1.BÖLÜM

12 4 5
                                    


Yeni bir sipariş geldiğinde 3 numaradaki masaya limonatasını bıraktım. "Arya 5 numaradaki masa boşaldı " Gizemin sesiyle başımla onaylayıp 5 numaralı masaya yöneldim. İki bardağı elimdeki tesbiye yerleştirip bezle masanın üstünü sildim. İşe gireli bir hafta olsada alışamamıştım. "Tatlım bana bir kola getirir misin? " arkamdaki sarı civcive bakıp yüzümü buruşturdum. Sahte bir gülücük atıp mutfağa doğru ilerledim. Sırf babamın hastane masraflarını karşılamak için burada çalışıyordum. Tabi 20 bini sadece cafede çalışarak kazanamayacağım için geceleri de barda çalışıyordum.


Tabi ki buda yetmiyordu ve zar zor geçiniyorduk. 1 sene önce geçirdiğimiz trafik kazasında çok şükür ki bize bir şey olmamıştı ama babamın kalp rahatsızlığı yoğunlaşmıştı. Doktor, babamın bir daha ki krizi atlatamayacağını söylemişti. Kalp nakli gerekiyordu ve bunun içinde para.


Cafe bara göre saray gibiydi. Sulanan erkekler, öküz gibi anıran insanlar, göz önünde yiyişmeleri tam bir pislikti.


Kokusundan bahsetmiyorum bile.


Kolayı sarı civcivin masasına koydum ve yüzüme yalandan bir sırıtış ekledim. Burası güzel bir mekandı. Sahilin karşısında büyük bir cafeydi. Ama bazı müşterileri cidden insanı deli ediyordu. Bir haftada evimin değerini anlamıştım yani.


Saat akşam dokuza on beş vardı yani çıkmamıza son 15 dakika!


Elimdeki tesbiyi mutfağa bırakıp şişedeki suyumu kafama diktim. Gizem de yanıma dikilip şişeyi elimden aldı. ''Terli terli su içme gebereceksin''omuz silkip etrafa bakınmaya başladım. ''Ee Mehmet Amca... hala aynımı'' kafamı aşağıya eğip olumlu anlamada salladım. ''Geçen gece kriz geçirdi ve doktor bir daha bu kadar şanslı olamaya bilir dedi'' Gizem oflayarak boynuma sarıldı ve saçlarımı karıştırdı.


''Üzülme lan. Herşey düzelicek bak gör''


Gizem en yakın dostumdu ve beni burada işe aldırmıştı. Ama kendisi buradan pek memnun değildi.


''Hadi masalar boşaldı. Toplayıp çıkalım'' başımla onaylayıp bezleri ve tesbiyi alıp masaları temizlemeye başladım.


---


Gizemle üstümüzdekileri çıkarıp durağa doğru yürümeye başladık. ''Bence sen bu bardan çık. Kızım aklım hep sende kalıyor ya. Bikeresinde abimin arkadaşını bıçaklamışlardı. Ben o barın önünden geçerken burnuma mandal takıp geçiyorum. Sen nasıl katlanıyorsun allasen? '' kıkırdayıp gelen dolmuşa baktım. Gideceğim yerin dolmuşu olmadığını fark edince tekrar Gizem'e döndüm.


''Sen birde bana sor 9 saatin içinde ölmediğime şükrediyorum'' bardan saat sabah 6da çıkıyordum. Eve gidincede kendimi yatağa atıp 3 saatlik uykunun tadını çıkarıyordum. Gerçi uyuduğumdan hiçbir şey anlamıyordum da neyse. ''Ben abimle bir konuşayım sana bir iş bulsun bu böyle olmaz. İti var köpeği var'' haklıydı. Erkekler kızlarla yetinmeyip garsonlara asılıyordu!


''Yok ben memnunum '' maaşı cidden iyiydi. Oranın patronunu merak ediyordum açıkcası. 3 bin lira maaş mı olur. Adam bok değil para sıçıyo heralde.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 10, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GitmeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin