HAZAN VAKTİ

İZMİR

Eveet selam arkadaşlar bu benim ilk hikayem. Kurgu bana ait, ilk başta diğer kitaplara benzetebilirsiniz fakat ilerledikçe aslına çok farklı olduğunu göreceksiniz. Ben çok fazla uzatmadan hikayeye geçeyim en iyisi. İyi okumalaaar.

Ben Hazan. Hazan Bulut. Erkek arkadaşından ayrıldığı zaman sarılıp ağlayacak, dertleşecek annesi olmayan, kıyafetlerine karışan korumacı tavırlar sergileyecek bir babası olmayan Hazan. Babam ben annemin karnında 2 aylıkken ölmüş, annemi ise 2 ay önce trafik kazasında kaybettim. Şu anda tek akrabam olan dayımın evinde ki geçici odamdan sizlere bunları yazıyorum. Dayımı çok severim, oda beni kendi çocuğu gibi sever. Fakat yengem beni nedensizce hiç sevmez. Yemek saati geldiği zaman sanki hayvanın önüne yemek atar gibi davranıyor bana. Evin çoğu işini yapmama rağmen bana geldiğimden beri bir kez gülümsemedi. Bir kuzenim olsaydı daha iyi olurdu. En azından onunla ilgilenir bana iğrenircesine bakan yengemi biraz daha görmezden gelebilirdim.

Annemden kalan yüklü miktarda para var fakat daha reşit olmadığım için bankada duruyor.

- Hazan, biraz gelir misin? Seninle konuşmak istediğimiz önemli bir konu var. İstediğiniz?

içeri salona geçtiğimde tekli koltuklara oturmuş ciddi bakışlarını bana çeviren dayım ve yengemi gördüm. Tekli koltukların karşısında duran iki kişilik füme rengi koltuğa oturduğumda soru soran bakışlarla dayıma döndüm.

- Evet sizi dinliyorum. Yengem bugün biraz fazla mutlu görünüyordu.

- Hazancığım biliyorum 2 ay önce çok büyük bir kayıp yaşadın. kız kardeşim Melek, baban gibi vefat etti. Burada yani İzmir'de mutlu olmadığını kendi gözlerimle görüyorum. Bu konuyu yengenle konuştum o da senin İstanbul'da yatılı bir okulda kalma fikrini ortaya attı. Bana uygun geldi, bu konu hakkında seninde görüşünü almak istedim. Senin için uygun mu? Yengemin neden mutlu olduğu anlaşıldı

- Evet dayı söylediğin gibi ben hem öksüz hem yetimim. Bu eve geldiğimden beri de rahat değilim zaten.Yengem güzel fikir atmış ortaya. Benim için en uygunu bu olur.

- Ah. Kabul edeceğini düşünmemiştim.

- Benim için en iyisi bu olur dayı.

- Okulunun adı; Yıldız Koleji, istersen biraz araştırabilirsin.

- Tamam dayı. O zaman ben şimdiden toparlanmaya başlayayım.

Aslında İzmir'den gitmek istemiyorum. Çünkü annemle yaşadığım tüm güzel anılar burada. Çocukluğum burada. Ama dayım içinde yengem için de en iyisi bu.

Odama girdiğimde ilk işim bilgisayardan yeni okuluma bir göz atmak oldu. Okul 5 katlı dışı beyaz altın sarısı ve maviyle döşeli güzel bir binaya sahipti. İçerisine baktığımda en alt kat spor salonu ve dans salonları, bir üst yüzme havuzu, müzik odaları ve resim atölyeleri, onun bir üstü 9 ve 10. sınıfların derslikleri, 4. kat 11 ve 12. sınıf derslikleri ve sonuncu katta yemekhane bulunuyordu. Okulun yanında bulunan beyaz binada ise yatakhane bulunuyordu. Okul çok güzeldi, en beğendiğim yanı ise dans salonlarının olması çünkü 7 yaşından beri dans ediyorum. Dans hayatımın 5 yılını kurslarda geçirdim. Dans etmek benim için bir çeşit terapi gibi bir şey.

