Ng Dahil Sa Pokemon Go (one shot)

:Ng Dahil Sa Pokemon Go:

hello everyone ^^ ako nga pala si Cheska Kim im a grade 12 student and im a pokemon go player!!! kaway kaway sa mga kalahi ko. so yun nga naghahanap ako ng pokemon dito sa bahay kaso wala naman akong mahanap kaya napagdesishyunan kong lumabas kaso pati sa labas wala parin akong mahanap kaya naman pumasok ulit ako sa bahay para maligo at magbihis, may pasok pa kasi ako mamaya na lang siguro ako maghahanap ng pokemon

sa school

naglalakad ako sa hallway naglalaro nanaman, as usual, ng may marinig akong tilian.. ohmy!! baka sila na yun!! nakipagsiksikkan ako sa mga nagkukumpulang babae. gosh! sila na nga yun!! ang team rocket!! hehe jk lang. ang JB'ys!!! sikat sila dito sa school una kasi gwapo sila pangalawa talented sila, kaya JB'ys kasi lahat sila nagsisimula ang pangalan sa letter J kaya naman may B'ys it means 'boys', ang JB'ys composed ng 3 members sina jake, jason, and si jeremy. si jake ang pinakagwapo para sakin!!! >< ang gwapo niya talaga.. oh my, oh my, oh my!! dadaan sila sa harap ko--- ang bilis ng tibok ng dibd---- puso pala, ang bilis ng tibok ng puso ko!! na-estatwa ako sa kinalalagyan ko sa sumunod na nangyari.... to-totoo ba yun? si-si j-jeremy, kinindatan at nginitian ako!!! waaahhhhh!! >///< pakiramdam ko namumula na ang buong mukha ko!! >//< kasi naman eh!! kaso... hindi si Jake yung ngumiti sakin... :(  awwwww si Jake Ashton Gimenez ang ultimate crush ko pero kahit minsan di man lang siya tumingin o ngumiti sakin, kahit mahagip lang ng mata niya.. minsan naman pag mapupunta sa direksyon ko yung mata niya naka poker face lang siya, haaayy pero sa ibang fangirls niya todo makangiti... aish naiinis talaga ko... parang ang unfair...

dati kasi close ko si Jake naiinggit nga sakin yung ibang girls pero hindi naman nila ko sinasaktan.. childhood bestfriend ko si jake pero nung simula ng mag grade 9 kami hindi na niya ko pinapansin, lagi na siyang cold kung makatingin, parang wala kaming pinagsamahan, parang wala kaming koneksyon sa isat-isa, parang di kami magkakilala. nami-miss ko na nga yung mga panahon na bata pa kami eh kasi noon walang problema at hindi niya ko nilalayuan, ti-nry ko makipagusap sa kanya pero, hindi niya ko pinapansin wala lang siya pakealam, parang hindi niya ko nakikita,na parang isa lang akong multo. tinanong ko rin si tita, mama ni jake, kung bakit siya ganyan pero kahit si tita hindi rin alam kung bakit, nawawalan na ko ng pagasa nun pero kinakausap ko parin siya... hanggang isang araw...

 flashback

"jake, may problema ba? bakit hindi mo ko pinapansin? bakit di mo ko kinakausap?" sabi ko. pero hindi lang siya sumagot patuloy lang siya sa paggamit ng phone niya, at parang walang narinig

"jake pansinin mo naman ako.."  ako ulit. pero parang wala ulit siyang narinig

"jake naman eh..." nangingiyak na ko, hindi na ko makahinga ng maayos ang bigat sa dibdib, pinipigilan kong umiyak kasi ayokong umiyak sa harap niya,  noon kasi halos isang liggo niya ko di pinansin nung umiyak ako sa harap niya, sabi niya papansinin niya lang daw ako kapag nangako akong hindi  na ko iiyak sa harap niya kaya nagpromise ako. hindi ako promise breaker kaya pinipigilan kong umiyak.

"jake tingnan mo naman ako" sabi ko tapos hinablot ko yung phone niya, pero wala lang yun sa kanya kinuha naman niya yung tablet niya, kinuha ko ulit tapos yung loptop naman niya.. syempre kinuha ko ulit..