Άνοιξα την πόρτα της εστία.Σκεφτόμουν ακόμα τα λόγια του κοριτσιού..Δεν με ξέρεις πως γίνεται να μου κάνει κακό..Πρέπει να την ρωτήσω,δεν μπορώ να μείνω χωρίς απαντήσεις..Μπήκα μέσα στην εστία και ήταν η Ελένα για άλλη μια φορά στο λάπτοπ.Έμεινε με διάπλατα μάτια αλλά φάνηκε και ένας ενθουσιασμός στο πρόσωπο της.Έβαλε στην άκρη του κρεβατιού το λάπτοπ και ήρθε προς το μέρος μου.
''Θα μείνεις'';Είπε με ενθουσιασμό..Φαίνεται ότι θέλει να μείνω..Αξίζει μια ευκαιρία ακόμα,είναι καλή..Καταβάθος.Της έγνεψα καταφατικά και με αγκάλιασε πολύ σφιχτά.Παραλίγο να πνιγώ αλλά δεν θέλω να της χαλάσω την στιγμή προς το παρόν.Τελικά αποφάσισε να με αφήσει και μόλις με κοίταξε μου χαμογέλασε..Το ίδιο έκανα και εγώ.
''Λοιπόν..Θα έρθεις στο πάρτι έτσι'';Είπε με τον ίδιο ενθουσιασμό.
''Ναι''.Είπα αμήχανα..Γιατί της μιλάω έτσι;
''Ωραία..Την προηγούμενη φορά ήσουν σαν το ζόμπι..Οπότε..Άσε με να σε φτιάξω εγώ καλύτερα σήμερα τι λες'';Πρέπει πραγματικά να την εμπιστευτώ σε αυτό το θέμα;
''Α καλά''.Είπα με χαμόγελο και τότε μου χαμογέλασε και εκείνη.
''Ας αρχίσουμε από τώρα..Έχουμε πολλές δουλειές''.Είναι τόσο ανυπόμονη αυτή η κοπέλα..Δεν διαφώνησα και απλά έκατσα στην καρέκλα που μου είπε..Απέναντι από εκεί που καθόμουν ήταν ο ολόσωμος καθρέφτης.Κοιτούσα επίμονα τον εαυτό μου και βλέπω το πόσο έχω αλλάξει από τότε που πάτησα το πόδι μου στο πανεπιστήμιο.Τώρα φοράω τους φακούς μου αντί τα μαύρα τετράγωνα γυαλιά μου.Δεν φοράω τις φαρδιές μου φόρμες αλλά κολλητά τζιν..Τα μαλλιά μου..Τα αφήνω κάτω ενώ παλιά τα είχα κότσο..Έχω αλλάξει,αλλά μου αρέσει έτσι όπως είμαι πλέον..Οι σκέψεις σταμάτησαν όταν η Ελένα μου έκανε νόημα ότι είμαι έτοιμη..Μου πάει πολύ το ίσιο και είδη νιώθω την μεγάλη αλλαγή όπου κάνω.
"Λοιπόν..Σου έχω ένα φόρεμα που πιστεύω θα σου πάει γάντι".Ωχ..Θα έπρεπε να ανησυχώ;Έψαξε στηνbντουλάπα και μου έδειξε κόκκινο κοντομάνικο κολλητό κοντό..Πολύ κοντό φόρεμα..Που θα χορέσω σε αυτό;
"Που είναι το άλλο μισό".Είπα με ανησυχία.Η Ελένα χαχάνισε αλλά εγώ το λέω στα σοβαρά.Μου έδωσε το φόρεμα και μου έκανε νόημα να πάω πίσω στην γωνία να το δοκιμάσω.Αυτό έκανα..Δυσκολεύτηκα πολύ να το βάλω αφού ήταν πολύ κολλητό πάνω μου.Μάλλον δεν μου κάνει,ουφ!''Ελένα,νομίζω δεν μου κάνει αυτό το φόρεμα''.Είπα από την γωνία που μου είπε να αλλάξω.
''Για έλα να σε δω''.Άκουσα την διαταγή της και πήγα μπροστά,σίγουρα δεν μου κάνει!Μόλις με είδε έμεινε με διάπλατα μάτια.Με κοιτούσε από κάτω προς τα πάνω διακριτικά,μετά κοίταξε το άβαφτο πρόσωπο μου και χαμογέλασε.
