Bu hikayeyi tamamen sallıyorum ve olabildiğince sizi kitabın içinde hissettirmeye çalışacağım bazen ağlıyacaksınız bazen güleceksiniz hatta kendinizi o karakterlerin aradında gibi hissedeceksiniz umarım beğenirsiniz iyi okumalar :D
Maria: *mezarlıkta* anne sen hiç babama gıcık oldun mu ? Molly: *ruh olarak* tabiki oldum hatta o bir gün kadar gıcık kaptım ki senin gibi bir tokat attığımda oldu ^^ Maria: gördün mü ?! Molly: evet gördüm dediğim gibi herzaman yanında olacağım Maria: anne ? Molly: evet ? Maria: jeff'in beni sevmediğini düşünmeye başladım... Molly: neden ? Maria: sanki... Sanki herşey bir yalan gibi geliyor... Neye inanıcamı bilmiyorum ... Molly: bende senin yaşındayken öyle hissediyordum maria... Fakat sizin durumunuz farklı... Siz "normal insan" terimine fazla uymuyorsunuz... Maria: evet... Haklısın abim brine... Yanında mı ? Molly: evet yanımda Brine: küçük kız kardeşim bu sefer niye ağlıyor ? Maria: sadece sizi görünce duygulanıyorum o kadar... Brine: ne oldu niye çağırdın beni ? Maria: senden özür dilemek için... Brine: niye özür diliyorsun ? Maria: şu anda ölü olmana sebep olduğum için... Molly: işte bunu bilmiyorum ne oldu ki brine ? Brine: bir an kendini kaybedip beni yedi de... Molly: hmm -,- anlaşılan sende benim gibisin Maria: derken ? Molly: sende benim gibi sinir hastasısın... Üstüne fazla gelince kendini kaybediyorsun... Brine: anne b-bak Molly: noldu brine ? Brine: kardeşimin kalbi... Atmıyor Molly: sen öldün mü ? Maria: evet yarı ölüyüm kalbim hariç fiğer organlarım çalışıyor... Ruhum ise sanki yok gibi Brine: ölüysen zaten bir bakıma ruhsun... Maria: o zaman.. Bu iki dünya arasında olduğum anlamına geliyor o zaman ben zor dırumdayken bana yardım edebilirdiniz !! Brine ve molly: *sadece maria'ya bakarlar* .. Cidden yardım etmek istedik maria... Maria: ama edebilirdiniz !! Bunun farkındasınız ! Brine ve molly: evet ama-- Maria: İNANAMIYORUM !! BENİM HASAR ALMAMA İZİN VERDİNİZ !! Brine: maria sakinleş... Maria: SAKİNLEŞ Mİ !? ÇOK KOLAYMIŞ GİBİ KONUŞMA !! Brine: bağırma ! Maria: KAPAT ÇENENİ ! BENİM BİR HAYATIM OLABİLİRDİ !! BENİM HAYATIM HİÇ NORMAL OLMADI ! Brine: kendine gel maria ! Maria: *renkli gözleri kırmızıya dönmeye başlar* ARTIK SİZİ DİNLEMİYORUM ! Molly: gözlerinin rengi mi değilti ? Brine: evet hasar aldığı için yenilerini taktılar zaten ilk değil Tam 19 kere göz nakli geçirdi Molly: normal o küçükken üstünde deney yapardın çünkü Maria: denek olmak kötü değil en azından bir işe yarıyordun ayrıca Olabilir denek bulamıyordu bende izin veriyordum !! Napçan öldürcen mi ?! Molly: bana bağıramazsın küçük hanım ! +evde+ Slendy: sesleri duyuyomusunuz ? Jeff: aynen mezarlıktan geliyor... Hoodie: bir baksak mı ? Masky: bence bakalım Hekres: *mezarlığa gider ve sadece durup olan biteni izler* Maria: HİÇ BANA BOŞUNA SİNİRLENME ANNE !! YILLARCA YANIMDAYDIN VE BANA ZARAR GELMESİNE İZİN VERDİN !! *gözleri dolar ve iyice sinirlenip bağırmaya başlar* SEN BENİM İYİ OLMAMA YARDIM EDEBİLİRDİN !!! NELER ÇEKTİĞİMİ BİLMİYORSUN BİLE !! YALAN BİR AİLEDEN HERGÜN DAYAK YEDİM VE HİÇBİRŞEY YAPMADIN !! İĞRENÇ ARKADAŞLAR TARAFINDAN DÖVÜLDÜM AŞALANDIM TAŞLANDIM VE SİZ MOLLY MOONLAKE KILINIZI BİLE KIPIRDATMADINIZ !! * hüngür hüngür ağlamaya başlar ve daha çok bağırır* ALEVLER İÇİNDE YANMAMA GÖZ YUMDUNUZ !! ACI ÇEKMEMİ GÖRMEZDEN GELDİNİZ !! BENİ BİR HİÇ OLMAYA MAHKUM ETTİNİZ !! BENİ ÖLÜME TERK ETTİNİZ !! BENİ BU YERDE ÖLÜME AÇLIĞA YANLIZLIĞA MUTSUZLUĞA HEPSİNDEN ÇOK SEVGİSİZLİĞE ŞEFKATSİZLİĞE VE HUZURSUZLUĞA MAHKUM ETTİNİZ !! BENİ HİÇ SEVMEDİNİZ DEĞİLMİ !! BENİ İSTEMEDİNİZ !! TIPKI BİR ÇÖP GİBİ GÖRDÜNÜZ DEĞİL Mİ !! AÇIKLA ARTIK !! Molly: EVET SENDEN NEFRET EDİYORUZ VE SENİ SEVMİYORUZ MUTLUMUSUN !! O AİLEYİ DE BİLEREK SEÇTİM !! Maria: *iyice kontrolden çıkar* BİLİYODUM !! BU DÜNYADA BİR ÇÖPÜM İŞTE !! Molly: b-ben.. Brine: anne ne yaptın !? Molly: sinirden oldu... Maria: GÖZÜM İKİNİZİDE GÖRMESİN !! GİDİN BURADAAAAAN !! Molly ve brine: *kaybolurlar* Maria: *dizlerinin üstüne oturup yeri yumruklamaya başlar* NEDEEEEEEEEEEENN !!!! *ağlar* Herkes: *kendini kötü hisseder* Jeff: *kaşlarını çatmış dişkerini ve yumruğunu sıkıyor ve ağlıyordur* Maria: *yere sert bir yumruk atar ve aynı şekilde kendini sıkıp gülümser* hihihihihihihihii....heheheehehhhahahahahahhahaha !! AHAHAaHahHahhahHahAhHHa !! HAHAHAHAhHAHAHAHaHaHah !!!! Jeff hariç herkes: *şaşırır* Jeff: *hala aynıdır ve içinden* iyice kendinden geçti.... Maria: SON NEFESİME KADAR ACI ÇEKMEM GEREKSE BENİ MAHRUM ETTİĞİNİZ HERŞEYİ GERİ ALICAM VE SİZE BUNU GÖSTERİCEM !! PİŞMAN OLACAKSINIZ !! Jeff: *başını zorla kaldırıp maria'ya doğru acıklı bir bakış atar ve içinden* ona geçmişimi anlattığında nasıl üzüldüğünü anladım... Cidden çok kötü hissettiriyor... Ama aile sevgisi yoksa.... O daha beter olur ona lazım olan sevgiyi ona ben vermeliyim... *yanına gider* Maria: *dizlerinin üstüne oturup yere bakar ve hafif ağlamaklı bir sesle* asla bilemicem... Nasıl kalpsiz bir aileden gelipte bu kadar saf olabildiğimi asla bilemicem... Ama bildiğim tek şey... *jeff'e doğru bakarak* o da bana değer veren birilerinin olması... Jeff: *şaşırır* Maria: *ayağa kalkar ve gözleri dolar* jeff... Jeff: *gözleri dolar* evet Maria: *yanaklarından yaşlar süzülür* beni sakın bırakma !! *sarılır ve ağlamaya başlar* beni bırakma lütfen !! Senin dışında bana inanılmaz derecede değer veren kimsem yok !! Lütfen beni bırakma !! Jeff: *sarılır ve hafiften sıkar* seni bırakmıcam... Maria: *sıkar* bırakma...bırakma..bırakmaa... Jeff: bana bakıp gülümsermisin lütfen ? Maria: *jeff'e doğru büyük gözlerle baktıktan sonra minik bir gülücük yapar*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Biraz kötü çizdim :P) Jeff: işte böyle bu daha iyi üzülme lütfen Maria: d-denerim... Jeff: *maria'nın gözyaşlarını siler* gel hadi eve gidelim... Maria: tamam.. *koluna sarılır* Jeff: *tatlı bir şekilde sırıtır ve kolunu maria'nın onzuna atar* Slendy: cidden üzüldüm lan ;-; Herkes: sanki biz ruhsuzuz aq -,- +evde+ Maria: *odasında uyuyordur* Herkes: *salonda oturuyorlardır* Jeff: *tedirgin duruyordur* Slendy: rahatla jeff Jeff: yapamıyorum... Aklım sürekli onda Hoodie: Bizde endişeleniyoruz jeff -,- Toby: aynen sakin ol Jeff: ama olamıyorum ._. Masky: o zaman yanına git -,- Jeff: haklısın.. *hızlı adınlarla maria'nın odasına gider* Maria: *hafif huzursuz bir şekilde uyuyordur* Jeff: *kısık sesle* sanki üzgün gibi duruyor... *yanına yatar* Maria: *gözlerini aralar* jeff..? Jeff: şşşt uyu... (Klasik söz :D) Maria: *gülümser ve uyur*
BÖLÜM SONU
Not: eğer aranızda fazla duygulanan varsa sorry ama hikaye bu biraz kendinizi mutlu hissettirmek sevdiğiniz işleri yapın mutlu hissedersiniz ^•^
