******** ********
Ipinapark ko ang aking kotse sa guard. Ang mga bata ay dali-daling lumabas ng sasakyan. Sinundan ko ang mga ito. Naupo kami sa sofa ng aming sala. Nakatingin lamangbsila sa akin at nag-aabang ng aking sasabihin. Huminga ako ng malalim bago nagsalita.
"He's your.... your father." Hindi ako makahinga matapos sabihin 'yon. Kitang-kita ko ang pagkaawang ng mga bibig ng kambal. Kumurap-kurap si Jalyza saka sumungaw ang isang malawak na ngiti. Nagpapalakpak ito sa tuwa habang tumatalon-talon.
"Really? Oh my gosh!" sigaw pa nito habang galak na galak sa nalaman. Samantalang si Lindawn naman ay seryoso lamang. Habang umiirap sa kapatid.
"Aren't you're happy?" takang tanong ni Jalyza kay Lindawn. Napakagat labi ako at hibdi makapagsalita. Is he mad or what? I really can't understand my son sometimes!
"Of course I'm happy but I knew it the first time I met him." bumaling sa akin si Lindawn. His eyes pierce in me just like how his father look at me.
"That's cool mom. I'm glad you told us already. So when is your wedding?" napasinghap ako sa kanyang sinabi. Hindi makasagot sa kanyang tanong.
"I don't think there's going to have a wedding. You know?" wala sa sarili kong sagot.
"But why Mom?! I wanna see you walk down the aisle!" nalilitong tanong ni Jalyza.
"When two people is getting married they should first love one another." mahinahong paliwanag ko sa kambal.
"But you love him right?" napaawang ako sa tanong ni Jalyza. Huminto ang tibok ng puso ko sa kanyang tanong. Nanindig ang balahibo ko. Nakagat ko ang aking labi.
"Of course I love him but we don't know if your dad loves me right? We didn't see each other for years and feelings change. Or I didn't even know if he love me at the first place." Tila may kirot akong naramdaman sa mga katagang sinabi. Sa realisasyong ibinigkas at isiniwalat ng sarili kong mga labi.
"I know he loves you too. I can see it in the way he looks at you. That's how I lokk at you too. Because I love you mom. And if he don't love you, I'm gonna punch him everytime we see each other." napatawa ako sa sinabi ni Lindawn. Napangiti ako dahil madali lamang naproseso ng dalawa ang impormasyong maselan sa damdamin.
Niyakap ko ang dalawa kong anak. Niyakap naman rin nila ako pabalik. Pumikit ako.
"I love you no matter what." bulong sa kambal. Nakaramdam ako ng mainit nayakap sa aking likuran.
"I love you more no matter what." isang pamilyar na boses ang bumulong sa amin. Napadilat ako at napapitlag ng napagtanto kung sino iyon. Napakunot noo ako.
"What are you doing here?!" Takang tanong ko sa kanya. Ngumisi siya. Akala ko ba ay galit itong mokong na ito sa akin?!
"Are you really our dad?" tanong ni Jalyza.
"Yes baby. I change the surname of the two of you. Will you two help me?"
"Help for what?" masungit na tanong ni Lindawn. Lumapit siya sa dalawa at bumulong. Napakunot ako ng nakita ang reaksyon ng dalawa sa kanyang binubulong. Kita ko ang saya at excitement sa mga mata ng dalawa. Tila kilig na kilig rin amg mga ito. Napanguso ako. So he got their hearts just like that ha?!
"I'm excited!" pumapalakpak na sigaw ni Jalyza. Si Lindawn naman ay pilit na itinatago ang ngiting ayaw ipakita.
Julius open his arms wide open so that he can hug the twins. They hug him back. My heart just melted at the sight of my family loving each other. If its just not that complicated. I can see the happiness of my children. The longing for a father. And then I feel dhallow in my heart. I have a longing too. I am longing to be in his arms again. To feel him again. I am longing for him too. But is he longing for me.
Sumulyap sa akin si Julius. Inaya niya akong sumama sa family hug. Umiling ako. Sumungit ang kanyang mga mata saka hinila ako. I feel his warm hug. And these little hug from the children. He's wrapping us with his hug. It's like he is protecting us. Protecting his family. Protecting our family? Dinama ko ang init na nararamdaman na tila hindi na ito ulit mauulit.
-------
A/n: Late update na naman ako. Anyway konti na lang amtatapos ko na 'to! Hahaha. Maraming salamt sa mga sumubaybay. O enjoy reading guys! Comment naman kayo ng saloobin niyo. Hahahah. Thanky muah!/Doll_eye.n a user
BINABASA MO ANG
His Bed Warmer (MS)
Genel Kurgu"Lia. I need you." seryosong wika nito sa akin. "I don't need you." Mariin kong sagot sa kanya at doon nakita ko ang unti-unting pagpatak ng kanyang luha. I've been wreck because of you. So you should too. --- July 2015 - May 2017.