''Τι εννοείς ότι δεν σου κάνει;σου πηγαίνει γάντι.Είσαι τέλεια ειδικά όταν σε βάψω..Θεέ μου τα αγόρια δεν θα σε αφήνουν από τα μάτια τους''.Είπε ενθουσιασμένη.Κοκκίνισα με αυτά τα λόγια..Εννοώ ότι κανείς δεν μου έχει πει τόσο καλά λόγια..Δεν νιώθω συχνά όμορφη αλλά..Σήμερα κάπως νιώθω..Κάπως.
''Τέλεια''.Είπα αμήχανα,η Ελένα έβγαλε ένα μικρό γελάκι και εγώ της χαμογέλασα.
''Κούκλα κάτσε στην καρέκλα που σου ίσιωσα τα μαλλιά να σε βάψω τώρα''.Είπε με το ίδιο ενθουσιασμό και έκατσα εκεί όπου μου είπε.Με ακολουθούσε από πίσω και με έβαλε να κάτσω.Κοιταχτήκαμε και οι δύο στον καθρέφτη και μου χαμογέλασε.
''Έχεις ωραίο κώλο''.Είπε με ένα μικρό γελάκι..Κοκκίνισα αμέσως τι στο διάολο ήταν αυτό!Τώρα πρέπει να πω ευχαριστώ..Δεν μου έχουν κάνει τέτοιο σχόλιο..Δεν ξέρω καν άμα είναι κοπλιμέντο.Α..Βοήθεια!
''Ε.Ευχαριστώ'';Είπα αμήχανα..Δεν ξέρω αν όντως έπρεπε να πως ευχαριστώ!Μου έκανε νόημα η Ελένα να κλείσω τα μάτια..Αυτό έκανα.Άρχισα να νιώθω μια περίεργη αίσθηση στο πρόσωπο μου,το ένιωθα βαρύ και να μου κουράζει το δέρμα..Α..Αυτό οι κοπέλες το αποκαλούν μακιγιάζ αλλά εμένα με κουράζει,να γιατί δεν βάφομαι.Λίγα λεπτά αργότερα η Ελένα τελείωσε και άρχισε να παίζει παλαμάκια χαράς..Άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρισα το είδωλο μου..Αυτή είμαι εγώ;Μα αυτή είναι όμορφη..Εγώ δεν είμαι.Αυτό το μακιγιάζ με κάνει να δείχνω πιο μεγάλη..Αυτό το φόρεμα με κάνει να δείχνω σίγουρα όχι μια αθλήτρια..Όντως..Είμαι εγώ αυτή..Ποιος θα το περίμενε ότι θα φορούσα τέτοιο κοντό φόρεμα.Χαμογέλασα στην Ελένα και την ευχαρίστησα.Ύστερα μου έδωσε κάτι μπεζ μποτάκια και πήγα στο κρεβάτι να τα φορέσω.Όσο προσπαθούσα να φορέσω τα μποτάκια η Ελένα πήγε να φορέσει τη άσπρη τανκ μπλούζα της με ένα μαύρο φόρεμα.Συμπλήρωσε το ντύσιμο της με κάτι μαύρα τακούνια και έκανε τα μαλλιά της έναν ψηλό κότσο.Είναι πανέμορφη..Πάντα δείχνει τέλεια πως το κάνει αυτό!Μου έκανε νόημα αν είμαι έτοιμη και την έγνεψα καταφατικά..Σηκωθήκαμε να πάμε προς το αμάξι μου και λίγα λεπτά αργότερα φτάσαμε στον χώρο όπου θα άρχιζε η διασκέδαση.
Την παρασκευή φεύγω για διακοπές οπότε θα προσπαθήσω να ανεβάσω τώρα την παρασκευή ένα κεφάλαιο αλλά δεν ξέρω μέχρι τέλος του μήνα άμα ανεβάσω άλλο..Ελπίζω να βρω χρόνο ώστε να μην σας αφήσω έτσι!!
Για όσους δεν καταλάβανε το φόρεμα της Ντιάνας είναι πάνω η εικόνα!
YOU ARE READING
Impossible
Teen FictionΝτιάνα,ένα κορίτσι τόσο ήσυχο με σκοτεινό παρελθόν,ένα κορίτσι που δεν θα το κοιτούσε κανείς παρότι είναι πλούσια.Η Ντιάνα ξεκινάει το πρώτο της εξάμηνο στο πανεπιστήμιο Χάρβαντ μόνο που όλα όσα είχε σχεδιάσει πάνε χαμένα αφού η συγκάτοικος με την π...