Άρρωστο πρωινό

119 20 5
                                    

Ανέβηκα στο κτίριο και μπήκα μέσα στην εστία.Η Ελένα είναι ξύπνια και ετοιμαζόταν όμως είχαμε και τον επισκέπτη τον Ντάνιελ.Έχω πολύ καιρό να τον δω!Ο Ντάνιελ μόλις με είδε σηκώθηκε γρήγορα και με αγκάλιασε πάρα πολύ σφικτά.Τώρα κατάλαβα η Ελένα από ποιον πήρε τέτοιες αγκαλιές.Η Ελένα είναι λίγο θυμωμένη με εμένα ακόμα,μου είπε ένα καλήμερα με καλή διάθεση φυσικά αλλά δεν θα με αποδεχόταν συνήθως μόνο με το καλημέρα''

''Γιατί ετοιμάζεστε''Πρώτη φόρα είμαι το κορίτσι που αρχίζει συζήτηση..Εντάξει εξελίσσομαι σιγά σιγά.

''Θα πάω να γνωρίσω τον γκόμενο του Ντάνιελ''.Δεν φάνηκε ο τόνος της απότομος οπότε δεν νομίζω ακόμα να είναι θυμωμένη με εμένα,ή δεν θέλει να το δείξει μπροστά στον Ντάνιελ.

''Άμα θες έλα μαζί μας''.Πρότεινε με χαμόγελό ο Ντάνιελ.

''Θα το ήθελα πολύ αλλά θα πάω για πρωινό''.

''Με τον Ντέρεκ σωστά'';Βιάστηκα να μιλήσω το ότι η Ελένα δεν είναι θυμωμένη μαζί μου.

''Ναι με αυτόν''.Προσπαθούσα να μιλήσω με όσο καλή διάθεση είχα πριν έρθω στο κτίριο και μάθω ότι ο Ντέρεκ μου έχει στήσει ένα βρωμοπαίχνιδο.Μακάρι να μπορούσα να αναφέρω στην Ελένα το ότι δεν μου αρέσει πια και απλά προσπαθώ να δω που το πάει αλλά εχθές κατάλαβα ότι είχαν μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους και μπορεί να περιλαμβάνεται σε αυτό το παιχνίδι!Στο μόνο άτομο που μπορώ να μιλήσω γιαυτό το θέμα είναι ο Μπρους.Είναι ο μόνος που μπορώ να εμπιστευτώ πια..Κοίτα που έφτασα..Η πόρτα χτύπησε τρεις φορές και πήγα αμέσως να ανοίξω την πόρτα.Ήταν ο Ντέρεκ προφανώς και προσπάθησα να τον υποδεχτώ με το πιο αληθινό χαμόγελο που μπορούσα να κάνω.Δεν ήταν εύκολο μετά που έμαθα τι σκαρώνει.Χαμογέλασα στον Ντάνιελ και την Ελένα και αποχώρησα μαζί με τον Ντέρεκ.Μόλις βγήκαμε από την εστία ο Ντέρεκ με κόλλησε στον τοίχο του διαδρόμου και άρχισε να με φιλούσε με το βασανιστικό τρόπου του,συχαίνομαι που φιλάω έναν τόσο..Τόσο μαλάκα..Δεν μπορώ ούτε να τον βλέπω..Θέλω να τον δείρω,να τον σκοτώσω.Όμως απλά παίζω το κωλοπαίχνιδο του που δεν ξέρω τι ακριβώς είναι..Μόλις σταματήσαμε φάνηκε ικανοποιημένος..Του χαμογέλασα όσο πιο καλά μπορούσα και το ίδιο έκανε και αυτός..Α αυτό το χαμόγελο μου άρεσε;Σοβαρά δεν είχα γούστο.Μπήκαμε στο αμάξι του και πήγαμε στο γνωστό φαγάδικο που πάμε συνήθως.Με συνόδευσε μέσα και κάτσαμε στην δίπλα από το παράθυρο.Δεν ανταλάξαμε καμία κουβέντα προφανώς.Τι να πούμε για το τι στο διάολο παιχνίδι παίζει εναντίον μου;Φίλε τον συχαίνομαι γαμώτο σου ηλίθιε!Ευτυχώς η σιωπή σταμάτησε να υπάρχει όταν ήρθε η σερβιτόρα να πάρει την παραγγελία μας.Διαλέξαμε και οι δύο κρέπα σοκολάτα και γρήγορα αποχώρησε δυστυχώς.Ο Ντέρεκ μετά που άφησε τον κατάλογο μου χαμογέλασε.

ImpossibleWhere stories live. Discover now