Tragedy between You & Me

˗ˏˋ 1 ˎˊ˗

are you serious?

—＊—

Nagtataka pa rin ako kung bakit kailangan pang masaktan ang mga tao. Para nga lang ba matuto sa mga pagkakamali nila o may mas deep pa na dahilan kung... bakit.

Every other person have their own problems, heck pati nga ako na pati upuan kaya akong pangitiin eh may problema din. I just want to know kung bakit? When you can just enjoy everything around you kaysa mamroblema ka.

"Hi Mika!" Tiningnan ko yung taong yon at ngumiti. Si Andrew pala 'yon

"Bakit?" Tanong ko sa kanya, Siya.. Kabilang siya sa mga tao na nakakapagpasaya sa akin in this messed up world. The one that made my life even more enjoyable.

"Bakit parang ang seryoso ata ng bebe ko?" Natatawang sabi niya

"Ew, what the hell ka." Hinampas ko siya ng librong hawak ko kasi, bebe really?

"Grabe ka naman sa'kin! Hampas talaga agad?" Nagpout siya sa akin, kaya hinampas ko nanaman siya. "Aray! Ganyan ka ba magmahal, Mika Bebe?" Tanong niya sa'kin sabay ngiti ng nakakaloko with matching taas taas kilay pa

"Tumigil ka na nga sa 'bebe' thing mo!"

"Aww..Okay." Paalis na sana siya pero nung magbabasa na ulit ako tumitig sa kawalan, bigla niya naman akong hinalikan sa cheeks. "I love you. Puntahan mo nalang ako sa gym mamaya ah! Wag mo 'kong paasahin please."

"Lul. Sige na! Madapa ka sana." Sabi ko

"Grabe ka talaga mag mahal noh! Wala manlang bang I love you too?" Nag peke pa siya ng iyak, as in yung overreacting na iyak.

"Ang OA mo, Andy!" Tinaga taga pa niya kunyari yung chest niya, that reasoned me to laugh out loud

"Ayan, Dapat tumatawa ka palagi hindi yung seryosong-seryoso ka. Hindi bagay sa'yo." Sabi niya

"Oo na ang Dami mong ka-cheesyhan na alam! Lumayas ka na nga!" Sabi ko sa kanya, with my stomach still hurting for so much laughing.

"Woo.. Kilig ka naman. Alis na talaga ako Babush!"

"I love you too bakla!" I laughed at him as he walked away while swaying his hips leaving me laughing.. Again.

That guy is you can say the person who makes my life 100.1% better. He is Andrew Villegas. No, he definitely isn't a basketball player, he's a member of the volleyball team. Yeah, medyo iba. Pero yung pag palo niya sa bola ang naka catch ng attention ko, but that's not the only thing I liked about him. Hell, I can even write a book with all the things I liked about him. Cheesy ba? I know right.

I shook my head myself, while smiling like an idiot. Iba nga ang nagagawa when you're thinking about someone you love.

—＊—

Naglakad ako papunta sa canteen namin para kumain, while finding for Alyssa. Kaibigan ko 'yon. Nung tumitingkayad tingkayad ako para hanapin ko ang kalog kong kaibigan na 'yon, I accidentally bumped to , not to be mean, that sungit guy.

"Sorry." Noong sinabi ko yon sa kanya, he just looked at me and just walked away.

See, weird.