Hidden From The Light

κεφαλαιο 1

Μπαμπά δώσε λίγο σημασία και σε εμένα όλο με τη δουλεία ασχολείσαι. Μήπως δεν με αγαπάς ή μήπως αγαπάς πιο πολύ τη δουλεία σου από εμένα? ( είπα με ένα βλέμμα όλο παράπονο μπας και μου δώσει λίγο σημασία).

- Χαχαχαχαχα (γέλασε με το πόσο ανασφαλής αισθάνομαι) μην λες χαζομάρες μικρή μου ξέρεις ότι σε αγαπάω όσο τίποτα σε αυτό το κόσμο απλά η δουλεία είναι απαραίτητη για να έχουμε να φάμε.

Είπε ...πάντα αυτή ήταν η απάντηση του στα παράπονα μου .

Δεν είμαι μικρή είμαι πλέον εφτά χρονών ( είπα και του κούνησα τα δάκτυλα μου στο πρόσωπο του).
Τώρα θα δεις εσύ μικρή μου.

Μόλις το είπε αυτό με ανέβασε στα πόδια του και αρχίσαμε να παλεύουμε μου είχε πιάσει τα χέρια και δεν με άφηνε να κουνηθώ , με γαργαλούσε νόμιζα πως θα πεθάνω στα γέλια.

Κάποια στιγμή σταμάτησε και τα χέρια του αφέθηκαν από πάνω μου ,το κεφάλι του έγειρε στο πλάι . Πάλι μου έκανε το κοιμισμένο έχει παλιώσει αυτό το αστείο εγώ όμως συνέχισα να χοροπηδάω απάνω του με αποτέλεσμα η δερμάτινη καρέκλα να αρχίζει να τρίζει .

Ακόμα συνεχίζει να κάνει το κοιμισμένο σταμάτησα να χοροπηδάω απάνω του ανησύχησα ΄΄ Μπαμπά ΄΄ είπα '' Δεν μου αρέσει αυτό το παιχνίδι μπορούμε να παίξουμε κάτι άλλο σε παρακαλώ'' καμία απάντηση σήκωσα το ένα του βλέφαρο και το μάτι του ήταν ολόασπρο .

Άρχισα να αγχώνομαι το σαλόνι ξαφνικά άρχισε να μικραίνει να τελειώνει το οξυγόνο ζαλιζόμουν πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό άρχισα να φωνάζω. Τότε ήρθε ο Λούη ο μεγαλύτερος αδελφός μου κατά πεντε χρόνια.

Κατάλαβε αμέσως τι γίνεται με τράβηξε πάνω από το πατέρα μου και φώναξε τη μητέρα μας μου είπε να πάω να κλειστώ στο δωμάτιο του και να παίξω με τα παιχνίδια του .

Πήγα δεν ήξερα τι να κάνω ή τι να πω μετά από μισή ώρα άκουγα σειρήνες φωνές και κλάματα. Άνοιξα τι πόρτα του δωματίου ίσα ίσα για να βλέπω. Είδα τη μάνα μου να κλαίει όρθια πάνω από έναν άνθρωπο που φιλούσε το πατέρα μου στο στόμα και μετά τον χτυπούσε στο στομάχι .

Ως εδώ κανείς δεν χτυπάει τον πατέρα μου πήγα να ανοίξω εντελώς τη πόρτα και να χτυπήσω αυτό τον άνδρα αλλά κοκάλωσα όταν τον άκουσα να λέει '' Λυπάμαι αλλά δεν τον προλάβαμε '' ΌΧΙ ΌΧΙ ΟΧΙΙΙΙΙ.

Ξύπνησα φωνάζοντας πετάχτηκα ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα προσπαθούσα να βρω την αναπνοή μου ΄. Αφού τα κατάφερα κοίταξα γύρω το χώρο στο σπίτι της κολλητής μου βρισκόμουν στο ξενώνα είχα ξεστρώσει το κρεβάτι και είχα ρίξει τα μαξιλάρια στο πάτωμα ο απόλυτος χαμός.

-Kylie όλα καλά;
Είπε η Kendall μόλις μπήκε στπ δωμάτιο μου. Στο προσωρινό δωμάτιο του με ενα βλέμμα γεμάτο ανησυχία.
Όχι Kendall φυσικά και δεν είναι ολά καλά βασανιζομαι απο αυτόν τον εφιάλτη τρεία χρόνια. Εχω να κοιμηθώ ήρεμα και γαλήνια τρεία ολόκληρα χρόνια .

-Άκουσα φωνές και μπήκα στο δωμάτιο .Είναι όλα καλά επαναλαμβάνω;

-Ναι ένας χαζός εφιάλτης ηταν.

Είπα καθώς σηκωνομουν απο το κρεβάτι. Τράβηξα πανω απο το κάθε παλιό γραφείο μου το μαύρο Nike φουτερ μου και το σκισμένο τζιν μου.

-Για που ετοιμαζεσαι;
Ρώτησε η Kendall αφού βολευτηκε σύο κρεβάτι μου.

-θα πάω για ενα ποτό.
-Τέτοια ωρα; Με ποιον; είναι περασμένες δύο. Πρέπει να σταματήσεις να πινεις. Πινεις πολύ δεν σου κάνει καλό.

-Το ξέρω Kendall το ξέρω αλλά με χαλαρώνει. Ηρεμούν οι σκέψεις μου στο εχω ξάνα εξηγήσει αυτό.

Κοιταχτηκα στον ολόσωμο καθρέφτη που βρίσκεται απέναντι απο το κρεβάτι μου. Και απογοητεύτηκε όταν αντίκρισα το είδωλο μου. Φαινομουν ταλαιπωρημένη. Οι μαύροι κύκλοι είχαν αρχίσει να φαίνονται πολύ έντονα. Οι μελανιές και οι πληγές στις αρθρώσεις των χεριών μου δεν είχαν κλείσει ακόμα

-Εγώ και ο Zayn σκεφτόμασταν να... Εμμ... Να κάνουμε μια επίσκεψη στους ανώνυμους αλκοολικούς .

-Kendall αυτό το παιδί πρέπει να καταλάβει οτι ρο πρόβλημα που έχει στον εγκέφαλο δεν ευθύνεται στο αλκοόλ που δεν πίνει αλλά στο ότι κάθεται όλη μέρα στο pc με αποτέλεσμα να κάψει τον εγκέφαλο του.

-Ναι δεν κατάλαβες. Δεν θα πάνε για να βοηθήσουμε τον Zayn άλλα εσένα.

Μα τι σκατά λέει... Σε λίγο θα κου πει πως εχω και πρόβλημα αλκοολισμού. Εκνευριζομαι όταν οι άλλοι νομιζουν πως ξέρουν τα πάντα για μένα.

-Δεν χρειάζομαι βοήθεια τα καταφερνω και μόνη μου.

Είπα και προχωρησα προς την εξώπορτα. Χτυπησα την πόρτα καθώς εφευγα και την άκουσα να φωνάζει.

-ΜΗΝ ΜΟΥ ΒΑΡΑΣ ΕΜΈΝΑ ΤΗΝ ΠΌΡΤΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΎ ΜΟΥ .ΘΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΈΧΕΙ ΝΑ ΓΊΝΕΙ.