Secret Love Song /SeulMın

History

Bay ve Bayan Park kalan kutularında evin bahçesine indirdikten sonra seslenmişlerdi.

"Jimin! Nerdesin oğlum "

O zaman görmüştüm seni boyun kısaydı. Ama 5 yaşındaki bir çocuk için uzundun. Ben altı yaşındaydım o zaman ,senden nefret ediyordum. Annemin sesi beni düşüncelerimden uyandırmıştı.

"Seulgi neredesin kızım hemen eve gel."

Annemin sesi uzerine annen baban ve sen bana dönmüştünüz . Bana dil çıkarmıştın. Bende arkamı donup gitmiştim.

Annem bana siz Park'ların babamın tanıdığı olduğunu söylemişti. Aksam sizi yemeğe çağırmıştık.

Annen güler yüzlü bir kadındı babana benziyordun sen .Merhaba seramonisi bitince yemek.yemiştik.

Annemler cay içerken biz odamda oturuyorduk.

Bana dedigin ilk şey

"Çok çirkinsin Seulgi"

Olmuştu. Ve ben de bilmediğim bir huzursuzlukla-daha sonra aşk olduğunu farkedecektim-

"Senin sesinde cok ince ve kız gibisin" demistim.

Lisede sen 2. sınıfta bende 3.sınıftayken o kaslı vücudunu herkese sergleyip artistlik yaparken benim sana bakan kızları kıskandığımı bilmiyordun. Her öğle arası kesintisiz.temizlik eşyalarının olduğu dolaba girer sana dokunan kızları senin dokunduğun kızları düşünüp ağlardım seni sevdiğimi bilen tek kişi o zaman Taehyung'tu. O zaman kabul edememiştim seni.sevdiğimi.

Lise son sınıfta universiteye başlayacağım icin annem saçlarımı boyamama izin vermişti ve bende turuncu yapmıştım. Aynı günün akşamı annenle beraber bize geldiğinizde seninde saçlarının turuncu olduğunu gördüğümde kapıda çığlık atarak kaçmıştım.

Bir hafta sonra beni.birisiyle tanıştıracağını söyleyerek kolumdan tutarak sürüklemiştin.
O gün kendine birini bulduğunu zannederek ödüm kopmuştu ama daha beteri olmuştu.
Sevgilinin kuzeni Namjoon 'la aramızı yapmaya kalkışmıştınız! Yaşadığım hayal kırıklığı o kadar büyüktü ki sadece ıslanan yastığım anlayabiliyordu. Sevgilin vardı üstüne üstlük bana onun kuzenini ayarlıyordun.

Namjoon'u kibarca reddettikten sonra beni evine çağırmıştın hevesle.gittiğim de kolumdan sürükleyerek odan götürüp bana bağırıp çağırmaya başlamıştın . Canım o kadar yanmıştı ki senin yüzünden kendime zarar vermiştim.

Omzumda bir sürü kesik vardı...

Senin yüzünden suçsuz bir çocuğu kandırmıştım. Aylarca onu sevdiğime kendimide onuda inandırmaya çalışmıştım ama herseyi farkedip gizlice günlüğümü okuyan annemden habersizdim.

Eve ağlayarak girdiğim başka bir gün de bana bağırıp çağırmak yerine sessizce oturup gözyaşlarımı silmişti. O benim.en büyük desteğimdi.

Ona herşeyi anlatmıştım annemden öte arkadaşımdı sanki. Namjoon'u severdi fakat seni daima damat kategorisinde en başta tutmuştu. Benden küçük olman kimsenin umrunda değildi . Ama kendime zarar verdiğim için çok hoş bir azar yemiştim.

Namjoon beni çağırdığında korkarak gitmiştim yanına. Bana ayrılmak istediğini söylemişti. Seni sevdiğimi bildiğini. Ağlayarak kalkıp gittiğinde kendimi öldürmek istemiştim. Sevmesem bile bağlamıştım. Sevgilim değil dostum olmuştu. Gecen 2 yılda.

Sense o kızın ardından onlarca kızı becermiş ve kullanmıştın.

Yaz tatilinin bitmesine az kalmıstı ve ben Üniversite son sınıfı okuyacaktım. 3 yılda bircok arkadasım olmuştu ama senin yerini tutabilecek kimse olmamıştı. Ayrılmamızın üstünden bir yıl geçmiş ti ama Namjoon hergün arayıp nasıl oldugumu sormuştu. Eski sevgilim ama dostumdu.

Seul' e iki arkadaşımla dönmüştüm Seungwan ve Jongin. Gelir gelmez bana Jongin'in kim olduğunu sormuştun. Ve lisedeki sınıf arkadaşım Hoseok' görüşmeme kızmıştın. İyide neden? Neden sürekli kırdığın birini merak ediyorsunki!

Ve yıllar geçti biliyormusun?

Sana olan sevgim hiç solmadı ama senden daha büyük bir sorunum var şu an Park Jimin.

Annem ellrimin arasından uçup gitti ve yıllar sonra seni ilk defa o zaman gördüm.

Siyah saçlarını karıştırarak yanıma geldin.

"Seulgi?"

Kriz geçirdiğimin farkındayım ama engel olamıyordum.

Lisedeki ve üniversitedeki arkadaşlarım yanımdaydı. Teyzem fenalaşmıştı. Babam ortalıkta yoktu. Bay Park kolumdan tutup beni oturttu. Delicesine titiriyordum. Kuzenlerim Jungkook ve Baekhyun ellerimi tutup sakinleşmemi gerektiren şeyler söylüyorlardı. Her zaman en yakın arkadaşlarım olan Seungwan Sooyoung Yeri ve Joohyun da en az benim kadar ağlıyorlardı. Sakin olamıyordum.

Birden havalandığımı hissettim.

Bay Park

" Onu arabaya bindir Jimin . Tae, Hoseok, Yoongi,Jungkook: Joohyun, Seungwan, Sooyoung ve Yeri'yi bizim eve götürün. Baekhyun, Jongin defin işlemlerinin tamamlandığından emin olduktan sonra Seulgi'in eşyalarını bizim eve getirin. Seokjin ve Namjoon Bay Kang'ı bulmaya çalışın lütfen "

Herkesten onaylayan sesler çıkıyordu fakat duymuyordum.Yıllardır sıcaklığını hissetmek istediğim kollar beni sarıyordu. Ve ben onun kokusunu cekerken annemin ölümünün acısını doruklarda yaşıyordum.

Gözlerimin kapanmasına izin verdim...

Belkide şu an ölsem dünyanın en mutlu ama acı çeken insanı olarak ölecektim...

Seni acı versende seviyorum Park Jimin, acımı alsanda...