Bölüm 10- Karışık Hayatlar

27 6 8
                                    

  Bu bölüm sıkı takipçilerim ve yakın arkadaşlarım olan aynı zamanda karakter isimlerini taşıyan 2 insana ithaf edilmiştir..
_UnKNowNLoVe_ = Büşra:)
UnknownAuthor47 = Selma:)

*

Hayatım boyunca hep bekledi beni. Hep ağladı adımı. Hep dua etti mezarımda. Bana yalvardı hep. Bana 'Affet' derdi. Affederdim onu hep. Fuat'ı duyunca şaşırmamıştım. Küçükken Fuat'ı tehdit etmiştim. Ona yalvardım. Selma, ikimizin arasında kalmasın diye yalvardım. Fuat tamam demişti, evleniyorlardı neredeyse. O, yanımda dururken şükrettim. İyi ki ölmemişim.

*

   Selma'nın sesini duydum.
"Aç mısın?"
   Mutfak kapısından kafasını uzattı. Ona dil çıkardım.
"Ben ne zaman doydum ki?"
   Yanına gittim.
"Yine mi makarna?"
   Önce hatırlamaya çalıştı.
"Taşındığımız gün, annemler uğraşırken taşımakla, sen bana ve kardeşlerime makarna yapmıştın."
"Soslu.." dedi kızararak.
"Evet, çok çirkindi kusuyordum neredeyse.."
   Bana kötü kötü baktı sonra uzaklaştı. Yavaş yavaş yaklaşıp gıdıklamaya başladım, yere yatıp kıvranmaya başladı. O kadar kötü gülüyordum ki insanlar beni deli sanabilirdi.
   Ve bu da mutlu evliliğimizin ilk gülüşleriydi.

---------

    Mira'nın ağzından:

Okulun ilk günüydü. Büşra'ya ve Gülsüm'e mesaj attıktan sonra aynı anda kapıdan içeri girdik. Oysa farklı şehirlerdeydik. Bahçeye bakına bakına yürüdüm. Telefonumu arka cebime sıkıştırdım, derin derin oksijeni içime çektim. Üniformamı düzelttim, okulun zili çaldı. Herkes sıra olmaya başlamıştı kapıda. 10-11-12. Sınıfların bize bir bakışı vardı, hepsi aynı yüz ifadesiyle bakıyordu sanki. 12'lerden bazıları 'bu sene sınav var, korkuyorum' modundayken, 10'ların çoğu bize acıyor ve halimizi anladıklarını belirtiyorlardı. Ben bunların hepsini döverim ha. Ben Mira'yım!!!

    11.sınıflardan bir çocuk sanki birini arıyor gibiydi. Açık tenli, sapsarı saçlarıyla ve koyu gözleriyle yaşattığı tezat gerçekten korkutucuydu. Benimle göz göze geldiğinde aradığını bulmuş gibi gülümsedi. Yanıma yaklaştı ve, "Merhaba, ben Akın! Sen de..?" Ne diyecektim şimdi, amaaan boşverelim değil mi ama.. Önüme döndüm. Bir cevap bekliyordu sanırım. En umursamaz yüz ifademi takındım ve gerçekten umursamadım.
"Şey, adını sormuştum?"
"Pes etmeyeceksin değil mi?"
"Eueheueheuehue"
"Tamam tamam! Ben Mira."
"Mira mı? Kardeşimin adı."
"Ya sen ne arıyordun?"
"Kalbimi."
"Ne?!"
"Kal- bi- mi."
"Heceleyince daha mı iyi anladığımı düşünüyorsun?"
"Evet."
"Hahahaha. Güldüm."
"Baksana bana bi."
"Ne var?" yüzüne baktım. Gözlerinde hipnoz olmuş gibi hissettim. Uzun bir süre öyle kaldık. Sonra bir anda tuhaf gülümsemesiyle,
"Bak, böyle olur.. Hipnoz ederim ben tatlı ve kolay kanan kızları."
"Ben ne TATLI ne de KOLAY ne de KANAN bir kızım?!"
"Sinirli biri olduğun kesin ama."
"Sinirli değilim."
"Sinirlisin."
"De-ğil-im."
"Heceleyince daha iyi mi anladığımı düşünüyorsun?"
"Hayır, sen anlayışsızsın."
"Euheuehueheh." Bu gülüşü ancak bu şekilde benzetebilirdim herhalde. Ama o gamzeleri yok mu...
"Ben çok anlayışlı bir insanım."
Bir anda ciddileşmişti. Onun dünyasını asla anlayamayacaktım. Ya da o benim dünyamı asla anlamayacaktı.

----------

Tunç'un ağzından:

    Büşra'ya mesaj attım. Bugün okuldan kaçmak zorundaydı. Yeni spor salonumu açıyordum. Ve eğer o orada olmazsa açmayacağımı söylemiştim.

-Okuldan kaçma işi nasıl gidiyor?
-AY TUNÇ YETER OKULUN İLK GÜNÜNDE OKULDAN MI KAÇILIR?!
-EVET HANIMEFENDİ!
-BANA CAPS LOCKLA KONUŞMA
-SEN DE
-Of Tunç ya:(
-Noldu gerçi çok da umrumda.
-Anlatmıycam o zaman.
-Bana bak kızım senin her şeyini bilirim ben tamaam mı??
-Ya git bi Tunç ya.
-10 dakika içinde arka kapıda ol.:))
-hehe

  Konuşmamız böyle sona ermişti. Hemen arabaya atladım. Mustafa'nın arabasını kullanırdım genelde ama paramparça olmuştu.
   Arabayla oraya geldiğimde Büşra okul kıyafetleri içinde o kadar asi ve aykırı duruyordu ki... Hemen arabadan indim.
"O eteği indir çabuk."
"Sanane?"

Arkadan iki tane azizim geldi ve şunu sordu sarsuklar: 
  "Güzel kız, yardıma ihtiyaç var mı yoksa bu seni rahatsız mı etti?"
  "Evet, biraz etti."
Azizler hemen kapıdan atladı ve yanıma yaklaştı. Bir tanesi karnıma geçirirken ikisinin de kafasını birbirine tokuşturdum. Biri acıyla yere yığılırken diğerinin boynunu tek saniyede kırabileceğim bir hale getirdim.
   "Eğer istersem, şuan ölürsün."
Mesajı alan azizler, saygı duyarak uzaklaştılar. Ben de ellerimin tozunu silmişim numarası yaptım.
     "Sen de bu şovu beğendiysen, atla arabaya bebek."
Yanıma yaklaştı ve elime uzun tırnaklarını batırdı.
     "Sen de bu şovu beğendiysen, bana bebek demeyi kes."
   Onu spor salonuna götürürken sürekli gıcık ettim..
O da beni.
-------

Özcan'ın ağzından:

   Funda'm.. Kadınım'a değiştiğim tek kişi. Mira'mın annesi. Sırdaşım.
    Onunla mutluyum. Konuşmayı fazla sevmem. Ama bugün bir operasyon var. Burak ölmemişmiş demek. Gidip canlı canlı görmem lazım. Cezasına sonra karar veririz..

💋💋💋💋💋💋💋💋💋Finale az kaldıı!!!!

 Kardeşler Birbirlerini Korurlar! (KİTAP OLDU!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin