overspel de buurtpolitie

Hoofdstuk 71

Tineke's POV

Verbaasd keek ik op toen ik Koen voor onze bureau zag staan. Niet begrijpend keek hij me aan en daarna richtte hij zijn blik op Dennis. Het was grappig om te zien hoe groot Koen nu was in vergelijking met Dennis die nog steeds zo laag zat met als gevolg dat ik me niet meer serieus kon houden en terug in de lach schoot. "Koen?" wist ik lacherig uit te brengen "Ik had je vandaag helemaal niet verwacht?" even keek ik opzij en zag dat Dennis zich net op een normale hoogte zette. "Ik kwam gewoon even kijken hoe het hier was" antwoordde Koen op mijn vraag. "Maar uhm...wie is dat?" vroeg hij en deed een teken in de richting van Dennis. "Wel Koen, dit is Dennis Vande Velde en hij komt je vervangen in de komende weken dat je in ziekteverlof bent" vertelde ik aan Koen die ons met gefronste wenkbrauwen aankeek. Dennis stak zijn hand uit en gaf Koen een vriendelijke handdruk. "Aangenaam" zei hij tegen Koen terwijl ze elkaar de hand schudde. "ah dat is goed nieuws, dan hoef je niet de hele tijd op kantoor te blijven" vertelde Koen aan mij. Ik knikte overtuigend en blij. "Maar nu moet je ons wel even excuseren, we mogen namelijk op patrouille gaan en daar heb ik echt veel zin in" zei ik terwijl ik mijn jas van de stoel haalde en deze vlug aantrok. "oh dat is wel jammer, dan ben ik te laat gekomen want ik wou je net iets vertellen..." hij staarde me teleurgesteld aan. "Straks mag je het me uitgebreid vertellen!" antwoordde ik samen met een knipoog om hem terug blij te maken. Koen knikte begrijpend en na dat we elkaar gedag zeiden vertrokken ik en Dennis richting de auto. 

Koens's POV

Ik zag hoe Tineke met haar nieuwe 'tijdelijke' partner de uitgang uitwandelende. Meteen daarna hoorde ik mijn naam achter mij geroepen worden. Ik draaide me vluchtig om en zag  Eric die naar me toe kwam, gevolgd door Brigitte en het duurde dan ook niet lang of ik zat al in een omhelzing van Brigitte verwikkeld. "Hoe gaat het met je?" Vroeg Eric nadat Brigitte me had losgelaten.  "Goed, ik heb nog een beetje pijn maar het gaat elke dag een beetje beter" antwoordde ik geruststellend op zijn vraag. "Maar even over iets anders nu, werkt die nieuwe hier al lang?" vroeg ik uit nieuwsgierigheid aan Brigitte en Eric. "Wie? Dennis? nee, hij werkt hier nog maar een dikke 20 minuten" antwoordde Eric op mijn vraag. Ik glimlachte en knikte even kort. Dat was waarschijnlijk de reden waarom ik er nog niks van wist, hij is hier nog maar pas. "Dan kan Tineke eindelijk terug op patrouille" zei ik terwijl mijn blik even naar de bureau van mij en Tineke gericht was. "Ja en ze kunnen het ook al meteen goed vinden met elkaar!" ik keek verwonderd op naar Eric die zonet deze woorden had uitgesproken. Brigitte gaf hem een zachte stomp met haar elleboog en keek hem streng aan. "Hoe bedoel je?" Vroeg ik aan zowel Eric al Brigitte. "Wel uuh ja, je hebt het toch zelf gezien...het zag er toch al leuk uit en dat is belangrijk tussen collega's toch?" Zei Eric die duidelijk na moest denken over wat hij wel en niet zou zeggen. "Koen, kun je even hier komen!" Hoorde ik de chef roepen van uit zijn kantoor. Ik zuchtte even...En dan nog net op de moment dat ik nog een heleboel vragen had voor Eric en Brigitte. "Ik kom al!" zei ik terwijl ik al op weg was naar zijn bureau en een zucht van opluchting achter me hoorde. "Koen, hoe gaat het met je!" Vroeg de commissaris toen ik nog maar net zijn bureau binnen was. Hij knikte even naar de stoel als teken dat ik mocht gaan zitten. Ook bij de commissaris antwoordde ik dat alles goed ging en dat ik snel terug kon werken. " Rustig aan Koen, eerst moet je goed herstellen en dan mag je zo weer aan de slag. En het ziet er ook naar uit dat we een goede vervanger voor je hebben...tijdelijk natuurlijk!" Voegde hij er nog snel aan toe. "Maar er is geen vervanger nodig chef, als je wil kan ik volgende week al terug beginnen" drong ik aan, maar aan zijn gezichtsuitdrukking te zien zou het duidelijk niet werken. "Het is niet verantwoord Koen, je zou jezelf of Tineke in gevaar kunnen brengen als je niet volledig hersteld bent." En daar had hij een punt, ik mag er niet aan denken als er iets met Tineke zou gebeuren. "En het papierwerk dan?" Stelde ik voor als mijn enige optie. "Ik kan perfect papieren invullen en op de computer werken." Hij aarzelde even maar zag wel in dat ik daarvoor helemaal in staat was. De commissaris knikte even "ok, dat kan ik wel toelaten ik zal je wat bestanden doorsturen die je thuis kunt maken." maar dat was niet echt wat ik wilde ik wou hier op kantoor blijven. Ik schudde even met mijn hoofd "Ik maak die hier wel, dan ben ik nog eens onder de mensen" zei ik en knipoogde even. De commissaris dacht even na. "Ok dan" gaf hij uiteindelijk toe en na deze twee woorden verscheen er meteen een grote glimlach op mijn gezicht. "Dat is fantastisch chef!" ik bedankte hem even en na nog een kort gesprek kon ik eindelijk gaan. Ik kon haast niet meer wachten tot Tineke terug was om haar alles te vertellen, ze zal zo blij voor me zijn... Maar dat was dan weer iets voor morgen als ik terug op kantoor zou zijn om te beginnen. Enkele minuten later had ik eindelijk iedereen gedag kunnen zeggen, ik nam mijn jas in de hand en wandelde trots en blij naar de parking. Ik opende het portier van mijn auto en hoorde plots iemand lachen achter me. Ik herkende de lach uit duizenden en draaide me dan ook vlug om. En net zoals ik al dacht zag ik Tineke lachend naar binnen stappen gevolgd door Dennis en alweer had ze me niet eens opgemerkt.