"Bir gün ne?"
"Evlnrz."
"Düzgün söyle şunu!"
"Evlenrz."
"Ural!"
"Evleniriz." Memnuniyetle gülümsedim.
"Tamam devam ediyorum. Sen damatlık yerine batman kostümü giyiyorsun. İlk beraber geçirdiğimiz günde ki gibi..ben de..." Sözümü böl...
Gözlerimi araladığımda her yer karanlıktı. Gece yarısı olmalıydı. Ece hala yanımda uyuyordu. Onu rahatsız etmemek için sessizce yataktan kalkıp odadan ayrıldım. Aşağıda teelvizyon çalışıyordu. Aynı sessizlikle merdivenleri inip salona girdim. Abim uyuya kalmıştı televizyonun karşısında oturur bir vaziyette. Yanına gidip oturdum. Elimi saçlarına koyup oynamaya başladım. Bunu çok severdi.
Abime hala kızgındım. Ece'yi çok üzmüştü. Ama..ona da kıyamıyordum ki. Abim di sonuçta. Beni koruyan, seven abim.
"Özür dilerim.." Diye fısıldadı hafif aralanmış göleriyle. "Ben..Bu şekilde yapmamalıydım. Ama..Beni her gördüğünde o kadar seviniyor ve umutlanıyordu ki böyle birşey yaparsam beni sevmeyi bırakır zanettim." Anlaşılan abim de baya takmıştı bu konuyu omzuna kafamı koyup
"Böyle yapman sadece onu üzdü. Seni kaç yıldır seviyor. Sence geçer mi bir anda sevgisi?" Diye sordum. Kafasını aşağı yukarı salladı. Yanağını öpüp yanından kalktım. Duvardaki saat gözüme ilişti. 05.00 1 saat sonra güneş doğacaktı. Kafamı boşaltmak adına yürüyüşe çıkabilirdim.
Sessizce odama geri dönüp dolabımdan spor takımlarımı çıkarıp bonyaya yöneldim. Elimi yüzümü yıkayıp saçlarımı güzelce topladım ve kıyafetlerimi üzerime geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Artık hazırdım. Banyodan çıkıp dolaptan spor ayakkabılarımı aldım ve evden çıktım. Temiz havayı içime çekip koşmaya başladım.
Sahile kadar koştuktan sonra boş bir banka oturdum. Güneşin doğmasına az kalmıştı. Derin bir nefes alıp gözlerimi denize çevirdim. Sakindi. Dalga yoktu. Bugün hava güzel olacaktı öyleyse. Yanım da bir haraketlilik hissedince kafamı yavaş yavaş çevirdim.
Bir çocuk oturmuştu yanıma. En fazla 19 yaşında olmalıydı. Üzerindeki spor kıyafetlerinden anladığım üzere o da koşmaya çıkmıştı. Yapılı bir vücudu vardı.
"Merhaba. Ben İlyas." yakışıklı bir tipi vardı.
"İris." gülümseyerek başını eğdi.
"Güzel isim."
"Ögledir." Dedim ukalaca. Gülmesi biraz daha artarken banka iyice yayıldı.
"Ne sıkıntım var? Bu saate burda olduğuna göre." Dedi denize bakarken. Bakışlarımı ondan alıp Deniz'e çevirdim.
"Sadece spor.." Dedim yalandan. Alayla gülüp
"O zaman erkencisin. "Dedi. Birşey demeden denize odaklandım. Bir kaç dakika sonra konuşmaya başladı.
"Sevgilim..beni aldattı. 3 yıldır beraberdik. Benden sıkıldığını söyledi savunma olarak.." Acı bir kahkaha atıp "iyi bir sevgili değilim yani. Ama iyi bir arkadaş olabilirim.." dedi bana bakarak. Bankta yan dönüp yüzüne baktım. Iyi birine benziyordu. Sevgilisi de aptal olmalıydı. Koskoca 3 yıl..hangi erkek bağlı kalabilirdi ki bu kadar? Gerçekten seven! Bu işlerden pek anlamadım ama öyle değil miydi? "Kahvaltıya ne dersin?"
