Βρώμικα Παιχνίδια

κεφάλαιο 2

"Μωρό μου τι έχουμε να φάμε;" ακούω την φωνή του Ιαν από το δωμάτιο μέσα. Εγώ έχω κατέβει στην κουζίνα και προσπαθώ να αυτοσχεδιασω. "Εμμ μπορώ να φτιάξω κρέπες αν θες!" του φωνάζω για να με ακουσει. "Φυσικά και θέλωω!" λέει σε φάση -χαζή είσαι και Ρωτάς;- .

Εγώ βάζω one direction, ναι μ'αρέσουν, και αρχίζω να μαγειρεύω. Έχω βάλει τα ακουστικά στο τέρμα και έχω απορροφηθεί. Χτυπάω το μείγμα και λικνίζομαι στον ρυθμό της μουσικης. Δεν κατάλαβα Πότε κατέβηκε ο Ίαν μέχρι που τα δυο του χέρια τυλίγονται γύρω από την μέση μου και τα χείλη του βρίσκονται στο μάγουλο μου. Εγώ χαμογελάω και βγάζω τα ακουστικά. "Ιαν ασε με να μαγειρέψω." τον "μαλώνω" και εκείνος μου δίνει ένα φιλι στο στομα. "Θα βοηθήσω μικρή μου." μου απαντάει και πιάνει στα χέρια του το τηγάνι.

"Κανόνισε να ανατινάξεις την κουζίνα χαζό." του λεω και εκείνος με κοιτάζει θυγμενος. "Σε παρακαλώ! Ξέρω να τηγανιζω για ποιον με πέρασες;;" "για καποιον που κάθεται ολη μέρα στο κρεβάτι και σηκώνεται μόνο για να κατουρησει." τον ειρωνευομαι και εκείνος αφήνει το τηγάνι στο ματι. "Υπεργαψες την καταδίκη σου τώρα μωρό μου." με απειλεί και έρχεται με τρομαχτικό περπάτημα προς το μέρος μου. Εγώ τσιριζω και αρχίζω να τρέχω γύρω από τον πάγκο της κουζίνας καθώς ο κυνηγός μου έρχεται από πίσω μου.

"Δεν μπορείς να μου ξεφύγεις μικρή!" λέει καθώς τρέχει και εγώ του λεω στον ίδιο τονο "μικρό είναι το πουλί σου!". Εκείνος κοκαλωνει και με το που συνέρχεται μου λέει "την γαμησες." αυτή τη φορά τρομάζω και αρχίζω να ανεβαίνω τα σκαλια ενώ κατευθύνομαι στην πόρτα της τουαλέτας. Πριν την κλείσω ένα χέρι την σταματάει και εγώ τσιριζω ακόμα πιο δυνατά. "Τώρα θα δεις ποιο πουλί είναι μικρό." γρυλιζει και με πλησιάζει τόσο που η πλάτη μου έχει κολλήσει στα πλακάκια. "Εε-ε-ελα βρε Ιαν μου, ε-εγώ μια πμ-πλάκα έκανα.." του λεω και τον κοιτάζω αθωα. "Εγώ πάλι θα σου αποδείξω ποσο λανθασμένη είναι αυτή η πλάκα." απαντάει με ενα διαβολικό χαμόγελο.

Πριν ρωτήσω τι εννοεί με έχει αρπάξει από τον κωλο και με έχει σηκώσει στον αερα. Βραζω μια ακόμα τσιριδα και τυλιγω τα πόδια μου γύρω του για να μην πέσω. "ΙΑΑΑΝ!" φωνάζω όταν ανοίγει την πόρτα της τουαλέτα και κατεβαίνει τα σκαλια με εμένα πάνω του. "ΑΣΕΕΕ ΜΕ!" "όπως επιθυμείτε κυρία μου." μου απαντάει, σε αντίθεση με εμενα, ηρεμα και με πετάει στον καναπε. Δεν πρόλαβα να ανασάνω κανονικά και ήρθε και με πλάκωσε με το σώμα του. "Λοιπόν διάλεξε την τιμωρία σου..να το κάνουμε η να σε γαργαλησω;" ξερει πως το αδύνατο σημείο μου είναι το γαργαλιτο και πάντα το χρησιμοποιεί εναντίων μου. Αν με γαργαλισεις, χτυπιέμαι σαν δαιμονισμένο και γελάω σαν υστερική. "Να το κάνουμε, να το κάνουμε." του λεω τρομαγμένη και εκείνος με κοιτάζει με ενα αθώο χαμόγελο. "Λάθος επιλογή αγάπη μου. Θα σου αποδείξω άλλη φορά ποσο μικρό είναι το πουλί μου." λέει και αρχίζει να με γαργαλαει ασταμάτητα.