Ito ay isa pa sa mga totoong naranasan ni mommy.
Sabi nila pag umiyak ka sa kabaong ay posibleng magbalik sayo yung kaluluwa ng iniyakan mo...
.
.
Ganoon kasi ginawa ng mama ko....
Noong June 9,1984 namatay ang lolo ko na si Escolastico Mendoza Guevarra
Sa sakit na Chronic Obstructive Pulmonary Disease..
Military si lolo,nagulat pa nga ako kasi akala ko Matapang siya at strikto pero..
Sabi ng mama ko napakabait daw..
Di mo daw aakalain na isa pala siyang sundalo dahil sa Humble din siya.
Daddy's Girl si mommy..
Kaya noong mamatay si lolo ay iyak ng iyak mama ko..
At iniyakan pa ang kabaong niya...
-
-
-
-
Dahil siguro,hindi pa handang iwanan ni lolo si mommy
Kaya.....
NAGPARAMDAM ITO ..
------------------------------------------------------------------------------
2 weeks after ng pagkamatay ni lolo..
Si mommy ay nasa bahay nila doon sa Pasay..
Nagpapahinga,,,,,,
At syempre nalulungkot pa din kasi wala na si lolo,wala na siyang malalapitan pag may problema siya......
-
-
-
Nakahiga si mommy sa sofa ng Living Room...
Mga Hapon iyon,3 pm
-
-
Di siya agad makatulog
-
Napa-isip-isip ng mga bagay bagay...
-
-
-
Pero nakaidlip si mommy..
-
Ngunit ilang minuto palang ay..
-
May parang yelo na malamig na dumapo sa kanyang katawan..
Akala ni mommy nananaginip lang siya..
Pero naramdaman niya ulit yung lamig..
Nagising si mommy at napaupo..
Nagdesisyon na kumuha ng kumot sa itaas...
Kumuha na nga si mommy ng kumot..
At bumaba na siya.
Pagkababa niya ay agad siyang humiga ulit sa Sofa at pumikit....
Makaraan ng ilang minuto ay........
Nagising si mommy..
Napaupo ulit at nagtaka...
-
Nagtaka kung bakit may pakiramdam siya na may kakaiba...
-
