Aslında asık olmaya çok meyilliydim. Önumdeki herkeze güveniyordum. peki ya o "ben kendimi beğenmiş biri değilim!" demekten başka birşey demiyordu aslinda dogru söylüyor hemde çok. Ben biraz şımarık oluyordum yanında çok ağır olan adam onun yanında 1. sınıfa giden çocuktan hiçbir farkım yoktu sanki. D ünyanin ayri koselerindeydik galiba ben oyle düşünüyorum
