Henry Every'in Hazinesi: Başlangıç

Henry Avery'nin Hazinesi: Ufak Bir Başlangıç

Naten Yatağının baş ucunda otururken abisi Tew'i düşünüyordu. Derin derin düşüncelere dalmıştı. Ordan kaldığı yurdun müdürü seslenmişti.
- Bugün neyin var ? Hic odandan dışarı çıkmadın.
Naten: gerek duymadım biraz yalnız kalmak istiyorum
Müdür:Dediğin gibi olsun
Müdür odadan dışarı çıkar. Naten saate bakar
Naten: Saat geç olmuş yatiyim bari
Dediği anda bulunduğu odanın penceresine biri ışık tutmuştur. Naten bunu fark edip gidip bakmıştır. Bakar bakar ve ne görür!
Naten: Abim! Abim bu. Beni almaya gelmiş
Diyerek heycanli bir şekilde kendisinin iyi olduğunu gösterecek hareketler yapmakta bulunmuştur. Abisi sanki onu yanına çağırıyordu. Burdan çıkmalıydı abisinin yanına gitmeliydi. Yavaş ve sessiz adımlarla odasından çıktı. Heryer sessiz etraf mum ışığı ile aydınlatılmış bir sekilde koridorda ilerliyordu. Herkes uyumuş tek o ayaktaydı. Mutfağa gidip açık bir cam gördü. Ordan kaçabilirdi. kendi kendine
Naten: Evet açık bir cam burdan çıkıp abimin yanına gidebilirim
Oraya doğru yöneldi. Yaklaştıkça konusma seside duyuyordu. Bu ses Müdüre hanımın sesiydi. Naten yavaşça yaklaştı cama cok yaklaşmıştı hemen yanında bulunan mutfak tezgahına çömelmiş bir vaziyette bekledi mudure hanim telefon görüşmesi yapıyordu. Naten konuşma bitene kadar bekledi. Ve beklemesine değdi mudure hanim onu görmeden odadan çıktı fırsat buydu Naten hemen yerinden fırlayıp cama doğru hızlı adımlarla ilerledi. Artik cama ulaşmıştı. Camdan baktığında uzun süredir görmediği abisini görebiliyordu ama yanına gitmesi epey zor gibi duruyordu çünkü abisi evlerin çatısına çıkmış ona ışık tutuyordu onu oraya çağırıyordu belliki. Naten fazla beklemeden camı kaldırıp disari çıktı. Keşke bastığı yerler zemin olsaydı maalesef oda çatıların üstünde gidiyordu. Kaldığı Yurd yüksekti evlerin hemen bitişinde yer alıyordu. Dikkatli bir şekilde gitmeliydi. Ağır adımlarla kiremitlerin üstünden gidiyordu. Gerektiği yerlerde ise çatılara tırmanıyor , atlayip engelleri aşıyordu. Abisine cok yaklaştı sadece aralarinda bir bina kadar boşluk vardi abisi bi evin çatısında Naten bi evin çatısındaydı.
Tew: Naten iyimisin seni görmeyeli baya büyümüşsün ha ?
Naten: ııı iyiyim sen nasılsın?
Tew: Sana güzel bi sürprizim var.
Naten: Yine çalıntı eşyalar mı ?
Naten öyle dedikten sonra abisi hemen
Tew: karşıya geçmen lazim şimdi sana bir ip aticam onu tutup kendini sal merak etme onu yanimdaki antene bağladım birşey olmaz
Naten: oo hayır hayir yapamam !
Tew: korkunu yen artık sen yapabilirsin.
Diyerek göz göze gelirler ve bir daha tew
Tew: güven bana !
Diyerek Nate'ni ikna etmiştir
Naten: tamam sana güveniyorum
Diyerek ipe Tarzan gibi asılmış kendini salmıştır korkusunu belli etmemeye çalışır ama başaramaz. Karşıya gecer abisi onu yukari doğru çeker.
Tew: tuttumm, tuttum seni
Naten: tutmasaydin Gecebilirdim
Alaycı bir şekilde cevap verir abisi gülümseyerek cevap verir bu arada Naten Tew'e hiç abi diye hitap etmiyordur. Hep ismi ile hitap eder. Naten abisinin yanina vardığında alaycı bir şekilde omzuna vurarak
Naten: kaç zamandır nerdeydin ha ?
Tew: nabayım olum çalışıyorum bizim icin çalışıyorum
Naten: hı hı tabi çalışıyorsundur.
Tew: üşüdünmü sanki titriyosun?
Naten: Yok sağol (kırgın bir tavırla)
Tew: al şu ceketi naz yapmana gerek yok
Diyerek ustunde ki ceketi kardeşi Naten'e verir.
Naten: sağol
Diyerek cevap verir herşey yeni başlıyordur Nate'nin hiç bir şeyden haberi yoktur. Abisi
Tew: beni takip et seni bir yere goturucem
Naten: tamam peşindeyim.
Yola koyulurlar kiremitlerin üstünden atlıyorlar, kayıyorlar, ipleri sağa sola bağlayıp engelleri aşıyorlar, gerektiğinde Tarzan gibi evden eve atlıyorlar. En yüksek Kilise'nin tepesine çıktıklari anda
Naten: Vay be! Burasını hiç böyle güzel görmemiştim.
Tew gülümseyerek
Tew: yolumuza devam etmeliyiz
Naten: tamam
Diyerek yola inmeye çalışıyorlardır.uzun bir çaba dan sonra hafif yüksek bi yerden yola atladilar.
Tew: şu karşıdaki yere gidelim orda bi sürprizim var
Naten: dusundugum gibi değil dimi ?
Tew: ıııım şey beni takip et
Her seferinde böyle laflardan kaçıyordu acaba neden? Tew'in dedikleri yere geldiler. Bir örtünün altında birşey saklıyordu. Acaba neydi? Naten hemen soru sordu
Naten: ne bu şimdi ?
Tew: hazır mısın ??
Diyerek üstüne örttüğü örtüyü kaldırır ve kardeşi şaşırır.
Naten: Vay beee bunca çalışıp bu motorumu aldın.
Diyerek motorun ustune çıkar. Abisi cok güzel bir motor alır Naten hemen soru sorar.
Naten: heyy tew
Tew: efendim ?
Naten: bunu bunu çalmadın dimi ?
Tew yüzünü asar kafasini hafif aşağıya doğru eğer. Kardeşi anlamıştır ki abisi bu motoru almak için çalışıp para kazanıp almamış. Çalmıştır. Naten hemen.
Naten: sen napiyorsun ha ? Biz bu işleri birakalı çok olmadı mi ? Sen bana söz vermedin mi ? Çalışıp para kazanıp beni burdan almicakmiydin ? Naten kızmıştır abisi soylicek bisey bulamamıştır. Naten haklıdır. Ama şunu söyler.
Tew: Herşey annemiz için kardeşim.
Anneleri yıllar önce vefat etmiş babalarıda bırakıp gitmiştir.
Tew oyle diyince Naten bi duraksadı ve
Naten: ne ne annemiz mi?!! (kekeleyerek)
Tew: evet ya annemiz
Naten: onun hakkında ne buldun ?
Tew: atla arkama gidelim
Diyerek göz göze gelmişlerdir Naten annesini hiç görmemiştir. Abisi onu bir yere goturucektir.
Naten: nereye gidiyoruz ?
Tew: Tarih yazmaya.
Naten hiç bisey anlamamistir.
Naten: haa ??
Tew: sabret goruceksin
Naten: tamam gidelim.
Naten abisinin arkasına atlayıp yola koyulurlar.