17 yaşına yeni girmiş bir genç lise 3 yeni geçecek bir yaz akşamı aylarıdır takip ettiği bir kız var sanki o kızı 17 yıldır tanıyo gibiydi gözü ondan başka kimseyi görmez oldu kızla konuşurdu hep ama biraz arkadaşça şakalaşarak bir haziran yaz akşamı ikiside kararlımıydı bilmem ama hikayenin kahramanlarından biri olan batuhan çok kararlıydı ve kıza açılmaya karar verdi konuşmaları ilerledi ve şelale ile bir yola girmişlerdi çoktan ve hikayemiz burdan sonra başlıyor...
Batuhan o gece sevinçten hiç uyuyamıyodu şelalede aynı durumdaydı bir birlerini sanki doğduklarından beri tanıyolardı çok bağlanmışlardı ben aşık olmam diyen batuhan hayatının aşkına tutulmuştu aşk çok güzel bişey geliyodu tarifi olmayan bir huzur sevinç vardı içinde önceden fırtınalar kopardı şimdi ise hayatının ömrünün en güzel günlerini yaşıyodu biraz şaşkınlık çokça heyecan ve en çokta mutluluk vardı mutluluk bu olsa gerekti herşeylerini birbirlerine anlatmaya başladılar herşeylerini birbirleriyle paylaşmaya başladır ve 2. ay oldu ilk buluşmalarıydı öyle çok heyecanlıydılarki nerdeyse buluşmadan önceki gece hiç uyumadılar ve sabah oldu batuhan şelalenin yanına gitmek için evden çıkar bir saatlik yolculuğun ardından o ilk bakış o ilk dokunuş o ilk koku onların hafızasına kazınmıştı çoktan birden kendi kokuları oluverdi nefes gibiydi adeta ilk sinema filmlerine gittiler recep ivedik 4 sonra film bitince yemek yediler ve batuhan bi hediye almıştı şelaleye kolye ama bi sorun vardı kolye dolanmıştı açılmıyodu batuhan alırken aklında sadece şelale vardı kolyenin öyle olduğunu farkketmemişti yemekten sonra dışarda oturdular konuşmaya başladılar her ikisine birbirlerine öyle bi aşkla bakıyoduki bu onlar için bir ilkti hiç bitmesin istiyolardı ve o günün akşamı öyle mutlulardıki elbiselerine kokuları sinmişti ve o oku ömürleri boyunca hissettikleri aldıkları en güzel en harika kokuydu aşkla bağlandılar birbirlerine ve yaklaşık 20 gün sonra tekrar buluştular ve lunaparka gittiler ilk dönme dolaplarına bindiler önceden binmişlerdi ama bu başkaydı beraberledi çok heyecanlıydı bir saat sonra batuhan çok kötü bişey yaptı şelaleyi ağlattı öyle dokunduki ağlayışı batuhana sanki kıyamet koptu içinde birşeyler param parça oldu dünyayı yakmak istemişti batuhan kendisinin ölmesini istedi şelaleyi ağlattığı için ve birbirlerine bağırdılar sonra biryere oturdular batuhan sarıldı özür diledi gözleri dolmuştu şelale dayanamadı oda sarıldı ve ilk kavgaları böyle başladı haa sakın bu son diye düşünmeyin son değildi kavgaları sürdü neyse hikayemize devam edelim ve okullar açıldı her ikiside lise 3 e geçmişlerdi ayrı okullarda okuyolardı bazen okul çıkışları birbirlerini özledikleri için buluşuyolardı şelale hayatında olanları batuhana anlatıyodu ve batuhan biraz kızgın biraz kıskanç birazda hatta çokca odundu bir kez daha üzdü orda şelaleyi gene gözleri doldu batuhanı orda bırakıp gitmişti batuhan ne yapsa olmadı gitme dedi özür diledi ama bu sefer çok kırılmıştı dinlemedi batuhanı işte o an tekrar ölmek istedi batuhan.
Ne yapıp ne edip affettirdi kendini batuhan şelale çok sabırlıydı her defasında affetti anneler tanışmıştı aileler tanışmıştı nerdeyse her ikisinin ailesinden herkez biliyodu yaşadıkları yerdeki herkez biliyodu onlar batuhan ile şelaleydi eşittir aşktı kolay kolay bitmezdi bir batuhan ayakta tutuyodu bir şelale ayakta tutuyodu geçinip mutlu mutlu gidiyolardı mutsuz günleride oldu ama en çok mutluydular ve birinci yılları geldi batuhan başka şehirdeydi ilk yıllarını ayrı şehirlerde geçireceklerdi ikiside biraz üzgündü ayrı geçirecekleri için ama mutluydular birinci seneleri olmuştu zaman su gibi akıp gidiyodu ama bazı şeylerin farkında değillerdi zamanın su gibi akıp gittiğinin ellerindekilerin mutluluklarının farkında değildiler hep korkuyolardı ya birgün ayrılırsak diye günler haftalar aylar geçti kavga ettiler güldüler mutlu oldular üzüldüler ve ilişkileri gün geçtikçe kötüleşmeye başladı nisan ayının sonlarıydı ve şelale çoktan bitirmişti batuhanı ama sevmediğinden değil sevdiğinden nasılmı ileriyi düşünüyodu daha çok üzümek istemiyodu ama bunu batuhanın anlaması biraz zordu geç anladı her ikiside ağladı ama bir faydası yoktu çoktan bitmişti bu aşk aklından atmak istedi ikiside unutmak istedi ama bu aşk unutulmuyodu sonumu ne oldu işte onu kimse bilmiyo ne oldu ne olmalıydı bir efsaneler arasına girdi siz nasıl bitirmek istiyosanız öyle bitirin. Size bir öğüt veriyimmi...
Elinizde nevarsa kıymetini çok bilin ne kadar elinizde tutabiliyosanız en üst seviyede tutun sevginizin peşinden gidin değerini bilin üzmeyin birbirinizi hele aşkı bulduysanız sonunda ölüm varsa gidin onu elinizden kaybedince ölmüşten beter oluyonuz keşke ölsem diyonuz onsuz nefes almaya bile utanıyonuz sevin sevgi aşk güzel şey elinde tutana eskiden yaptıklarınız aklına gelir gülen gözler aklına gelir helede beni unuttumu hissi yokmudur çok kötü ben çok sevdim kaybettiğim herşeyi onda bulmuştum herzaman kaybetmekten korkardım en sonunda gitti elimden ama sevmeyi bırakmadın hala kalbimle sevip özlüyom...
