Kiralık Aşk 2. Sezon Hayaller

Ömerin Kararı

Düğünde

Defne'den
Evet tam şu anda Ömer'r herşeyi anlattım.Omuzumdan büyük bir yük kalkmıştı ama şu anda Ömer beni terk edebilir.Sanırım öyle yapıcak.Ona herşeyi anlattığım için pişman değilim ama korkuyorum.Terk edilmekten değilde Ömersizlikten.Nihan'ın beni dürtmesiyle kendime geldim.Ömer'e baktığımda beni kolay kolay affedemiceni anladım.Zaten bunları göze alarak söylemiştim.Nikah Memuru o cevabından korktuğum soruyu sordu:

Nikah Memuru:
Siz sayın Defne Topal Ömer İplikçi'yi eş olarak kabul ediyor musunuz?

Tabiki evet demeliydim hayır demem için hiçbir nedenim yoktu ama Ömer'in var.

Defne:Evet

Sesim titrek çıkmış olmalı ki Neriman Hanım bana ölümcül bakışlarını göndermeye başladı.

Ömer'den

Nikah Memuru bana o soruyu sordu.Cevabını bilmediğim o soruyu.Defne'nin söylediklerinden sonra öfkeden çok kırgınlık hissettim.Bütün ailem beni kandırıyomuş.Herşey bir oyun muş.Bu konu burda kapanmadı.
Amcam beni dürttüğünde cevap vermem gerektiğini anladım.

Ömer:
Üzgünüm ama yapamam.

Hemen ordan uzaklaştım.Defne'nin çığlıklarını duyabiliyodum.Tam kapıdan çıkacakken biri kolumdan tuttu.

Sinan'dan

Defne o halde görünce anlamıştım herşeyi anlattığını.Birgün olucaktı sonuç ta.Ömer yapamam deyip oradan uzaklaştı.Böyle olunca Defne ağlamaya başladı.Ömer'i durdurdum.Ne diyeceğim bilmiyodum ama onu böylece bırakamazdım.

Sinan:
Ömer Defne çok kötü gel bi konuşun ondan sonra kararını ver.Öfkeyle hareket etme.

Ömer:
Sen bunların hepsini biliyodun ama bana söylemedin.Beni bunca zaman kandırdınız.Hiçkimseyle konuşmak istemiyorum.Uzak durun bende.

Ömer yanımda hızlıca uzaklaştı.Öylece kala kalmıştım.Ömer doğru söylüyodu ama yapabilcek bişeyim yok.Hemen Defnenin yanına gittim.Ağlamaktan nefes alamıyodu.

Defne'den

Ömer beni öylece bırakıp gitmişti.Bunu tahmin ediyodum ama çok canım acıdı.Nefes almakta zorlanıyodum.Herkes başıma toplanmış beni sakinleştirmeye çalışıyodu.

İso'dan

Defne'yi nekadar sakınleştirmeye çalışsamda olmadı.Sonra da bayıldı.Hemen kucağıma alıp hastaneye götürdüm.

Hastane

Şu anda çaresizce hastane koridoruna sıralanmış Defne den haber bekliyoruz.Şu anda Hastanede Sinan Yasemin Koray Neriman Hanım Necmi Bey ve Sude var.Nihanla Serdar Türkan teyzeyi eve götürdüler.

Defne'den

Uyandığımda bi hastane odasındaydım.Kendimi ezilmiş ve halsiz hissediyorum.Bir hemşire serum takıyodu.Hemşire çıkarken herkesin orda olduğunu gördüm.Sonra doktor içeri girdi.Beni muayene ettikten sonra odadan çıktı.

Sinan'dan

Doktor çıktı ve açıklama yapmaya başladı:

Doktor:
Defne hamın bir sülere nefes alamamış bu yüzdende bayılmış.Bu akşam kalmasına herek yok serum bitince çıkabilir.

Yasemin:
Görebilir miyiz?

Doktor:
Defne hanım kimseyi görmek istemediğini söyledi ama bir kez sorarım.

İçeri girdi.5 dakika sonra çıktı.

Doktor:
Sadece Sinan beyi görmek istediğini söyledi.

Sinan:
Öyleyse ben bi görüşeyim.

İçeri girdim.Defne resmen 1 saat içinde çökemüş.Beni Ömeri merak ettiği için çağırdığını biliyorum.

Sinan:
Nasılsın Defne?

Defne:
İyi gibi mi görünüyorum?

Sinan:
Beni Ömeri sormak için çağırdığını tahmin ediyorum

Defne:
Doğru.Sizi onun peşinden giderken gördüm.

Sinan:
Evet gittim ama herkese çok kızmış o yüzden gitti.

Ömer'den
Şu an evde yapa yanlız oturuyorum.Aklım almıyo bana nasıl bunca zaman yalan söylediler ve ben bunu nasıl anlamadım.Ama herşeye rağmen aklım Defne de ben giderken o çaresiz çıklıkları ve ağlamları içimi sızlattı ama ben bu kadar kolay affedemem.Defne ye çok aşığı ama bilmiyorum.Aşk herşeyi affeder mi?