hyung" Sabi ko naman dito at tsaka tinignan ko ang cellphone ko.

Napa-ngiti ako ng wala sa oras ng makita ko ang itsura niya. Ang ganda niya talaga tignan.

Yung ngiti niya na akala mo walang problema, yung mata niya na nangungusap, yung cute niyang ilong at yung mga labi niya na ang sarap halikan..

Kelan kaya ulit kita makikita, Keiko?

"Still can't get over her, Tao-hyung?" Sabi ni Suho hyung sa akin sabay upo sa tabi ko.

Si Suho hyung lang ang nakaka-intindi sa akin. Siya lang naman ang may alam tungkol sa kanya. Bukod sa aming dalawa, wala na.

Natatakot kasi ako na kapag nalaman eto ni Sooman baka ilayo niya siya sa akin. Iniisip ko pa lang 'yon. Nasasaktan na ako.

Ano pa kaya ngayon diba? Hindi ko na siya makita. I've been looking for her secretly, pero hindi ko talaga siya makita.

Tuwing may lugar kaming pupuntahan, umaasa ako na makikita ko siya. At patuloy pa ding umaasa na magkita ulit kami at masabi ko na sa kanya ang totoo.

Ang hirap din kasi mag-tago ng nararamdaman mo sa isang tao. Gusto mo siyang makasama, pero madaming tao ang pumipigil sa inyo.

Ganun na ba talaga kahirap na makasama ang taong mahal mo?

Ang taong di mo inaasahang mamahalin mo sa milyong babae sa mundo.

Yung taong di mo inaasahan na makikilala mo sa isang aksidente lang.

"You're crying Tao. I know your really hurt" Sabi ni Suho hyung sabay tapik sa balikat ko.

Kaka-isip lang sa kanya, naiiyak na ako. Bakla mang tignan, pero wala akong pake.

"I miss her" Sabi ko sabay yuko.

I miss her laughs, I miss her smiles, I miss her scent.. I miss everything about her, even thought I only spent a day with her.

"Mind to share what really happened that day? And why do look miserable today?" Tanong ni Suho hyung sa akin.

Is this the really right time to share what really happened that day and why do I look miserable today?