Okulların açılmasına iki hafta vardı. İlk olarak dolabın yanında ve üstünde bulunan 4 valizimi indirdim, içlerine kıyafetlerimi ve ayakkabılarımı yerleştirdim. Büyük bir çantanın içine elektronik eşyalarımı ve birkaç biblo fotoğraf gibi küçük eşyaları yerleştirdim. en son sırt çantamın içine makyaj malzemeleri bakım malzemeleri gibi eşyaları yerleştirdikten sonra her şeyim hazırdı. Üstüm de düzgündü. İçeri girip dayıma hazır olduğumu söyledim. dayımdan 2 saate çıkacağımız haberini aldıktan sonra üstüme kot ceketimi alıp evden çıktım. İlk gideceğim yer annemle kaldığımız iki katlı şirin villaydı. 20 dakikalık yürüyüşün ardından evin önündeydim. İçeri girmeden önce bahçedeki büyük salıncağa baktım. Anılar birer birer aklıma doluşuyordu. 5 yaşındayken burada düşmem annemin önce bana kızması sonra yaramı öpüp acısını geçirmek için üflemesi, 10 yaşımda salıncakta annemle birlikte oturarak yıldızlara bakmamız ve en sonuncusu 3 ay önce oturup dertleştiğimiz anılar. Dolan gözlerimi elimin tersiyle silip cebimden anahtarımı çıkardım, içeri ilk girdiğimde annemin kokusu çarptı suratıma. Her şey onun bıraktığı gibi duruyordu. Çok beğenerek aldığı petrol mavisi oturma takımımız beyaz büyük yemek masası. Biraz alt katta gezindikten sonra üst kata annemin ve benim odamın bulunduğu kata çıktım. ilk olarak annemin odasına girdim gül kurusuyla döşenmiş odaya sanki annem az önce buradaymış gibi kokan oda. artık gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum, olduğum yere çöktüm. Annemin bana kızım demesi kulaklarımdaydı. Anne dedim anne ben gidiyorum. Ses yok. Anne dedim bir kez daha sarışınım diye sevdiğin kızın yuvasından gidiyor. Yine ses yok. Çöktüğüm yerden kalkıp annemin dolabına doğru ilerledim içinden bir bluz ünü alıp üstüme geçirdim. Yatağına doğru adımladım ve hala buram buram annem kokan yatağa uzandım. Orada bir süre yattım ve süremin kısıtlı olduğunu hatırlayarak kalktım. tam odadan çıkarken komidinin üzerinde duran annemin hiç çıkarmadığı yıldız şeklinde olan kolyeyi gördüm. Kolyeyi alıp boynuma taktım. Odadan çıkıp kendi mavilerle döşeli odama girdim kapının arkasında duran siyah deri çantayı alıp içine bir kaç parça eşyayı attım annemin odasından ve evden almak istediğim eşyaları da koyduktan sonra fermuarı çekip 17 yılımın geçtiği evden çıktım.

Şimdi ki durağım annemin mezarıydı. Evimizin aşağı sokağında bulunan çiçekçiden annemin en sevdiği çiçek olan pembe gülleri aldıktan sonra bir taksi çağırıp mezarlığa gitmesini istedim . 10 dakika sonra mezarlığa gelmiştim üzerinde Melek Bulut yazan mezarı gördüğümde yanına doğru adımlarımı hızlandırdım. Aldığım gülleri mezarın üstüne koyduktan sonra anneme dua ettim, mezar başını öptükten sonra seni seviyorum anne dedim ve bekleyen taksiye bindim . Dayımın evine geldiğimde dayımın tam dediği saatte geldiğimi fark ettim. Hiç konuşmadan valizleri taşımakta olan dayıma yardım edip yengemle sahte vedalaşmadan sonra dayımın arabasının ön koltuğuna oturdum. 25 dakikalık bir yolculuktan sonra hava alanının büyük binasına baktım.

Elveda anne

Elveda İzmir

Sanırım yeni bir başlangıç vakti geldi...

BİTTİ! Tam 860 kelime. İlk bölümden büyük ihtimal bir şey anlamazsınız ama umarım beğenmişsinizdir diğer bölümde görüşmek üzere

2. BÖLÜMDEN SPOİLER;

Hazan okula yerleşir. Bir anda kendini okulun düşman iki grubunun arasında bulur.