Karım 17 aylık hamile. Karnın da yedi tane kafa saydım. Ama ne yazık ki hepsi yaşamayacak. İki tanesini iblis, İki tanesini de tanrı alacak.
Ne kaldı şimdi ?
Üç tane çocuğum olacak. Bir tanesi benim kanımdan olacak. İki kız bir oğlan olacak. Ama hepsi evladım. Ayırt eder miyim hiç ? Keşke iblis almasa onları benden. İblis biraz merhametlidir, belki de vazgeçer.
Ya tanrı ?
O asla vazgeçmez, gaddar herif !
Bu vadi yürümekle bitmez,
Burada yıllar, dokuz yüz günün altına inmez.
Yaşım bin küsür, ama emin olun bu kadar yaşamaya değmez.
Peki iblisin kulu, ne istersin benden söyle, ne vereyim sana armağan olsun ?
Efendim eğer mümkünse kızlarımdan, biri ölümsüz olsun.
Bu mu sadece ?
Bir de şu ecinniler ışığı kapatsın, ruhuma işlesin gece.
Oldu bil iblisin torunu.
Minnettarım efendim, açık olsun yolunuz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bu gecenin son yolcusu...
PoetryYeniden hayata tutunma ! Düş, sendele ama sakın tutunma. Sana yapılanları değil, yapanları unutma, Ne kadar uzakta olurlarsa olsunlar, sakın peşlerini bırakma.
