VS-Kamufle

BÖLÜM 9- *VAZİYET

BÖLÜM ŞARKISI: Güliz Ayla-Olmazsan Olmaz

Elimdeki kitabın son sayfalarına varmak üzereyken çalan kapının sesiyle dikkatim dağılıyor. Bakışlarımı kitaptan ayırıp kapıya yönlendiriyorum. 'Of'layarak elimdeki kitabı oturduğum koltuğa bırakıyorum ve ayağa kalkıp kapıyı açmaya gidiyorum.

"Kim o?"

Kapının ardından sesleniyorum.

"Cemil Amcan"

Onun sesini duymamla dudağımı dişliyorum. Ne yapacağımı bilemezken kapı kulpunu indiriyorum ve kapıyı açıyorum. Boğazımı temizleyerek yere sabitlediğim bakışları Cemil Amcaya kaldırıyorum.

"Evet, Cemil Amca?"

"Kira süren yine geçti kızım"

Nefesini dışarıya vururken onunda sesinde çaresizlik seziyorum.

"Biliyorum Cemil Amca ama-"

"Bak kızım babanı da anneni de çok iyi tanırım. Seni de öyle. Severimde kendi kızım gibi. Ama benimde geçinmem lazım. Sende beni anla"

"Biliyorum, biliyorum Cemil Amca. Seni de anlıyorum. Ama ne yapabilirim ki? Elimden geldiğince parayı ayarlamaya çalışıyorum"

"Bak Elif. Ben seni hep olumlu karşılarım ama bu sefer zor durumdayım kızım. Arda hasta ve hastane masrafı için para gerekli. Tedavi olacak"

"Anlıyorum"

"Lütfen kızım yarın getir kiranı"

"Peki"

"Iyi geceler"

"Size de"

Cemil Amcanın arkasını dönüp gitmesiyle yavaşça kapıyı kapatıyorum. Arkamı dönüp kapıya yaslanıyorum ve gözlerimi kapatıp titrek bir şekilde iç çekiyorum.

"Allahım bana yardım et"

Ağlamaya başlarken yere çöküyorum. O kadar parayı nereden bulabilirim ki? Zaten bir işte çalışıyordum ondan da kovuldum. Ağlamam şiddetini arttırırken telefonum çalıyor. Dolu gözlerimden dolayı etrafı bulanık görürken, yerden ve kapıdan destek alarak ayağa kalktım. Koltuğun üzerinde bulunan ve hâlâ çalmaya devam eden telefonumu elime aldım ve arayan kişiye baktım. Numara idi. Burnumu çektim ve yanaklarımdakı ıslaklıkları elimin tersiyle silip aramayı cevaplandırdım.

"Alo?"

Karşıdan ses gelmemişti. Sadece bir inleme sesi. Acı çeker gibi.

"Alo?"

Sesimin tonunu biraz daha yükselttim ve bir cevap bekledim.
Ama aksine telefon yüzüme kapandı. Neydi bu şimdi? Biri rastgele bir numara çevirip karşısındaki kişiyi işletiyor muydu? Kim yapsın ki böyle birşeyi? Telefonu kulağımdan çekerek bir süre ekrana baktım. Ardından tuş kilidini kapatıp tekrardan koltuğun üzerine bıraktım. Yarım bıraktığım kitabı elime aldım ve okumaya devam ettim. Ama sadece bir cümle. Çünkü, o parayı nasıl bulacağım diye düşünmeden edemiyordum. Ne yapacaktım? O parayı nasıl bulacaktım? Hem, parayı vermezsem evden kovulmayı bir kenara bıraktım Cemil Amcanın oğlu Arda zor durumda kalacaktı. Arda'yı severdim. Ara sıra beraber oynardık. Daha küçüktü. Elimde tuttuğum kitabı sert bir şekilde koltuğa bıraktım. Ayağa kalkıp mutfağa girdim ve tezgahın üzerinde duran sürahiyi elime alıp içindeki suyu bir bardağa boşalttım. Sürahiyi tekrar tezgaha bırakıp bardağı kafama diktim.