Usulca Fısıldadı Zaman

Bırak Beni

Geriye ne kaldı ki?

Bir parça aşk dışında

Sen benim acı tarafımsın

Defalarca kanayan bu yüreğime, merhem diye sürdüğümsün

Ve seni yarama merhem diye sürdükçe, daha çok kanatansın

Bir gün dönmesini beklediğimsin

Hem yanlışım, hem doğrularımsın

Bu hayatta hiçbir beklentim yokken, bir ömür beklediğimsin

Bu hayat böyle devam eder mi bilmiyorum ama, bildiğim tek şeysin

Sussam...

Susupta bir daha konuşmasam

Dudaklarımdan çıkan son sözüm sen olsan

Gözlerimden yok oluşunu unutsam...

Söksem yüreğimden..

Yada hiç değilse yüreğimi söksem

Dindirsem içimde kopan fırtınaları

Uyandırsan beni kandığım çöl seraplarından

Görmek istediğini görüyorsun desen

Hadi uyan bu uykudan

Bak.. ben gidiyorum desen

Yarım bıraksam bu şiiri, versem eline kağıt, kalemi al sen yaz desem?

Haberin yok belki ama, sen benim adını bile zikrettiğimde, her seferinde sol  yanımı paramparça ettiğimsin

Şimdi düşünüyorum da asıl sensizlik, bu dünyadan göçünce başlıyor

Kalabalık şehrin hüzün sokaklarında kaybediyorum kendimi

Gün geçtikçe yoruluyor bedenim, yaşlar tükendi gözlerimde

Üşüyorum...

Soğuk sahillerin, ıslak gecelerinde

Ne kadar çabalasamda, geçmedi yüreğimdeki sancı

İçe atılmış itirazlar yükselince içimden, saklı düşünceler başlar içimi kemirmeye

Ama seni unutamayacağım

Gözlerimi kapatıp yine sadece seni düşüneceğim

Artık seni unutmaya çalışmayacağım çünkü biliyorum, ne kadar çabalarsam, daha çok batıyorum gerçeklik bataklığına

Battıkça anlıyorum, ölümün ne demek olduğunu

Kalan zamanımı gülmemeye yemin ederek geçiriyorum

Anla artık, bak en ufak zerreme kadar yok ediyorum kendimi

Özür dilerim.. masumca sevdiğim için

Özür dilerim.. herşeyden çok sevdiğim için

Uçmayı unutmuş bir kuş görüyorum, kalbi gibi kanadıda kırık sanan

Söyle bunca acıya nasıl dayanır bu yürek

Gözlerim sırdaşım, sözlerim yoldaşım oldu

Tek bir kelime arıyorum, seni hatırlatacak, içimdeki eksikliğini dolduracak

O kadar çaresizim ki, kaderime tek bir söz bile geçmiyor

Ben bu hayatı sevmedim sevgilim

Kalbim o kadar yorgun ki, tek kelime bile ağır gelir

Keşke sevmeseydin...

Yaşadıklarımdan öğrendim ben susmayı

Kimse yaptığından utanmıyor be sevgilim

Bırak beni...

Bırakta yürüyeyim adım adım ölüme

Beni sensiz bıraktığın her saniyede, ben azraili yoldaş ediyorum kendime

Allah'ım dualarımı kabûl eyle de, al bu canımı daha büyük bir günah işlemeden

Beni benden iyi bilirsin, nefes almaya bile mecalim kalmadı

Onu benden uzak kıldıysanda, ne olur beni sana yakın eyle...