Historia największego sekretu

Jak to było.

Wiecie jak to jest być zupełnie niezauważalnym pośród ludzi? Nie wyróżniać się niczym szczególnym, podczas kiedy twój brat jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych osób na świecie? Jak to jest być jedną z najbardziej strzeżonych tajemnic? Jednocześni ciesząc się życiem i swobodom wyboru, którego wielu ludzi nie posiada. Mogłam wybrać każdego człowieka na świecie, a nigdy nie miałam chłopaka, za to mój brat musiał ukrywać swoją miłość przed całym światem, przez sławę, przez kontrakt, przez nietolerancyjnych dupków. Nazywam się Melody Kalley a to jest moja historia.

Odkąd tylko pamiętam wychowywałam się bez ojca. Na każde święta i urodziny dostawałam drogie prezenty, a matka mówiła, że to od wujka z Anglii, którego nigdy nie widziałam. Chociaż w jednym mnie nie okłamała były z Anglii a dokładniej z Cheshire , od kogoś kogo nie znam i miałam nigdy nie poznać. Od mojego ojca, który miał tam rodzinę, żonę i dwójkę dzieci. Wszystko układało się po ich myśli, on nie zna mnie ja nie miałam pojęcia o jego istnieniu, on mieszkał w Angli, ja tysiące kilometrów dalej w USA. Wszystko poszłoby po ich myśli gdyby nie choroba matki. Gdy miałam sześć lat ciężko zachorowała, lekarze nie dawali jej żadnych szans na przeżycie. Płakała całymi nocami aż w końcu pewnego dnia kiedy wróciłam ze szkoły spakowała wszystkie moje rzeczy i powiedziała ze jedziemy na przedwczesne wakacje. Ucieszyłam się bo pierwszy raz leciałam samolotem i mogłam zerwać się ze szkoły.

Kiedy pierwszy raz zobaczyłam mojego ojca nie sprawił najlepszego wrażenia poczerwieniał na twarzy i zaczął krzyczeć wypychając nas za próg, pech chciał, że akurat wróciła jego żona i nas zobaczyła, zrobiła mu potworną awanturę bo jej o mnie nie powiedział. Matka przepraszała i tłumaczyła całą sytuację, podczas gdy ja bawiłam się z lokowanym chłopcem, moim bratem. Członkiem sławnego boysbandu, i jednym z najbardziej rozpoznawalnych ludzi na świecie. Harrym Stylesem.

To właśnie on pewnego marcowego dnia zadzwonił do mnie ledwo panując nad głosem, cały zapłakany.

- Melody

- Hazz co się stało? - zerwałam się z łóżka momentalnie się budząc.

- To już koniec, Mel. Udało im się w końcu im się udało.

Wtedy nie rozumiałam co do mnie mówi, ale nie zastanawiałam się nad tym długo nie miałam nad czym.

- Będę jutro Hazz. Wytrzymaj.

Zarezerwowałam bilet spakowałam rzeczy i zrobiłam jak obiecałam następnego dnia stałam przed drzwiami hotelu o którym mi mówił. Wszystko zaczęło mi się powoli układać. Na pewno chodziło o Larrego. Inaczej nie byłby tutaj tylko u Lou. Inaczej już dawno bym go spotkała. Jednocześnie nie mogłam dopuścić do siebie tej myśli. Mój brat był w nim zakochany od dnia w którym go zobaczył, a Lou oddał by życie żeby go chronić. Kiedy jednak Harry otworzył mi zapłakany moje serce pękło na sto kawałków a najgorsze przypuszczenia się sprawdziły. Przytuliłam go mocno i pozwoliłam wypłakać. Całą noc siedzieliśmy wyjadając słodkie ciastka i popijając je jeszcze słodszym kakałem.

Dlaczego zadzwonił akurat do mnie? Od dnia kiedy po raz pierwszy się spotkaliśmy złapaliśmy cudowną więź. Byłam dokładnie w jego wieku, mieliśmy podobne zainteresowania i dogadywaliśmy się świetnie. Harry zanim został sławny bywał w Ameryce częściej niż może się do tego przyznać balowaliśmy wtedy do białego rana i odsypialiśmy to popołudniami. To mi jako pierwszej powiedział, że jest gejem. To ja znałam jego każdą tajemnicę i każdy najmniejszy gest. 

Za to Gemma nigdy mnie nie lubiła, nie mogłyśmy spędzić w jednym pomieszczeniu nawet godziny bez kłótni. Mama Harrego mnie tolerowała, choć przeze mnie rozstała się z mężem, to ona namówiła ojca, żeby się mną zajął. Zrobił to dokładnie przez rok, potem oddał mnie pod opiekę ciotce i płacił na mnie co miesiąc. Matka Harrego zabroniła mu o mnie mówić kiedy stał się sławny, mówiła ze tak będzie lepiej, jemu to nie pasowało ale w końcu go przekonałam. Nie miałam zamiaru żerować na jego sławie, ale z biegiem czasu zaczęło nam to ciążyć, brak możliwości spotkań no na każdym rogu czaiły się kamery, plotki, częste wyjazdy. Ale czego nie robi się dla rodziny.