กลอนวันที่ 4/7/2016

36 0 1
                                    

"ความเศร้า"

ดั่งลิ้มรสวันคืนอันขื่นขม
ดั่งดิ่งจมลงในกระแสสินธุ์
ดั่งถูกใครชำแหละและกัดกิน
ดั่งชีวินจะแตกดับลับบรรลัย

ดั่งหลงทางกลางวนาป่ารกชัฏ
ดั่งจรจัดไม่รู้อยู่ที่ไหน
ดั่งน้ำตาจะหลั่งรินทุกถิ่นไป
ดั่งโลกัยรังแกกันให้หวั่นกลัว

◆◆◆

"ความสุข"

ดุจพบพานวารวันอันเคยคุ้น
ดุจพิรุณพรมพร่ำเพื่อพฤกษา
ดุจบุปผาผลิบานละลานตา
ดุจนภาเป็นสีครามงามรื่นรมย์

ดุจมีมือหนึ่งมนุษย์ช่วยฉุดฉัน
ดุจฉับพลันหลุดพ้นทุกข์แสนสุขสม
ดุจหลงลืมบางเรื่องเปลื้องระทม
ดุจความตรมในวันนั้นผันผ่านไป

Memoir & MonologueDonde viven las historias. Descúbrelo ahora