O Seni Görüyor

-1-

Multimedya:İrem

Biz istememiştik böyle olmasını. Kocam olan bir kişiyle illa bir gün çocuğumuz olacaktı. Ama benim gibi birinin böyle bir hata yapması dayanılmazdı. Öbür alem buna izin vermiyor. Bizim bu nesli çoğaltmamamız lazımdı. Onlarla tek anlaşan benim. Ama beni bile dinlemiyorlar.

******************

Ben böyle bir genden gelmeyi seçmedim. Annemin zihin okuyabilen biri olmasını, babamın bir ejderha gibi elleriyle ateş yaratabilmesini, ablamın düşünce gücüyle cisimleri hareket ettirebilmesini, benimde ruhları görüp onlarla anlaşabilmeyi ben istemedim. Annemin anlatmak istemediği bir efsanenin bir parçasıyız biz. En tehlikeli güce sahip olmak çok zor. Sonra da normal bir insana aşık oldum ve öbür tarafın ikazlarına rağmen evlendim. Ama şimdi hamileyim. 1 aylık. Onu aldırmak istemiyorum. Çünkü onunda şu anda benim gibi bir gücü var. Bizi görüyor ve duyuyor. Doğduğunda gözleri kapalı bile olsa etrafı görecek. Onu aldırırsam o öbür tarafa geçtiğinde ona nasıl hesap veririm bilmiyorum.

Ateş benim kocam. Beni ve ailemi bu korkunç şeylere rağmen kabul etti. Ama o ruhların haz etmediği biri olduğunu bilmiyor. Ondan neden nefret ettiklerini bilmiyorum. Annem ruhları görmediği için o da okuyamıyor düşüncelerini..

******************

-- O bebeği aldıracaksın İrem! Başka şansın yok!, diye bağıran babamın karşısında sadece ağlıyordum. Ben güçlü bir kızım. Ama konu karnımdaki olunca olmuyor işte. Onun babamı, beni görmesi ve tüm yaşanılanları görmesi çok zoruma gidiyor. Beni bir tek annem anlıyor. Çünkü dışa vuramadıklarımı anlıyor. Benim bebeğim o kadar güçlü bir güce sahip ki annem onun düşüncelerini okuyamıyor. Normalde herkesin karnındaki bebeğin düşüncelerini bilir.

Bebeğimin daha çok üzülmesini istemediğim için odama çıktım. Ben kimsenin ölümüne üzülmüyorum. Bu çok güzel bir şey. Ama bebeğim ölürse dayanamam. Ona ne derim. Benim yüzümden diyemem. Ateş şu anda iş yerinde olduğu için daha rahatım. Odama girdiğimde odamda oturan ruhları görünce iyice cinlerim tepeme çıktı (heheh).

-- Gidin artık buradan! İstemiyorum! Bende normal olmak istiyorum anladınız mı!? Benim hakkımda veya Ateş hakkında ne düşündüğünüz umurumda değil! Hiç biriniz umurumda değilsiniz! Bilge'ye de söyleyin, bana artık ka-rış-ma-yın!

Ruhların bana sinirli bakışları ardından hiç korkmadığımı fark ettim. Sessizce:

-- Sadece sen kal Buse.

Buse benim en iyi arkadaşımdı. O bir trafik kazasında ölmüştü. Ama artık daha yakındık. Onu görüyorum nasıl olsa. Bazen bu gücü seviyorum. Tüm ruhlar gidince- ki bazıları dolaba falan saklanmaya çalışıyor hala,sanki görmüyorum- Buse ile yatağıma oturduk. Bu ruhlar da bizim aynımız. Ölmeden önceki halleriyle aynı. Sadece onları daha soluk görüyorum o kadar. Hiç görmemekten iyidir. Çoğu ruhu zaten tanımıyorum. Ama peşimden ayrılmıyorlar. Buse biz aşağıdayken bizi izlemişti. O yüzden olayı biliyordu. Sadece ben ağladım o da bana sarıldı. Şu anki halimizi gören benim kafayı yediğimi sanar ama.. bu ruhlar benim içimden geçemiyorlar.

Ateş geldiğinde her şeyi ona anlattım.

--Merak etme, o bebeği kimse aldıramaz.

Tamam desemde kimse değil ruhların bebeğimi her an düşürebileceği korkusu var bende. Onları bugün fazla sinirlendirmiş olabilirim. Tuvalete gidiyorum bahanesiyle ruhlara özür dilemek için gittim tuvalete. Çünkü şu anda tek boş yer orası. Bir süreliğine babamlar da kalmak zorunda olduğumuz için -bebek meselesi yüzünden- her oda dolu. Tuvaletin kapısının önüne geldiğimde dolu olduğunu fark ettim. Tamam şu anda peşimde benimle gelen bir sürü ruh var ama herkesin içinde olmaz. Tuvaletten ablam çıktı. Biraz takılayım bari.

-- Naber Sucuk. Tuvalete gitmeye nasıl üşenmedin acaba?

-- Benim adım Su. Sucuk demekten vazgeç! Hem tuvaleti kendime getiremeyeceğime göre?

Sırıtarak tuvalete girdim. Benimle birlikte ruhlarda girdi. Kapıyı kilitledim. Diğer ruhlara seslendikten sonra tüm tanıdıklarımı topladım yanıma. Zaten tuvalette fazlasıyla ruh var. Hepsi benden özür bekliyormuş gibi baktı.

-- Bakın.. Biliyorsunuz ben bu bebeği hayatta aldıramam. Ama sizde inatla söylüyorsunuz ne yapayım. Evet bağırdığım için özür dilerim. Ama bir yandan da.. Kötü ruhların bebeğimi düşürebilme riski var ve ben çok korkuyorum. Bebeğim her şeyi görüyor. Ve tabii duyuyor. Sizi görüyor mu bilmiyorum. Bilge bana bebeğin gücünü söyledi ama bunu söylemedi. Bi' sorarsanız sevinirim. Bir de bence artık beni uyarmayın. Ben kararımı verdim. Bu çocukta doğacak,büyüyecek ve ölecek. Bitirecekse bu "süper güç" neslini o bitirecek.

Ruhlar artık bana karşı koyamıyordu. Bana her şeyi yapabilirlerdi.

Ama korkmuyorum.