''BİR AVUÇ HÜZÜN''

"YANGIN"

Merhaba sayın okur,
Varsaymış olmayı isterim ki,
Yaşından daha telaşlısındır bu günler de.
Bilmemeyi yeğlerdim, ancak biliyorum ki,
Sen de ben de,
Sigarayı iki pakete çıkardık günde.

Yangının içinden sağ çıkmışız gibi,
Lakin aynalardan bile sakladığımız hüzünlü yüz,
Bakılamayacak ve düzelemeyecek kadar yanık,
Ama ölmemişiz.
Elbette yaşamak denmez buna,
Bunun adı düpedüz yangın.
Nasıl bir yangınsa, bir tek biz yandık,
Bizi yakanın, bizi tutuşturanla aynı olduğunu mu sandık?
Biz en çok burada yanıldık.
Ateş'in namlusunu da tetiğini de mesken tutanın,
Bizi yakıp, kavurmayacağını sandık.

Velhasıl sayın okur,
Sonumuz bir akıl hastanesi bahçesi,
Bana inanmalısın...
Anlamıyor musun?
Umutsuzluk diz boyu bizim düşüncelerimiz de,
Gün gelse, gül gelmez,
Gül gelse, gün biter.
Öyle de bir gün gelir ki,
Gün de gelmez, gül de.

Sayın okur sen benim yazdıklarımı okuduğunda, ciğerlerimin nasıl sızladığını tahmin etmeye çalışacaksın.
Ama bak belki sigara içiyorsun ya da içmiyorsun kendi ciğerinin sızlamasını nasıl saklayacaksın. Gel diyorum beraber bir tımarhanenin bembeyaz odalarında ki o tek kişilik yatağımda iki çift laf edelim.
Sonra çıkalım bu akıl hastanesinin duvarlarına, ince ince bu hayattan nasıl koparıldığımızın resmini çizelim. Sonra bahçeye çıkalım ve bizi isyana sürükleyip cehennemde yanışımıza aldırış etmeyecek insanların var olduğunu düşünerek dünyanın çarkına küfredelim.
Hastanenin girişinde ki tabelaya şairin sözünü yazalım; "Ne bekliyorduk ki? İyi biri olunca, herşeyin gönlümüzce olacağını mı?" Sonra hastaneden çıkalım eşek sudan gelinceye kadar dayak yiyelim içimizin kırılması yetmesin kırılmadık kemiğimiz kalmasın. Her ne eziyet yaşıyorsak daha beterini yaşarız korkusuyla koşar adım akıl hastanemize geri dönelim. Çünkü orası dışarıdan daha masum. Sen de gördün değil mi yan odada ki o temiz yüzlü delikanlının bağırışlarını? "Böyle olmamalıydım, ben böyle değildim" feryatlarını. Peki üst kattaki o selvi boylu kızı gördün mü ? İntihar ettiği anlaşılmasın diye ayak bileklerini nasıl kestiğini? Peki beni gördün mü? "Gençliğimi aldınız" diyerek duvarları nasıl kanatırcasına yumrukladığımı. Peki kim gördü burda ki çığlıklarımı? Gözüm gördü, kulağım duydu, kalbim hissetti. Ellerimi boşver onlar sadece yüreğimin bir maşası. Bir de sen gördün benim fragmanımı sayın okur. Kendine iyi davran.