NOT: bu kitapta yazdığım yemek işlerini evde daha önce yaptım !!
+bu sabah*
Maria: *uyuyor*Slendy: kalk maria !
Maria: *uyanır* tamam...
-kahvaltıdan 1 saat sonra-
Maria: ben gibip bişiler yiyicem
Slendy: bizde yeöek yiyicez gelsene
Maria: yok ben damaksızım
Hoodie: damağın yok mu !?
Maria: *face palm*
Jeff: mecaz olarak dedi -,-
Toby: ne kadar iprenç bir damak tadın olabilir ki ?
Maria: cidden mi toby ?
Toby: görmeden inanmam -,-
Maria: iyi sende gel bakalım -,-
Jeff: *pis bakışlar* gözüm üzerinde toby
Toby: onu sevecek halim yok -,-
maria: bu gördüğün bir nutella ve bu gördüğünde bir parça çiğ balık
Toby: ee nolmuş -,-
Maria: *ikisini aynı anda yer*
Toby: bu iğrençti
Maria: başka bir örnek daha !! Lahana turşusu ve kadayıf *aynı anda yer*
Toby: senin mide zevkine sıçayım maria tamam cidden damaksızsın ;-;
Maria: şimdi git yemek yiyicem -,-
+evde+
Toby: *içeri girer*
Slendy: noldu ?
Toby: *anlatır*
Herkes: IIIIĞĞ !!!
Jeff: bunu görmeliyim !!
Herkes: bizde gelioz !
Maria: *yemek yiyor*
Toby: maria
Maria: *arkasını döner* hmp ?
Toby: damaksızlığını bunlarada göstersene
Maria: *ağzındaki lokmayı yutar* bakın mideniz bulanır olmaz !
Hoodie: görmek istiyoz !
Herkes: göster !
Maria: siz kaşındınız *eline çiğ et parçası alır ve çikolataya bandırıp yer*
Herkes: ._.
Maria: *fasulye turşusunu cheesecake'in üstüne koyup yer*
Masky: *kısık ses ve dolu gözler* cheesecake olmaz
Maria: son olarak *makarnanın üstüne cacık ve tramisu koyar karıştırıp yer*
NOT: bunu sakın denemeyin 1 hafta boyunca midem felç geçirdi ._.
Herkes: 😨😰😱
Maria: sizi uyardım ama siz geldiniz çünkü siz salaksınız SALAKSINIZ !!! Beyin seviyesi sıfır SIFIR SIFIR !!!
Herkes: midem bulandı ._.
Maria: ben yemek yemeye devam etçem
Herkes: *topukları götüne vura vura kaçar*
Maria: hıh gerizekalılar şimdi tatlı zamanı *elmasını yer*
Jeff: *en başından beri ağacın üstündedir*
Maria: mideleri niye bulandı ki nasılsa midemde hepsi birleşiyo (bende ilk başta öyle düşündüm ve gıda zehirlenmesi geçirdim ._.)
Jeff: *ters bir şekilde ağaçtan sarkar* bence iğrenç değildi...
Maria: sen ne ara ağaca çıktın ?
Jeff: ben zaten oradaydım
Maria: way canına -,-
Jeff: anlaşılan canın sıkkın
Maria: mutlu değilim o kadar...
Jeff: *sırıtır* emin misin ?
Maria: ben ciddiyim jeff... Kendimi değersiz bir kenara atılmış kalbi kırılmış üzgün bir küçük koz gibi hissediyorum 😔
Jeff: maria sen hiçbir zaman üzgün değildin ne oldu ki ? Söylersen yardım edebilirim ^•^
Maria: bilmiyorum... Ya da hatırlamıyorum... Ben bile niye üzgün olduğumu bilmezken bana nasıl yardım edebilirsin ;-;
Jeff: bana sen öğrettin ^•^
Maria: neyi ?
Jeff: pes etmemeyi
Maria: nasıl öğrettim ki ?
Jeff: ailem seni evden attığında sen pes etmedin yaşamaya devam ettin kardeşini senden aldıklarında sen pes etmedin onlara kimin patron olduğunu gösterdin slendy ile ilk karşılaştığında pes etmedin onunla ölümüne savaştın biz kendimi kaybettiğimizde sen ölümüne ortaya atlayıp bizi kurtardın ve en önemlisi bunları yaparken hiç üzgün değildin hep mutluydun hatta bir anlık öldüğünde bile ^^
Maria: way canına... Haklısın...
Jeff: gördün mü hiç pes etmedin banada güçlü olmayı ve pes etmemeyi öğrettin ^^
(NOT: TheBadassCornholio nun hep dediği gibi #StayStrongMaria ^^)
Maria: jeff benim kalbim o bir anlık ölümden sonra atmamaya başladı...
Jeff: ciddi misin ?
Maria: şaka yapar gibi bir halim mi var ?
Jeff: *elini maria'nın kalbine koyar* cidden kalbin atmıyor.. Acaba bu yüzden mi ?
Maria: sanmam bir şey yaşanmış olmalı ki ben üzüleyim...
Jeff: ne gibi bir olay ?
Maria: beni üzecek herhangi birşey...
Jeff: *ağaçtan iner ve yere kapaklanır*
Maria: iyimisin ?
Jeff: fazla tepe taklak kaldım bişi olmaz ^•^
Maria: hehe...
Jeff: sahte olsada bir kez gülümsermisin ?
Maria: bilmem
Jeff: lütfennn !!
Maria: *gülümser*
Jeff: seni mutlu görmek beni mutlu ediyor ^^
Maria: ben odama gidiyorum... *odasına gider*
Slendy: *fark eder* sizde fark ettiniz mi ?
