Chapter 7

37 11 1
                                    

Focus on Me

Ang malakas na buhos ng ulan lang ang tanging naririnig ko. Kung pakikinggan mo ay parang walang taong nakikisilong sa maliit na kubong ito. After that scene, hindi na talaga ako nagsasalita. Even him. There are times that I caught him staring at me. Hindi ko na lang sya pinapansin. Minsan ay naririnig ko ang mabibigat nyang paghinga.

Kung magsasalita ako baka kainin ko na naman ang sasabihin ko. Di ako makapaniwalang magiging ganito ako sa harap nya. Parang gusto kong makuha ang atensyon nya. Nag-aalingangan lang ako dahil hindi ko alam kung anong susunod na mangyayari.

"Achooo!"

Mukhang sisipunin yata ako! Wala na bang ako imamalas pa?!

"You okay?"

His voice trailed with concern. Tinignan ko sya pero hindi ako naglalabas ng salita. I want to ignore him. Gusto kong maranasan nya yung naranasan ko sa kanya kanina. Seeking for attention.

Narinig ko ang pagbuntong-hininga nya. He's giving up already?

Maya-maya pa'y nakita kong humihina na ang ulan. Finally! Thorin is going kill me kapag nakita nya akong ganito. And Klein! For sure he'll go nuts! Ayaw nya pa namang nauulanan ako. Hindi ko alam kung bakit pero between the two of them, Klein is more of the caring guy.

"Let's get you home." aniya.

Tinapunan ko lang sya ng tingin. Tumayo sya at lumapit sa pwesto ko. Nanlaki ang mga mata ko ng inilagay nya ang likod ng kamay nya sa noo ko. Ilang sandali pa'y nakita ko ang pag-igting ng panga nya.

"You're freaking hot." dinig ko.

Oo alam kong hot ako. Pero wag mo namang sabihin nang harapan. Natawa ako sa isip ko. Napatingin naman sya sakin. Mas lalong kumunot ang noo nya. Ano bang problema ng lalaking 'to? Tuwing titingin sya sakin ay laging kumukunot ang noo nya. What's in me that he hates? I wonder.

Lumiwanag na rin ang paligid. Tumigil na rin ang pag-ulan. Lumayo ako sa kanya atsaka tumayo. Muntik na akong matumba dahil nakaramdam ako ng pagkahilo. Napasapo ako sa ulo ko nang umikot ang paningin ko.

"Careful. And be still. I'll carry you." bulong nya sakin.

Hindi na ako nakipagtalo pa sa kanya. Wala na rin akong nagawa noong buhatin nya ako na parang bagong kasal. If I was I my right mind, ngingiti na sana ako. But due to these freaking headache, I can't do anything. I just snuggled myself at his chest. Damn! Even if he's wet, I can still smell his scent. So addicting.

"Are you sniffling me?" sabi nya.

Nakita kong nasa labas na kami. Tumigil na nga ang pag-ulan. Nawawala na rin ang yung madilim na langit. At last! Makakauwi na ako. Nakatulog na ako habang buhat nya ako.


"Damn! Urielle, you're making me insanely addicted to you."


"Fuck! My head hurts!"

Nahilot ko ang sentido ko noong biglang magising ako. Para akong may hangover. Nagulat ako nang makita kong nakahiga ako sa kama ko.Ni hindi ko namalayan kung sinong nagpalit ng damit ko. Nakita ko rin yung librong dala ko kahapon hanggang sa umulan. Inalala ko kung anong nangyari kahapon.

"Hendrick..."

Why did I even forget about him?! Kailangan kong magpasalamat sa kanya. He carried me all the way through that hut to here. I owe him big time. I wonder, ano kaya ang sinabi ni Thorin at Klein kay Hendrick.

Urielle ( B&D Series #1 )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon