Κεφάλαιο 18

219 17 8
                                    

Μετά από 5 ώρες μαθήματος...

Τελευταία ώρα έχουμε γυμναστική ευτυχώς. Την λατρεύω την γυμναστική. Μαζευτήκαμε όλη η τάξη στο προαύλιο. Παρατήρησα ότι ήταν και κάτι άλλα παιδιά από την τάξη του Αντώνη. Μάλλον θα ειχαν κενό! Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο γυμναστής.

Γυμναστής - Λοιπόν παιδιά θα κάνουμε ένα γρήγορο ζέσταμα και μετά μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε.

Μάκης - Δηλαδή μπορεί να φύγουμε κιόλας!
Είπε και όλη η τάξη άρχισε να γελάω.

Γυμναστής - Όχι Ιωάννου δεν μπορείτε να φύγετε. Γεωργάτου πήγαινε να φέρεις τις μπάλες για να κάνουν τίποτα και τα παιδιά που έχουν κενό. Οι υπόλοιποι διατάσεις.

Ειρήνη - Μάλιστα.

Μπήκα μέσα και κατευθύνθηκα προς την αποθήκη και πήρα τα δίχτυα γεμάτα με μπάλες και πήγα στο προαύλιο και πλησίασα τον γυμναστή και του είπα

Ειρήνη - Κύριε τις έφερα.

Γυμναστής - Μπράβο Γεωργάτου. Τώρα πήγαινε στα παιδιά και πες τους αν θέλουνε να παίξουν ποδόσφαιρο θα παίξουν μαζί μας και δώσε στα κορίτσια μια-δυο μπάλες και μετά κάνε ότι θες. Α ναι και που είναι η Αλίκη Παπαδόπουλου?

Ειρήνη - Έκανε κοπάνα την δεύτερη ώρα μαζί με το αγόρι της. Τώρα πρέπει να πάω στα παιδιά. Αντίο.

Πήγα στα παιδία από το τμήμα του Αντώνη και θα παίξουν ποδόσφαιρο με τα αγόρια του τμήματος μας και βέβαια τα κορίτσια δεν ήθελαν φοβουνταν ακόμα και την μπάλα. Δεν είχα τίποτα να κάνω οπότε έκατσα στο παγκάκι και παρακολουθησα το αγώνα ποδόσφαιρου. Ο Αλεξ ήταν όπως πάντα ο καλύτερος αλλά και ο Αντώνης ήταν πολύ καλός, ήταν σε αντίπαλες ομάδες οπότε το παιχνίδι είχε πολλή φάση. Το πρώτο γκολ το έβαλε ο Αλεξ και όλα τα κορίτσια που παρακολουθουσανε άρχισαν να τσιριζουν τότε ο Αλεξ με κοίταξε με ένα ικετευτηκο βλέμμα, το παιχνίδι συνέχισε και ο Αντώνης μόλις έβαλε με κοίταξε και μου έκλεισε το μάτι σαν να μου το αφιερώνει. Αμέσως του χαμογέλασα με την άκρη του ματιού μου παρατήρησα τον Αλεξ έβγαζε κυριολεκτικά φωτιές. Είδα τον Αντώνη να με πλησιάζει. Έκατσε δίπλα μου και πριν προλάβει να πάρει τον λόγο τον ρώτησα.

Ειρήνη - Δεν θα παίζεις άλλο?

Αντώνης - Όχι κουράστηκα και ήθελα να σε ρωτησω κάτι. Σου αρέσει?

Ειρήνη - Ποιος να μου αρέσει?

Αντώνης - Ο Αλεξ. Είναι ολοφάνερο.

Ειρήνη - Ναι μου αρέσει. Πως το κατάλαβες.

Αντώνης - Όπως είπα και πιο πριν είναι ολοφάνερο όλη την ώρα τον κοιτάζεις και αυτός το ίδιο και για να δω αν του αρεσεις σου έκλεισα το μάτι και αυτός έγινε Τούρκος. Και στο διάλειμμα που μίλαγα με ένα παλιό φίλο τον Μάκη τον Ιωάννου πρέπει να τον ξέρεις είναι στην τάξη σου μου είπε ότι ο Αλεξ βρήκε την Βίκυ να φιλιεται με έναν στις W. C. και την χώρισε το πρωί. Πάντως έχω μια πολλή καλή ιδέα για να τον κάνουμε να ζηλέψει περισσότερο?

Ειρήνη - Τι ιδέα?

Αντώνης - Θα το παίξω το αγόρι σου.

Ειρήνη - Αυτή είναι καταπληκτική ιδέα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ.
Είπα και τον αγκάλιασα. Κοίταξα τον Αλεξ είχε σκάσει από την ζήλια του.

Αντώνης - Α ναι ξέχασα να σου πω θα κάνω ένα πάρτι γιατί τα σχολεία έχουν απεργία για την υπόλοιπη εβδομάδα. Θα είναι όλο το σχολείο και ο Αλεξ εκεί. Θα μου έκανε μεγάλη τιμή εάν ήμουν το ψεύτικο αγόρι σου?

Ειρήνη - Ρε Αντώνη με ξέρεις εμένα δεν πολυ πάω σε πάρτι.

Αντώνης - Θα είναι και ο Αλεξ

Ειρηνη - Οκ με έπεισες.

Αντώνης - Αυριο στις 9:30 θα είμαι κάτω από το σπίτι σου. Πρέπει να πάω τώρα. Τα λέμε!

Μόλις χτύπησε το κουδούνι μπήκα στην τάξη για να πάρω την τσάντα μου ακούω μια φωνή από πίσω μου.

Αλεξ - Καινούργιο αγόρι βλέπω.

Ειρήνη - Να μην σε νοιάζει.
Του φώναξα και έτρεξα μέχρι το σπίτι μου. Μπήκα στο δωμάτιο μου Έκλεισα την πόρτα και άρχισα να λέω
Μπράβο σου ρε Ειρήνη πάλι σκάτα τα έκανες και άρχισα να κλαίω

Ο κολλητός Μου Where stories live. Discover now