Maria: *gözlerinin altı uykusuzluktan kararmış bir şekilde odanın köşesine oturmuş kapıya dik dik bakıyordur*
Toby: *içeri girer* hadi gel ma-- OHA NOLDU LAN SANA !?!?
Maria: *korkulu ve kısık bir ses tonu ile* jeff yanında değil dimi ? Lütfen değil de !!
Toby: yok merak etme sen noldu ?
Maria: b-boşver ben birazdan gelirim
Toby: tamammm.... *kapıyı kapatır*
Maria: *içinden* jeff'in uykusu baya hafifmiş ben bittim yaa 😣
--salonda--
Slendy: maria nerede ?
Toby: *sandalyesini çekerek* o gelmedi
Masky: neden ?
Toby: bilmem
Jeff: galiba ben biliyorum *masadan kalkar maria'nın odasına gider* Maria ! Aç kapıyı !
Maria: *iyice korkar* OLMAZ !!
Jeff: aç dedim !!
Maria: hayır !!
Jeff: eğer kapıyı açmazsan kırarak içeri giricem !
Maria: *yalan* vursanda kırılmaz çünkü kapının arkasında dolap var !
Jeff: ne ara kapıyı blokladın !?
Maria: bu bir sır ! *yavaşça camdan atlamaya hazırlanır*
Jeff: aç kapıyıı !!
Maria: hayıırr !! *not bırakır ve camdan atlar* koş koş koş koş koş !!! *isteksizce kızarır*
Jeff: *kapıyı açar* yalana bak ! Kapıda bişey yokmuş !
Hoodie: noluyo burada ?
Jeff: *notu okur* "bak ne dicem jeff bu olayı unutalım ve hiç olmamış gibi davranalım ama benim unutmam için zaman lazım o yüzden yanına gelmek istemiyorum" evet o yüzden geşmemiş -,-
Hoodie: ne yüzünden ?
Jeff: ııı boşver seni ilgilendirmez
Hoodie: ^•^ tamam *diğerlerinin yanına gider*
Jeff: *dışarı çıkar* ne tarafa gitmiş olabilirki.,.
*düşünür* bu orman dışında gidecek tek bir yeri var...
Maria: *oturuyordur*
Jeff: beden ben uyurken yanıma geldin ?!
Maria: şeyy ben...
Jeff: bekliyorum !
Maria: şey... *iyice kızarır*
Jeff: *aklına slendy'nin söylediği şey gelir ve kızarır* sen... Beni.. Seviyormusun ?
Maria: *kıpkırmızı olur ve kafasını öne eğer*
Jeff: *içinden* cidden bu çok şaşırtıcı ona ne kadar sert davransamda beni seviyormuş...
Maria: *hala sessiz bir şekilde kafası öne eğik oturuyordur*
Jeff: *yanına gider* maria... Utanmana gerek yok...
Maria: *kafasını kaldırıp jeff'in yüzüne bakar*
Seni kızdırdıysam veya üzdüysem çok özürdilerim jeff...
Jeff: *diz çöker ve maria'ya sarılır* sana kızmak veya darılmak imkansız... Özelliklede üzgün olduğunda...
Maria: *bir anlığına şaşırır ve jeff'e sarılır* saol jeff...
Jeff: sana bir soru sorsam dürüst bir şekilde cevaplar mısın ?
Maria: ne soracağına bağlı...
Jeff: beni seviyormusun ?
Hoodie: *diğerleri ile onları izliyordur*
Slendy: sonunda beklediğimiz sorunun cevabııı !!
Maria: b-ben... Seni... s-se-seviyorum *kızarır*
Jeff: *kızarır* şey.. Nasıl desem... Bende...
S-Sev-seviyorum...
Maria: *gözleri parlar* sahi mi !?
Jeff: e-evet...
Maria: *jeff'e öyle bir sarılır ki ikiside yere düşer*
Jeff ve maria: hahahahahahahaha ^^
Hooide: *resimlerini çeker* hehehe ^^
Slendy: aferin hoodie -,-
Jeff ve maria: *hemen ayağa kalkarlar* SİZ BURADA NE ARIYOSUNUZ !!
herkes: KAÇIIIN !! *kaçarlar*
Jeff ve maria: DERHAL BURAYA GERİ DÖNÜÜĞĞNN !!! *kovalarlar*BÖLÜM SONU ^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim creepypasta hayatım
Literatura FaktuBu hikayeyi tamamen sallıyorum ve olabildiğince sizi kitabın içinde hissettirmeye çalışacağım bazen ağlıyacaksınız bazen güleceksiniz hatta kendinizi o karakterlerin aradında gibi hissedeceksiniz umarım beğenirsiniz iyi okumalar :D