ARAFTAYIM

Bölüm 29

ALLAH ALLAH şimdi neden arıyor ki beni. Açıp açmak  arasında gittim geldim ama açtım.
*efendim
-arafcım yadenin telefonu kapalı bir verir misin canım?
*şey ben yadenin yanında değilim
-aa pardon ayrı ayrımı gidiyorsunuz
*yok öyle değil ben partiye gidemiyorum.
-gidemiyor musun
ay inanmıyorum kendime çok büyük bir pot kırdım ya .bunu nasıl yapabildim şimdi ne saçmalayacağım.
*şey yok ben yanlışıkla söyledim gitmeyeceğim diyecektim de
-araf hadi ama ne oldu anlat hani ben senin ablan sayılırdım.
Evet Semra teyze gerçektende  bana anne şefkatiyle yaklaşan bir ablaydı. Ben yanlarındayken asla yadeye kızım demezdi bu kadar duyarlı bir kadındı. Bu güne kadar önemli önemsiz ne kadar sır verdiysem bir tanesini bile yadeye anlatmadı. Şimdi bende yengemlerin yaptıklarını  ona anlattım gerçekten sesinden ne kadar üzüldüğünü anlaşılıyordu.
-partiye gitmeyi çok istiyorsun değil mi
*hem de çok ama …
-bak beni iyi dinle 10 dakikan var hemen hazırlan şoför bizim arka bahçede bekleyecek bin ve git.
*ama yengem
-işte orası da bende maskeni takmayı unutma hale seni görürse biteriz
*Semra teyze nasıl teşekkür ederim bilmiyorum ben çok ama çok …
-tamam kızım bu arada saat 12 gibi evde ol tamam mı
*tamam hadi görüşürüz
O kadar güzel bir haber diki çok mutlu oldum. Sevinçten havalara bile uçabilirim  sanki birden kaşımın ve omzumun ağrısı geçmişti ama… yüzümde ve kollarımda ki yaralar onları nasıl kapatacağım hemen Arkamda  bir maske vardı iyi ki almayı unutmamışım . üzerimi giyinirken biraz zorlandım omuzum sızlamaya başlamıştı. Maskemi gözüme takıp dudağımı boyadım.kollarıma pudra sürdüm 
Bavulumu da  aldım çünkü ne olur ne olmaz üzerimi değiştirmem gereke bilir .Merdivenlerden yavaşça indim ortalıkta hiçbir ses yoktu hızla kapıya yöneldim koşarak arka bahçeye geçip arabaya bindim.
arabanın ışıklarını uzaklaşana kadar yaktırmadım.
-araf  kızım çok değişik ve güzel olmuşsun bu kostümü daha önce hiç görmemiştim.
*Ahmet amca bu kostümün anlamı benim içinde çok büyük.
Ahmet amca partiye gidene kadar şaşkınlığını gizleyemedi doğru böyle hissetmesine şaşırmamıştım. Çünkü bende böyle hissediyorum...
sonunda geldik ama Bu kadar insanın içine çıkmak beni biraz geriyordu arabadan inip kapıya doğru yürüdüm. Buraya neden bu kadar çok gelmek istedim biliyor musunuz çünkü herkesin yüzünde bir maske var . bunların içinde bende varım. Hiç kimse beni tanımayacak ben birkaç saatliğine arafı  o kara bataklıkta bırakıyorum. Ta ki maskem düşene kadar.
Kapıyı iki kere tıklatınca görevli açtı. O çekiksi gözleri birden kocaman olmuştu.konuşuyordu daha doğrusu konuşmaya çalışıyordu.
-hoş geldiniz hanım efendi
*teşekkür ederim
-parti şu tarafta
Eliyle işaret ediyordu ama gözüyle beni süzmekten başka işi yoktu. Kafamı o tarafa doğru çevirdiğimde herkes çılgınlar gibi dans ediyordu. Bahçe  kapısına yaklaştıkça onları daha da net görebiliyordum.
Bugün kimse bu kostümün içinde benim olduğunun bilmeyecek yade bile. Çünkü ben bu değilim. İşte oradalar yade mısırlılar gibi giyinmiş. Sirac muhteşem bir takım giymiş siyah maskesi ona çok yakışmış. ne güzel dans ediyorlar mutlular işte görmüyor musun? 
ne biçim bir şeyim bunca gördüklerim hala beni kör edemedi mi daha ne görebilirim ki. Benim onların hikayesinde de burada da yerim yok .
artık gitme vaktim geldi çok bile kaldım.
Arkamı döndüm ve kapıya doğru ilerlemeye başladım.
Merdivenlerden biri koşar gelip kolumdan kavradı beni.
-sen ne nasıl bir şeysin böyle hadi gel.
Beni son dakikada fark eden bizim üst sınıflardan fırlama emin'den başkası değil . hayran hayran bana bakıyor. Elimi çok nazikçe tuttu perdelerin arasından geçerek bahçeye vardık o an hepsi  nasılsa  hiç bozmadan sürekli bize bakıyorlardı. Şarkı söyleyenler bile susmuştu . Ben çok şaşkındım iki dakika önce gitmeye karar vermiştim şimdiyse dansöz gibi ortada kaldım yade sirac hale hepsini ağızları açıktı kesin tanıdılar beni ama nasıl olur bu ben ben sanmıştım ki…..