İNTİKAM ATEŞİ (Tamamlandı)

Bölüm 9

 arkadaşalar uzun bir aradan sonra yeniden bölümleri yazmaya başladım. sınavlardan va stajdan kaynaklıydı kusura bakmayın. keyifli okumalar......

Akşama doğru eve geldiğimde ablam daha gelmemişti. Komşular taşına işini bitirmişlerdi. Ama hala eşyaları yerleştirdikleri gelen seslerden belliydi.

Bir an olsun içimden komşulara yemek yapıp götürmek gelmişti. Annem hep öyle yaparmış, babamda bize annemin bizden böyle şeyler yapmamızı istediğini söylemişti.

Ama Mehmet'le karşılaşmayı hiç mi hiç istemiyordum. Hoş istesem de yemek yapamadığım için bu işten vazgeçtim. Sadece ablam eve geldiğinde aç kalmasın diye yapabildiğim en iyi yemeği yapacaktım. Makarna....

Makarna yapmayı çok seviyordum. Yapılması çok kolay olmasına rağmen çok dikkat gerektiriyordu. Biraz fazla pişirirsen lapa oluyor, biraz az pişirsen de çiğ kalıyordu. Yani makarna deyip geçmemek gerekiyordu. Ketçapla yapabilirdim ama ben işimi biraz daha zorlaştırıp domates soslu yapacaktım. Yanına da bir salata yaptım mı? Yemede yanında yat olacaktı.

İlk iş olarak ablamı arayıp ne zaman geleceğini öğrendim. Bir saate evde olacağını söylemişti.

Bende bir an önce başlamalıydım. Öncelikle malzemeleri çıkarıp yıkamalıydım. Bütün gerekli malzemeleri hazırlamıştım. Yıkamaya öncelikle domateslerden başladım. İki tane sos için iki tane de makarna için. Kısa sürede bütün gerekli malzemeleri yıkayıp hazırlamıştım. Ocağa su koyup kaynamasını beklerken bir yandan da salata malzemelerini doğruyordum.

Bir saatin içinde herşey hazırdı. Ama bir şey hariç mutfak savaş alanına dönmüştü. Sosu yaparken etrafa sıçratmıştım ve salata kalıntılarıyla mutfak lavabosu doluydu. Allah'ım nolurdu sanki dövüşlerde ki yeteneğimi buralarda da kullanabilseydim. Maalesef yemekleri güzel yapsamda mutfak mahvolmuştu. Saate baktığımda ablamın gelmek üzere olduğunu gördüm. Mutfağı hemen toparlamaya başladım. Mutfağın işi tam bittiği sırada kapı çalmıştı. İşte büyük zamanlama bingo J

Koşarak kapıyı açtım ve ablam tam karşımdaydı.

-hoş geldin sultanım dedim. Ama ablam çok saşkın görünüyordu. Sonra bir anda

-mutfağım mutfağım ne halde deyip mutfağa koştu. Kafam allak bullak olmuştu. Mutfakta iş yaptığımı nerden anladın demeye kalmadı. İçerden derin bir oh sesi duydum. Ablamın yanına vardığımda noluyor der gibi baktım ablamda:
- üstünün halini görmüyor musun? Allah'tan mutfağı toplamışsın yoksa kavga ederdik seninle dedi. Ben o anda üstüme bakmayı akıl edebilmiştim. Ablam haklıydı. Üstüm başım hep sos olmuştu. Ben kızgın yağa direk domatesi atmayacaktım. Ama ben nerden bilirdim ki yağın birden alev alacağını değil mi ama? Yalnız iyiki mutfağı toplamışım yoksa konuş sultanım konuştu yani. Her neyse ablama tekrar bakıp:

-ımm şey ben gidip üstümü değiştirip geliyorum sende ellerini yıka yemek yiyelim dedim. Ablam ellerini yıkarken bende üstümü değiştirip gelmiştim. Ablamla yemek yemeye başladığımızda yukardakilerin gürültüsü arttı. O sırada ablam sorusu üzerine yukardakileri anlatmak zorunda kaldım. Ablamda yemeğini yarıda bırakıp hemen börek hazırlıklarına başladı.

