Şurayı okursanız sevinirim; Little Dream hikayesini silmek zorunda kaldım, nedenini boş verin. Bu hikayem için gerçekten uzun zaman ve kafa harcadım. Büyük emek var yani. Konusu farklı gibi. Neyse iyi okumalar. Okuduktan sonra vote vermeyi, yorum yapmayı unutmayın!
-
''Tanrı aşkına bırak Justin!'' Kahkahalarımın içinde zar zor olsada konuşabilmiştim. Sadece küçük bir telefon konuşmasıydı ve kiminle konuştuğumu söylememiştim. Ve cezam.. Onu gerçekten fazla seviyordum, fazla. Ama o fazla kıskançtı ve bazen ilişkimizi bitirecek noktaya getiriyordu. Ve sonra.. Yine beraberdik.
''Kim olduğunu söyle Jess! Yoksa asla bırakmam!'' Derin bir nefes alıp kahkahalarıma son vermeye çalıştım.
''Peki. Bırak. Söyleyeceğim'' Ellerini çekmesiyle bir kaç derin nefes aldım.
''Tamam hazır mısın? O.. O.. Annemdi!'' Anlamsız gözlerle bana bakarken kahkaha atıyordu. Gülüşü her şeye bedeldi. Her şeyimdi. Kusursuzdu o. Mükemmeldi.''
----
Gözlerimi kırpıştırarak göz yaşlarımın akmasına izin verdim. Bu aşkı nasıl kaydebilmiştik? Bunu nasıl yapmıştık? O benim nefesimdi ve şimdi ölüyordum. Boğuluyordum ama çevremde ki herkes boğuluşumu izliyordu sanki. Berbattım. İğrençtim. Onun ellerimden kayıp gidişini izlemiştim.
Salona doğru küçük adımlar atarken, evin her yerinde onu hatırlıyordum. Tanrım, bir kere olsun evrene benim kötü olmam için para ödeme. Son kez etrafa baktığımda eksik bir şey olmadığı anladım. Çantamı alıp 3 aylık bir depresyon döneminden sonra okula gidiyordum. Cehennem? Evet, okul değil Cehennem. 3 aylık bir süreden sonra onu tekrar görecektim.
Şimdi ya da asla.
