အနားသတ္​​ေႂကြ​ေသာ..ရြက္​​ေဝ

အနားသတ္​​ေႂကြ​ေသာ..ရြက္​​ေဝ(၁)

သမီးႀကီး xiu ေလွကားမွတႏံု႔ႏံု႔ဆင္းသြားသည္ကို
ၾကည့္၍ ကြၽန္မစိတ္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုမသက္
မသာျဖစ္လွသည္။ေလးလံေနေသာသမီးရဲ႕ေနာက္
ေက်ာျပင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး ကြၽန္မတ႐ႈံ႐ႈံႏွင့္ငိုမိေလ
သည္။

သနားစရာေကာင္းလိုက္သည့္ကေလး...

အေမ့ကို xiu ေက်ာခိုင္းၿပီးထြက္လာခဲ့ေပမယ့္
အေမငိုေနတာေတာ့က်ိန္းေသသည္။

မငိုပါနဲ႔ေမေမ...

ေမေမဘက္သို႔လွည့္ၾကည့္၍ xiu အသာေလးျပံဳးျပ
လိုက္သည္။မ်က္ရည္ေတြၾကားမွေမေမကလည္းxiu
ကိုျပန္၍ျပံဳးျပသည္။

ဒါဆိုရင္ရၿပီ..ေမေမ့အျပံဳးကxiuကိုအားျဖစ္သြား
ရၿပီ။

"ေဟ့..ေကာင္မေလး xiu သြားၿပီလား
လွလိုက္တာေအ..နင္အဲ့ဒီဂါဝန္ေလးနဲ႔သိပ္
လိုက္တာပဲ"

"အမယ္ေလးေလး..မယ္xiuရဲ႕ဖိနပ္လွလွအက်ီႌ
လွလွေတြဝတ္ၿပီး ညည္းကအဲ့ဒီအိမ္ကိုလမ္းေလ်ွာက္
သြားမလို႔လား...မသကာညည္းအေဖကိုကားနဲ႔
လာေခၚခိုင္းပါလားေအ့..ညည္းကလည္းသူ႔သမီး
ပဲဟာကို..တကယ္တည္းခြဲျခားခြဲျခားနဲ႔ေတာ္"

"ဟယ္..ဘာလည္း..xiuကသမီးအရင္းမဟုတ္ဘူး
လား။ေမြးစားထားတာလား..သူ႔အေဖကေသသြားလို႔
လား"

"ဘယ္ကေမြးစားရမွာတုန္း အဲ့ဒီကေလးမကအေဖ
မ႐ွိေတာ့တာလည္းမဟုတ္ဘူး၊ေသသြားတာလည္း
မဟုတ္ဘူး၊သူ့အေဖကခ်မ္းသာတယ္ဟဲ့။သူေဌးသူေဌး
သူ႔ကိုလည္းသိပ္ခ်စ္တာ။အဲ့ကေလးမကသာသူ႔
အေဖကိုမုန္းေနတာေလ..အလကားဘဝင္ျမင့္ေန
တာပါေလ..မိဘကဘယ္ေလာက္ပဲမွားမွား သားသမီးဆိုတာမိဘကိုစိမ္းကားလို႔ရ႐ိုးလားေအ့"

"ေျသာ္..ေျသာ္..ျဖစ္ရေလ..ကိုယ့္အေဖကိုကိုယ္မုန္းရ
တယ္လို႔ ဘယ္လိုကေလးမ်ိဳးပါလိမ့္.."

ထိုအေဒၚႀကီးေတြ၏ထင္ရာစိုင္းေျပာခ်လိုက္ေသာ
စကားေတြေၾကာင့္ xiuအံကိုႀကိတ္ကာလက္ကိုက်စ္
က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ရင္းခပ္စိမ္းစိမ္းမ်က္ေစာင္းႀကီး
ျဖင့္လွည့္ကာေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ထိုအေဒၚႀကီး
ႏွစ္ေယာက္သည္ခါးေစာင္းေလာက္ျမင့္ေသာအိမ္က
ျပင္ကြပ္ပစ္၌ထိုင္၍လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းေသာက္ကာ
xiuကိုၾကည့္၍ေကာင္းေကာင္းႀကီးေဝဖန္ေထာပနာ
ျပဳေနၾကတယ္ေလ။