-okyanus yemeği bırak acıkmışlardır. Börek yapıp götürelim. Hem börek senin makarnandan daha lezzetli olacak dedi. Umursamadığımı belli edercesine omuz silkip

-hiç beni bu işe karıştırma ben yemeğimlede gayet memnunum. Yukardaki hayvan da otlanacak bir çimen bulur elbette dedi. Ablam o sırada bana bir bakış attı ki yine ne halt karıştırdın der gibi. Ya napayım erkeklerde sorunum vara. Hatta kaldı ki benim onlarla hiçbir sorunum yok onlar benimle uğraşıyorsa suç benim mi? Ben suç işlemiş çocuk gibi dudağımı ısırıp olan biteni ablama anlattım. Ablam büyükçe bir kahkaha attıktan sonra:

­- kızım adam olmazsın sen. Hem boşver bunu sen kavga etmiş olsanızda bunu o çocuk için değil annemiz ve babamızın nasihati için yapacağız unutma dedi. Ablamda haklıydı sonuçta babama yapacağımızı söylemiştik ve yapmalıydık. Ama ben tabi ki yapmayacaktım.

-peki sultanım sen yap ama beni bu işe karıştırma. Ben tv karşısında makarna keyfi yapıcam sana kolay gelsin. Deyip ablamın yanından salona sıvışmıştım. aslında ablam arkamdan bir sürü söylendi ama bunu buraya yazamayacak kadar erindim. Hatta yazmaya başlasam üç bölüm ablamın söylenmesiyle olur. Her neyse deyip bilgisayarı tv ye bağlayıp wwi smackdownu açtım ve izlemeye başladım. Burda dövüşlerim için farklı taktikler öğreniyor ve zaman zaman deniyordum. Sonuçları cidden ağır olabiliyordu. Favorım de Ray Misterio olmuştur her zaman J

Ben içerde bağıra çağıra amçı izlerken ablam gelip bilğiisayarı kapattı. Kızım sen adam olmazsın hangi kız senin gibi maç izler bana söyle misin dedi. Ablama piç bir gülüş atıp:

- Diğer kızları bilmem ama ben izliyorum sultanım hem sen içeri git de böreğini yap ve dövüşü de bana bırak dedim.

Ablam zafer kazanmış bir edayla yanıma oturup:

- yaptım bile canım sen kendini o kadar kaptırmışsın yani. Ama tabi ir de ben çok hızlıyımdır bu işlerde deyip bana gülerek baktı.

- Sen bir tanesin sultanım deyip yanağından sulu sulu öptüm.

Ablam böyle şeyleri hiç sevmediğinden hemen mutfağa kaçtı. Ben tekrardan programıma döndüm. Ne kadar zaman geçtiyse ablam:

- Hadi okyanus gidiyoruz dedi. Evet sanırım yukardaki homosapiente benzeyen ama aslında tek hücreli olan amiple uğraşmak zorunda kaldığım için burdan ablama neden ben bu eziyeti çekiyorum bakışı atıp ayaklanmak zorunda kaldım. Yoksa yeni bir olaya kadar ablam başımın etini yerdi. Ablam diye demiyorum ama bir şeye taktı mı sen onu yapana kadar konuşurdu. Ama ben o kadar lafı çekmeye meyilli olmadığımdan oflayıp ayağa kalktım. Evet Okyanus hadi kızım bu akşamı da atlat sana yarın dondurma alacağım diye kendime gaz verdikten sonra ablamla mutfağa geçtik. Mutfaktan ablamın yapmış olduğu böreği bana uzattı. Ben ellerimi kaldırıp:

-o hayvanus insanusa hayatta bu börekleri ben götürmem dedim. Ablamsa oflayıp tama o zaman çayı al ve peşimden gel dedi. Ve işte başlıyoruz. Hadi kızım göreyim seni.