-Seni sevmeyen insan ya en sevdiginse?
Bu soruya ne cevap verilir bilmemedim.
+Şey...
Dicek söz bulamayınca sustum.Gözlerine baktıgımda tam gözlerimin içine dalmıştı.Kızardıgımı hissedince kafami yan taraftakilere çevirdim.
...
Biraz daha takıldıktan sonra herkes kendi kafasına göre ayrılmıştı.Geriye gene Barış ile ben kaldım.Bir süre daha cafede takıldıktan sonra kalkmaya karar verdik.
Hesabı ödedikten sonra ikimizde cadde boyunca yan yana yürüdük.Aklımı kurcalayan sorular vardı.Emre ve Barış'ın arasında ne gibi bir sorun var? Emre neden Barış'tan nefret ediyor? Ve en önemlisi o kadar kişiye şeye ragmen Barış'in en sevidigi insan nasıl Emre olur? Acaba Barış kötü birseymi yaptıda Emre 'nin nefreti bu kadar.Yok canım dedim kendi kendime hem kötü şeyler yapsa digerleride karşı olurdu dimi yani.
+Sizin aranızda ne gibi sorun var?
dedim dilimi ısırarak.Patavatsızlıgın tuttu Nehir ya.
-Belki başka bir sefer anlatırım.
Ahh...Çok utandım.Cevap verir sanmıştım.Aman ben kimimki özel sorunlarını bana anlatacaktı.Neden bozulmuştumki? Kendi ayarlarına otomotik dönüş yap Nehir!!!
Hiç bi cevap vermeden yürümeye devam ettim.Benimle beraber aynı adımları oda atıyordu.Onun adımalrı bir anda durdu ve önüme geçip beni durdu.Aslında tamda gövdesine çarpmama sebeb oldu demek isterdim ama benim boyum o kadarda kısa degil.Aramızda en fazla 7 8 cm vardî ve omzuna geliyordum.Afallamış bir şekilde ona baktım.
-Alındınmı?
Nefesi yüzüme çarptı.Ah kendimden geçebilirim her an
+Ne konuda?
dedim ve kendimi geriye çektim.
-Söylemedigim için.
+Hayır.
-Eminmisin?
+Evet.Kendince haklısın, tanımadığın birisine aile sorunlarını anlatmamak senin hakkın.
Tekrardan adımlarını durdurunca aynı hataya düşmemek için adımlarımı durdurmadım.Arkamı dönüp ona bakınca iki eli cebinde durmuş bana bakıyordu.
-Hiç kimse bilmiyor.Ikimizin arasında ve tabi bide Eren var.
Ne yani gizli bir olaymı?Ve bi saniye bu bana kimsenin bilmedigi olayı belki bir gün anlatacagınımı söylemişti.
+Peki sen her sorana belki bir gün anlatırımmı diyosun?
Masum bir bakış attı.Yüzüne çok içten bir gülümseme atıp iki eli cebinde yürümeye başladı.Önümden geçerek arkasını dönüp bana dogru döndü.
-İstisna olabilirsin.
...
Barış beni eve bıraktıktan sonra kimseye görünmeden odama çıktım.Ayakkabılarımı ve deri ceketimi çıkardıktan sonra yataga attım kendimi.
"Istisna olabilirsin" bu iki kelimeyi kafamda sürekli tekrarladım.Neden öyle bir cümle kullandıkı.Sebebi ne olabilir die düşünerek kendi kendimi yedim.Aniden karnıma bir sancı girdi.İkı bükülüm yatakta kıvrandım.Ah.. ayım gelmişti sanırım.Lavaboya girip kontrol ettikten sonra regl oldugumu anladım.Dolapta ped varmı die baktım ama paketin içinde 3 4 tane kalmış.Ay şanrıma tüküreyim.Bunlar beni bugün için bile kurataramaz.Bir tanesini kullandıktan sonra içeriue geçip çantamı alıp evden çıktım.Evin aşagısında büyük bir süpermarket olması lazımdı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİRAS
Teen FictionSadece bir miras uğruna geçmişi mahfolan hayatlar -"Biliyomusun, bir anneyle evlat arasındaki bağ ilk doğduğu anda birbirine bakan gözlerle olur." -"Aynı kandan gelmemiz bile sana olan aşkımdan vazgeçmemi engelleyemez" "Senin için herşeyimden vazge...