ჩანიოლს ძალიან კარგად ახსოვს ის მომენტი როცა პირველად მოუვიდა თავში ეს გიჟური იდეა.ეს იყო 7 თვის უკან, საღამოს 8 საათზე,როცა მან შემოსასვლელი კარი გააღო და მისი მზერა შეხვდა სტუმარს, ბიჭი საკმაოდ სიმპატიური აღმოჩნდა და ზუსტად ჯდებოდა ჩანიოლის გემოვნებაში–დაბალი, სუსტი, დაუცველი .როცა სტუმარმა ხელი გამოწია მისალმებისთვის, ბინის პატრონმა იგრძნო მსუბუქი სასაიმოვნი დარტყმა მუცლის ქვედა მხარეს . ბიჭის ხელები იყო გასაოცრად ლამაზი: წვრილი, გრძელი , ლამაზი თითები ,ასეთი ხელები მარტო პიანისტებს აქვთ და კიდევ როგორც მაშინ ჩანიოლმა გაიგო სტილისტებს , ის უბრალოდ ჭკუიდან გადადიოდა ამ ხელების , დახვეწილი სილუეტის და ნატიფი სახის გამო , თმების რიგი, რომლებიც იდეალურიდა იყო დაწყობილი ერთმანეთზე, . ის ექსტაზში შეყავდა ამ თითების შეხებას თავის თავზე , მსუბუქი, მასიური მოძრაობა, რომელიც იწვევს გასაოცარ აღძნებას მასაჟის ნაცვლად . მისთვის ცოტა იყო უბრალოდ ბექიონის კლიენტად ყოფნა, და ისინი გახდნენ მეგობრები, მოგვიანებით უკვე ესეც არ ყოფნიდა. ყოველ ჯერზე როცა მეგობრის თხელი თითები ჩანიოლის შიშველ კანს ეხებოდა, მის თვალწინ იშლებოდა სხვადასხვა ფერის ფეიერვერკი , უნდოდა ცემოდა ამ სუსტ სხეულს, მოეგლიჯა ტანსაცმელი და დაეტოვებინა ამ ფერმკრთალ კანზე თავისი ანაბეჭდები .
ბიჭი ყოველდღე საკუთარ თავს ებრძოდა, რომ შეეკავებინა ცხოველური იმპულსები და აი ეხლა მას უკავია ეს ღვთაებრივი ხელები ბექიონის თავის ზემოთ, უხეშად მიჭერილი საწოლზე მთელი თავისი სხეულით . დღეს მას მეგობარი გამოუტყდა თავის ნაზ გრძნობებში და აჩუქა უცოდველი კოცნა ტუჩის კუთხეში , ჩანიოლი უბრალოდ შეიშალა ამ თბილი ტუჩების შეხების გამო თავის სახეზე და ნება მისცე მთლ მის გრძნობებს გარეთ გამოსულიყვნენ.
- ჩანიოლ, არა, გაჩერდი, გთხოვ, - ბექიონი ყველა გზით ცდილობდა გამოთავისუფლებას. მაგარამ პაკი გაცილებით დიდი და ძლიერია, ამიტომ მას საერთოდ არ აქვს შანსი თავის დაღწევისა . ჩანიოლი ჩუმად აგრძელებს ბექიონის კისრზე ტუჩების მტანჯველ შეხებას და ტოველს ტკივილნარევ ანაბეჭდებს.
- ჩანიოლ, გთხოვ გეყოს. არ მინდა ! გთხოვ, გაჩერდი ! - რუტინულად იმეორებს ბექიონი, და გრძნობს სხვისი ხელის შეხებას, თუ როგორ აძრობს შარვალს . ის უცებ მოქმედებს , ცდილობს გათავისუფლდეს და მოშორდეს თუმცა ჩანიოლი ისევ იჭერს, ზემოდან ექცევა და ხელს კისერზე უჭერს.
- ბექიონ–ა, გთხოვ , გაჩუმდი. არ გაიძრე,თორემ უარესი იქნება - ჩურჩულებს ის, მტკივნეულად კბნეს თავის მსხვერპლს ყურზე. ის შეშდება, და აღარ ცდილობს გათავისუფლებას, თითქოს არ სუნთქავს შიშისგან . ჩანიოლი მის თვალებში ცრემლებს ხედავს , რომელბიც წვრილი გზებით ჩამორბიან ლოყებზე და ეს მას უფრო იზიდავს.
- მაგარამ იცი რა, - აგრძელებს ბიჭი და მის თვალებში არანორმალური ცეცხლი ინთება - უკეთესია იყვირე და ცადე გაქცევა, ეს უფრო სახალისოა.
