İstanbula taşınmamızın ilk haftasıydı. Antalya'dan İstanbul'a hızlıca gelince okul hayatım, arkadaş çevrem, ailemdeki düzenim herşey bi anda değişti tabi.
Antalya'da özel bir kolejde okuyordum çok zengindik. Babam holding sahibi, annem ise savcıydı annem ve babam çok para kazanıyorlardı. Bi gün noolduysa oldu ve babamın koskocaman holding'i battı.
Bir kaç ay'a iflas etti. Bende şaşırmıştım çok kazançları gelirleri oluyordu. Tabi sonra babamın borçları çıktı.
Akrabalarımızdan,annemin maaşıyla bir şekilde babamın borçlarını kapamayı başardık.Ama artık eski hayatım olmıyacaktı.Hizmetçiler,özel şöförler,özel dersler artık hiçbiri olmayacaktı.
Eski hayatımı çok özleyeceğime emindim. Artık eski hayatımı unutup, yeni hayatıma alışmaya başlamalıydım. Eskiden istediğim kıyafetlerin fiyatına bakmaz kucak dolusu alırdım şimdi öyle bir şansım olucağından pek emin değildim.
Sınırsız kredi kartlarım vardı. Herşeyi istediğim gibi alabiliyordum kimseye sorma gereği duymuyordum.
Artık babam çok dikkatli harcama yapıp alacağımız şeylerin fiyatina dikkat etmemiz gerektiğini söylüyor.
Bu arada benim adım Dilara. Lise üç'e geçtim.okulu çok seviyorum arkadaşlarımıda çok seviyorum hâlada seviyorum. Ama tabi onlar Antalya'da kaldılar.
Eskiden sadece 1 tane sevgilim olmuştu. Onun adıda Barış'tı. Kendisi beni terk etti. Bende ne olduğunu anlamamıştım. 1 hafta kadar barış gerizekalısını görmemiştim. 1 haftanın sonunda telefonuma mesaj geldi resmen roman yazmış.
"Dilara ben yapamıyorum. Ama seni çok seviyorum. Ben ankara'ya gidiyorum kendine iyi bak seni çok seviyorum ve halada seviyo olucam."
Ben o an şoka girmiştim. Ne yapıcağımı bilmiyordum. Barış hakkinda ne düşüneceğimi arkasından nasil saydıracağimı bilmiyordum. Gerizekalı şey bı kız için taaa ebesinin gözüne Ankara'ya gitmişti. O günden bu güne ona olan SİNİRİM VE NEFRETİM geçmedi. Halada devam ediyordu.
