The girl who travels through the time [By Joy]

Ο άγγελος

''Μικρή κάνε στην άκρη!Τι κάνεις εσύ εδώ;!''Η Άλεξ με κόκκινα μάτια γύρισε προς τα εκεί που άκουγε τις φωνές.Είδε τρεις τύπους να βγαίνουν από...ένα λευκό αμάξι...Ή μήπως ήτανε φορτηγό.Δεν μπορούσε να διακρίνει.Ούτε που κατάλαβε πως βρέθηκε στην αγκαλιά του Ντέιβ.

''Τώρα όλα θα πάνε καλά..Δεν αφήσω ποτέ ξανά να πειράξουν αυτούς που αγαπάω...Ούτε και τα άτομα που...κάποτε αγαπούσα.''Είπε παρομοιάζοντας την Λους με τον πατέρα του και τον Κάιλ με την μητέρα του.

 Λίγες ώρες αργότερα η Άλεξ άνοιξε τα μάτια της.Δεν ήξερε που βρισκόταν.Το τελευταίο που θυμόταν ήταν τον Κάιλ να...Γύρισε το κεφάλι της και άρχισε να περιεργάζεται το μέρος στο οποίο βρισκόταν.Ήταν ένα νοσοκομείο.Στα δύο κρεβάτια δίπλα της καθόντουσαν ένα παιδί από το σχολείο της και ένας ηλικιωμένος από αυτούς που κρατούσε η συμμορία.

''Να κάνουμε στην άκρη αυτό το κρεβάτι..;Χωράει ανάμε σε στην Άλεξ και στο παιδ-..Αγάπη μου ξύπνησες...;''Στο δωμάτιο μπήκε η θεία της με δύο νοσοκόμες και έναν καινούργιο ασθενή.''Καλά ε,οι νοσοκόμες έχουν τρελαθεί στη δουλειά.Πρώτη φορά το νοσοκομείο είναι γεμάτο.Έχουμε φέρει όλα τα παιδιά εδώ.Άλλα για εξετάσεις και άλλα επειδή είχαν σοβαρά προβλήματα.''

''Η συμμορία...;''

''Αυτοί δεν είναι σε αυτό το νοσοκομείο..Αλλά..στο νοσοκομείο της φυλακής ανηλίκων..Εξάλλου όλοι έδειχναν μία χαρά.Εκτός από την Λους και δύο άλλα αγόρια...Ξέρεις εσύ κάτι για αυτό..;''Της χαμογέλασε η θεία της.

''Που είναι ο Κάιλ...;Είναι καλά...;''

''Ο μικρός Κάιλ είναι στο χειροργίο...Θα μας ενημερώσουν σε λίγο για την κατάσταση του.Πηγαίνω και ρωτάω κάθε δέκα λεπτά.Στον ύπνο σου έλεγες το όνομα του.Να μην σε αφήσει,πως τον χρειάζεσαι...Τέλος πάντων....εσύ αγάπη μου πως νιώθεις...;''

''Μία χαρά...''

''Ετοιμόλογη όπως πάντα...Πάω στο κυλικείο να σου φέρω κάτι να φας εντάξει..;''Είπε και έφυγε.

  Η Άλεξ σηκώθηκε από το κρεβάτι.Έβγαλε την βελονίτσα που της είχαν βάλει και βγήκε από το δωμάτιο.Πράγματι το νοσοκομείο ήταν γεμάτο.Οι νοσοκόμες έτρεχαν σαν τρελές πέρα δώθε με τα κρεβάτια.Άρχισε να ψάχνει για το χειροργίο που ήταν ο Κάιλ.Δεν κοιτούσε που πήγαινε με αποτέλεσμα να πέσει πάνω σε κάποιον.

''Κρίστοφ...;Είσαι ζωντανός...;''

''Ναι..υποθέτω...Κοίτα..ξέρω τι θα σκέφτεσαι όμως άσε με να-''Πριν προλάβει να τελειώσει η Άλεξ τον πήρε στην αγκαλιά της.Και ύστερα...πλησίασε το πρόσωπο του και μετά τον φίλησε.Ο Κάιλ δείχνοντας να μην έχει καταλάβει τι έγινε ακόμα,δεν απομακρύνθηκε.

''Ξέρω...Τώρα τα κατάλαβα όλα...''Είπε κοιτάζοντας τον στα μάτια.''Το μόνο που ήθελες ήταν να βρεις τους δολοφόνους της αδερφή σου...''

''Σωστά...Άκουσα ιστορίες για την συμμορία...Ήθελα να γίνω ένας από αυτούς.Να τους μάθω και μετά...Να τους σκοτώσω όλους...Έναν έναν...Ο μόνος τρόπος για να το έκανα αυτό ήταν να κάνω παρέα με εκείνους τους άξεστους...Ήξερα ότι ήταν στην συμμορία...Ήξερα ότι η Λους ήταν η αρχηγός τους.Γι'αυτό την γελιοποιούσα συνέχεια.Ήξερα ότι δεν θα μου έκανε κακό όσο ήμουν στο σχολείο.Όσο ήξερε ότι νοιάζεσαι για εμένα.Ότι και να έκανα δεν ήτν αρκετό..Δεν με έπερναν στην συμμορία!''

''Δεν είχες δυνάμεις...''

''Ναι όμως..οι γονείς σου...;Ούτε αυτοί είχαν δυνάμεις έτσι...;...Άκουσα και γι'αυτό...''

''Η μαμά μου ήταν η ερωμένη του Όσκαρ...Αυτός για κάποιο λόγο κράταγε κρυφή τη σχέση τους...Ο πατέρας μου ήταν διακοσμητικός...Για να ρίχνει στάχτη στα μάτια των άλλων.''

''Κοίτα..ξέρω ότι σε πλήγωσα...Θα έπρεπε να σου είχα μιλήσει...Το ξέρω απλός.''

''Απλός είχες την ανάγκη να κλειστείς στον εαυτό σου..Να μην αφήσεις κανέναν άλλο να μπει εκεί.Κρις..Ξέρω ακριβώς πως νιώθεις....Ένιωθα έτσι χρόνια ολόκληρα το ξέρεις...;Και ήταν απαίσιο...Γι'αυτό ήθελα να σε βοηθήσω...''

''Ξέρεις...η αδερφή μου είναι καλά!Ήταν μαζί με τα παιδιά που είχαν κρυμμένα η συμμορία.Σε αυτή πήγαινα.Θες να έρθεις...;''

''Δεν μπορώ...Πρέπει να δω τον Κάιλ.''

''Καταλαβαίνω...Πριν φύγεις..Εμμ..μήπως ξέρεις αν...στο..ορφανοτροφείο..έχει χώρο για τέσσερις ακόμα...;Η μαμά και ο μπαμπάς έχουν συλιφθεί από την αστυνομία και η θεία σου έλεγε πως..θα μπορούσαμε να..''

''Είστε ευπρόσφεκτοι και το ξέρεις..''

''Σε ευχαριστώ...πραγματικά..Λοιπόν...να πηγαίνω και εγώ...''

''Ναι...''

''Α και...Ο Κάιλ είναι στον δεύτερο διάδρομο..τρίτη πόρτα αριστερά...Έτυχε να περάσω από εκεί και έτυχε επίσης να ακούσω πως...Ο Κάιλ θα γίνει καλά...Λέγανε ότι χάρης έναν άγγελο και από θαύμα έμεινε ζωντανός...Αν ο άγγελος δεν ήταν κοντά του ήταν ΄σιγουρο ότι δεν θα ήταν μαζί μας τώρα...''

''Σε ευχαριστώ...''