ბექიონს ჰგონია რომ ეს ყველაფერი გაურკვეველი სიზმარია,რომ ის ახლა გაიღვიძებს და ეს ყველაფერი გაქრება ,ჩანიოლი ისევ ნორმალური გახდება და აღარ იქნება ეს ხელები რომლებიც ეხლა მას მუცელზე ატრიალებენ და უხეშად აწევინებს თეძოებს და დუნდულებს , წელში უსიამოვნო შეგრძნება და მხურვალე პენისი მის ანუსში , აღარ იქნება ეს ყველაფერი . მაგარამ ყველა ეს იმედი იმსხვრევა პირველივე ბიძგზე რომელიც ბექიონმა იგრძნო. ის ყვირის, წინ იწევა , ცდილობს მოიშოროს ეს ტკივილი, თუმცა ჩანიოლი უცებ იზიდავს უკან და ბოლომდე შეჰყავს. ––ბექქი,, - ჩახლეჩილი ხმით წარმოთქვამს მისი მთავარი ტკივილი წყარო ,ისევ უცებ შედის მასში და იწყებს სწრაფ მოძრაობას, ბექიონს ტკივილისგან თვალებში უბნელდება , ჩურჩულით წარმოთქვამს გაუგებარ სიტყვებს, იმიტომ რომ ყვირილის თავი უკვე აღარ აქვს.
ჩანიოლი სამზარეულოში ზის,ხელები თავზე აქვს შემოხვეული და ნელა ქანაობს ერთი მხარიდან მეორეზე , მან ეს ისევ გააკეთა,ისევ შეიშალა და ბექიონს ტკივილი მიაყენა . ეს უკვე პირველი აღარა, და რაც ჩანიოლს აშინებს ისაა რომ არც ბოლოა.ყველაზე მეტად მას უნდა რომ ბიჭმა მასზე პოლიციასი განაცხადოს, უნდა რომ დაიჭირონ და ციხეში ჩააჯინონ , მაშინ მას აღარ შეეძლება ბექიონამდე მიღწევა. ის დაბნეული ათვალიერებს თავის თოთებს, ამის შემდეგ მთელი ძალით ურტყამს მუჭს მაგიდაზე და დაგუდული ხმით ტირის.
- ჩანიოლ, - ჩუმი ხმა ისმის კარიდან, ბიჭი უცებ ატრიალებს თავს. მის წინ სრულიად შიშველი ბექიონი დგას, ის კარის სახელურს არის ჩაჭიდებული, რომ შეინარჩულოს დარღვეული წონასწორობა და ცდილობს გაიღიმოს , ბიჭის მთელი კისერი დალილავებულია , თეძოებზე ცისარტყელას ყველა ფერი შეიმჩნევა. ახალი სინიაკები ძველს ანაცვლებენ და ქმნიან ერთ დიდ ჰემატომას მკთალ სხეულზე , დამაგვირგვინებელი ამისა ისა რომ მის მარცხენა ფეხზე ნელა მიუყვება თეთრ–წითელი სითხე–ბექიონის სისხლი რომელიც არეულია ჩანიოლის სპერმაში.
- ბექქი, ღმერთო - ამოიკვნესებს ჩანიოლი და ნელა, თითქოს ეშინია რომ ბიჭი გაიქცევა, მიდის მასთან და ეხვევა, ძლიერ იკრავს თავის სხეულზე–მაპატიე ! .
- ყველაფერი კარგადა ჩანიოლ–ა, დამშვიდდი - ჩუმად აწყნარებს უფროსი - მე უკვე აღარ მტკივა.
ის ამბობს კიდევ რაღაცას თავისი ტალღოვანი ხმით და ჩანი ინუსხება , სიტყვები კარგავენ მნიშვნელობას, მთვარი მხოლოდ ინტონაცია და ხმის ჟღერადობაა . როცა ჩანიოლი საბოლოდ მშვიდდება ის ეხმარება ბექიონს დაბანაში,ნაზად აყოლებს თავის დიდი ხელებს ბექიონის ტანს, ფრთხილად ეხება ყველა ჩალურჯებას . ბექიონს სიამოვნებს ყოველი შეხება და ტუჩს მთელი ძალით კბენს , რომ არ დაიიკვნესოს მთელი ხმით,ყოველი „აშლლილობის" შემდეგ ჩანიოლი განსაკუთრებით ნაზი და ფრთხლია , ის ცდილობს არ მიაყენოს ზედმეტი ტკივილი თავის საყვარელს.
