Yaz günüydü annemin kahvaltıyı hazırlama sesleriyle uyandım.
Güneş ışığı adeta yüzüme çarpıyor altın sarısı saçlarımla gölge oyunu oynuyor gibiydi,tam kalkerken telefonum çaldı melisa arıyordu,
-selam mira nasılsın dışarı çıkıp bir şeyler yapalım mı?
-olur tabiki yaparız ama 1-2 saat sonra olabilir daha yeni uyandım.
-Tamam ozaman ben sizin oraya gelirim.
Hemen kalktım kahvaltımı yaptım duşa girdim ve melisanın gelmesini bekledim gelmişti.
Birşeyler içmek için cafeye gittik bana arkadaş ortamında deli dolu derler çünkü hayatı karamsar yaşamanın aksıne her zaman daha iliklerime kadar hissedip yaşardım.
Herneyse tam oturcakken biriyle çarpıştım napıyordu tam düşcekken tuttu ve ozaman okalbimde birşeyler
uçusuyor ne yapıcağımı bilemiyordum sonra nemi oldu sonra...