Masky hoodie toby ve jack: evt...
Jeff: *odasına gider* Maria'nın üzgün olduğunu görmek beni çok üzüyor... *yatağının altında bir kutu görür* bu ne be ?
*kutuyu alır ve içinden resim çıkar*bu resmi neden buraya koymuşum ki ?
*kutunun atlına bakar* "anılar" mı ?! İyide bu resimdeki kim-- bir saniye... Bu resmi hatırlıyorum... O zaman daha küçüktüm ve bu kozda bana bu resmi verdi yoksa bu kız... Maria mı ?! Evet evet bu kesinlikle o ! Hatta resmi bana verdikten sonra annesi onu eve çağırmıştı... Ondan geriye ise *kutudan sahte beyaz bir gül çıkarır* bu güldü.. Bunu bana verirken "bu gül tıpkı şu anki mutluluğumuz gibi hiç solmicak bunu sakla ve baktıkça mutlu ol" demişti ve ardından annesi onu çağırmıştı.. Hehe.. Küçüklük aşkının bu kadar uzun süre dayanıp bu zamana kadar geleceği kimin aklına gelirdi ki...
*kapı çalar*
Maria: benim jeff...
Jeff: gir !
Maria: *içeri girer* noldu kızarmışsın ?
Jeff: öylemi ?
Maria: evet
Jeff: bu resmi harırlıyomusun ?
Maria: *resme bakar* tanıdık geliyor..
Jeff: *anlatır* şimdi hatırladın mı ?
Maria: *gözlerindeki parlaklık geri gelir* hatırlamam mı ? O zaman zaten senden hoşlandı--
Jeff: *sus işareti yapar*
Maria: noldu ?
Jeff: *kısık sesle* kapının altına bak
Maria: *kısık sesle* bizi dinliyolar
Jeff: *kısık ses* napalım ?
Maria: *göz kırpar* ne fark ettim biliyormusun ? Bu odanın yeri çok kirliymiş *kapıya doğru yavaş yavaş yürür* ^^
Jeff: *kıkırdar* şimdi fark ettim haklısın ^^
Maria: *kapının kolunu tutar* Acaba temizlemesi için yardım mı edeyim ? Yoksa *kapıyı açması ile hoodie masky ve toby yere düşer* arkadaşlarımız bize yardım mı etse !!
Toby: zekice -,-
Hoodie: oops...
Masky: basıl anladın
Maria: ben değil jeff fark etti
Jeff: gölgeniz hayvan gibi olunca -,-
Maria: neyse ben dışarı çıkıyorum
Jeff: bekle bende geliyorum !
+dışarıda+
Jeff: *yine ağaca çıkar ve ters bir şekilde sarkar* ^^
Maria: başın dönecek
Jeff: sana bakınca başım dönüyo zaten ^^
Maria: hehehe
Jeff : sende denemelisin ^^
Maria: ben almıyım ^^
Jeff: sen nasıl istersen
Maria: bakalım ağaç dalında ne kadar dayanabiliyorsun *jeff'i gıdıklar*
Jeff: hahahaha kes şunu !! Hahahhahah *yere düşer*
Maria: *tutar* iyisin dimi
Jeff: evet iyiyim ^^
Maria: güzel şimdi kalsan iyi olur çünkü elim acıyo ;-;
Jeff: özür ;-;
Maria: olsun bişi olmaz
Jeff: intikam zamanı !! *maria'yı gıdıklar*
Maria: ahahahahahaahaaha !! Jeff !! Hahah
Haahhahahahahahahahhahahah ! *yere düşer*
Jeff: *gıdıklamaya devam eder* nasıl bir hismiş gıdıklanmak ? ^•^
Maria: ahihihihihi !! J-jeff !! Ahaahahahahah!! Nefes haha a-alamıyorum !! Ahahhahaha !!
Jeff: *durur* hehe iyi gıdokladım ama ^^
Maria: az daha ölüyorum sandım.. ^•^
Jeff: *maria'nın yanına yatar*
Maria: şeyy jeff *kızarır*
Jeff: evet ?
Maria: bu akşam seninle yatabilirmiyim ?
Jeff: *kızarır* olur...
Jack: *bunu duyar ve koşarak diğerlerine söyler*
Herkes: OOOO !!!
Toby: resim çekmelii ^^
+akşam+
Maria ve jeff: *uyuyordur*
Slendy: *kısık sesle* hadi toby ^^
Toby: *kısık sesle* tamam *resimlerini çeker*+salona giderler+
Masky: maria'nın tipe gel skkdjdjsjrl
Hoodie: jeff huzura erişmiş gibi yatıo aldkgkd
Slendy: ikisinde kendinden geçmiş yaww :3
Herkes: tam bir çift :D
Diana: *cama vurur*
Hoodie: diana ? Sen ne arıom burada
Diana: maria size mektup yolladı *mektubu verip gider*
Jack: ver bakayım *okur* "arkamızdan konuşmayın it oğlu itler* -,-
Herkes: -,-
+odada+
Jeff: *gözleri kapalı ve uykulu bir sesle* saol maria...
Maria: *jeff'le aynı durumda* ne zaman isterden jeffer...BÖLÜM SONU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim creepypasta hayatım
Документальная прозаBu hikayeyi tamamen sallıyorum ve olabildiğince sizi kitabın içinde hissettirmeye çalışacağım bazen ağlıyacaksınız bazen güleceksiniz hatta kendinizi o karakterlerin aradında gibi hissedeceksiniz umarım beğenirsiniz iyi okumalar :D