- ჩანიოლ, გთხოვ - თითქმის არ ისმის ბექიონის ხმა წყლის გამო და დაჟინბით მიაქვს ჩანიოლის ხელი თავისი ორგანოსკენ . ჩანი ღრმად ჩაისუნთქვას და იწყებს ნელა მოძრაობას ცალი ხელით , მეორეთი კიდევ ცდილობს დაიკავოს სუსტი სხეული და აარიდოს ძირს დაცემას . ბექიონს აგიჟებს ჩანიოლის თითების ყოველი შეხება მის კანზე .ჩანიოლი გრძნობს როგორ იფარება მთელი სხეული აღძნებით და სასიამოვნო სითბო ეღვრება ყველა უჯრედს .
- ბექიონ, - ხრინწიანი ხმით ჩურჩულებს ის, სწრაფად კოცნის საყვარელს წელის ქვემოთა მხარეს სადაც გამოკვეთილად ჩანს ჩაღრმავება, ხელები ნელა დაცოცავენ ზურგზე–ცეცხლს ეთამეშები !
ბექიონი ჩუმად იცინის , შემდეგ მგრძნობიარედ კვნესის და წელში მეტად იზნიქება, შავი კაფელი თეთრი სითხით ისვრება. ის ხელებით ეყრდობა კედელს და ხმაურიანად სუნთქავს, შემდეგ ტრიალდება, იღიმება და ნაზად კოცნის ჩანიოლს
- აი ახლა ნამდვილად უკეთ ვარ.
მოგვვიანებით,საღამოს ბექიონი მათ საჭმელს უმზადებს , ჩუმად მღერის თავისთვის სიმღერას, სანამ ჩანიოლი ცდილობს იმეცადინოს. მას ესმის რომ ეს ურთიერთობა არანომალურია, რომ ის თავის საყვარელს საფრთხეში აგდებს, მაგარამ უბრალოდ არ შეუძლია უარი თქვას ბექიონზე .მას უნდა შეიცვალოს ბექიონის გამო, გახდეს უკეთესი, მაგარამ საკმარისია დაინახოს როგორ ივარცხნის ის თმებს, იკეთებს მაკიაჟს და მასში რაღაც დუღს. ჩანიოლი ტრიალდება და ყურადღებით აკვირდება ბიჭის მოძრაობას, მის ლამაზ თითებს როცა ის ბოსტნეულს ჭრის, როცა ის ფეხისწვერებზე იწევა, რათა ჩამოიღოს სანალებელი ზემოთა თაროდან, ჩანიოლი თითებს უჭერს მაგიდის ბოლოს, . გრძნობს შინაგანი წვას, რომელიც გამოიწვია ჩანიოლის სხეულში მარტო ბექიონის მოშიშვლებული თეძოვბის დანხავამ,ბიჭი ნელა დგება ფეხზე ,მძიმედ ეყრდნობა მაგიდას და მიდის ჩუმად მომღერალი ბექიონისკენ .
ჩანიოლი მიდის ბექიონთან და უცებ ატრიალებს სახით თავისკენ.I want to fuck you like an animal
ბექიონი შეშინებული დგამს ნაბიჯს უკან, მაგარამ ჩანიოლი უხეშად კიდებს ხელს კისერზე და კოცნის.I want to feel you from the inside
კოცნა რკინის უსიამოვნო შეგრძნებით ორივეს ათრობს.I want to fuck you like an animal
ჩანიოლი ბექიონის შორტს ძირს წევს, და იშორებს მას საცვლებთან ერთად, ძალით ატრიალებს და აიძულებს ხელებით მაგიდას დაეყრდნოს.My whole existence is flawed
ბექიონი ტკივილისგან ტირის როცა ჩანიოლი უცებ შედის მასში და მის სხეულში იხსნება ჯერ არ შეხორცებული ჭროლობები .You get me closer to God
ჩანიოლი კვნესის და მაგრად უჭეს ბექიონის დუნდულებს , ათავებს. თავში თავლისმომჭღელად ნათელ ფერებში ფეთქდება კოლეიდოსკოპო, ერთმანეთში ერევა სხვადასხვა ფერის ნახატები, რომელიც ცისარტყელას ფერებში გადადის . შეიძლება ამჯერად ჩანიოლმა შეძლოს და გამოვიდეს ამ დაუსრულებელი წრიდან და დაანახოს ბექიონს თავისი გრძნობების მეორე მხარე . შესაძლოა.....
YOU ARE READING
closer
Fanfictionჩანიოლს ძალიან კარგად ახსოვს ის მომენტი, როცა თავში პირველად მოუვიდა ეს გიჟური იდეა.ეს იყო 7 თვის უკან, საღამოს 8 საათზე, როცა მან შესასვლელი კარი გააღო და მზერა შეხვდა სტუმარს, სტუმარი აღმოჩნდა საკმაოდ სიმპატიური ბიჭი რომელიც მთლიანად ჯნდებოდა ჩან...