Hayatımın en güzel ve ya en rezil günü yarın olabilir.Kesin bir şey söyleyemiyorum.Ama umduğum en güzel gün olması.Kim istemez ki sanki? Normalde uykucunun teki olmama rağmen bu gece bir türlü uyuyamıyordum-aslında uyuyana kadar aklımda binlerce senaryo kuruyorum,bu senaryoların sonu kendi ölümümle sonuçlanıyor çoğu zaman.Evet ,yalnızca dış sesim değil iç sesimde psikopat-Sanırım listedeki şarkıların tamamını dinleyip uyumuşum,ne şans ama! 'I love ıt' şarkıyla uyandım.Bu şarkıdan nefret etmeden alarm sesini değiştirmeliydim,en kısa sürede.En sevdiğim şarkı beni masum uykumdan alıkoyuyorsa o şarkıya karşı duygularım nefrete dönüşebilirdi.Saat 06.54 daha zamanım vardı.Şu halimle okula gitseydim iyi bir izlenim olmazdı.Gözlerim kapalı banyoya girdim.Aah! Popom! "Serdar! seni öldüreceğim,banyoyu kurulamadın değil mi! of." Ah ne güzel incilmiş bir popoyla okula gidecektim ne hoş karşılanırdım ya."Tüm gün paytak paytak dolaşırsam seni öldüreceğim Serdar!" Serdar ,çığlığıma koşar koşmaz duyduğu bu tehtidlere aldırmadan pis pis sırıtarak ; "Canım ablacığım istersen sana smokinimi vereyim? Penguene benzersin,şirin görünüp bir kaç arkadaş edinirsin?" üzerine atlayıp yüzünü tırmaladım.Cani değilim hak etti bence! Hala sırıtıyordu,çoğu zaman mazoşist oldugunu düşünüyordum belki de öyleydi.Serdar'ı banyodan dışarı atıp aynanın karşısına geçtim.kendime sövüyordum ,çok yapmacık bir şekilde gülümsedim,iğrençtim!Mutlu ve özgüvenli gözükmeliydim.Her ne kadar çirkin olsamda.Saçlarımı bir türlü sevemiyordum ya,kıvırcık ve dalgalıydılar bonus kafa gibi.Düzleştirdiğim saçlarıma yüzümü buruşturarak baktım.Saçlarımı kazıtmayı düşünmedi değilim.Şu an ki halimden daha cool olabilirdim belkide.Ama benim ne dediğim ve ne düşündüğüm değişkendi.Düzelmesini bekleyecektim.Tek umudum Allahtı.Herşeyden daha çok ona inanıp güveniyordum. Gözlerime eyeliner çekip dudaklarıma parlatıcı sürdüm.Çok şirin olmuştum.Tatlı olmak küçük göstersede hoşuma gidiyordu.Gözlerimi ve dudaklarımı çok beğeniyordum.Övünmek gibi olmasın.Gardrobumu açıp sade ve spor bir şey aradım.Kesşnlikle elbise giymeyi sevmiyordum.Hele boyum kadar olan lanet topuklu ayakkabılardan nefret ediyordum.İlk kez son olacak sanırım topuklu giymiştim iki topuğuda kırılmıştı ve dizimi burkmuştum.O günden bu yana hiç giymedim söz vermiştim giyemeyeceğime.Salaş mavi bir tshirt'ü kafamdan geçirdim bu tshirt benim için çok değerliydi.En yakın arkadaşım Şeyma almıştı.Üzerine barış işareti olan tshirtün altına zımbalı bir şort giydim.Bileklerime bir kaç bileklik taktım.Tamamen hazırdım! Aynaya 'Ben Mutluyum!' mesajı yollayan bir gülümseme gönderdim.Telefonumu çıkarıp Pinhani- Yitirmeden- şarkısını açıp kulaklığımı taktım ve şarkıya eşlik ettim.Şükürler olsun ki sesimi duymuyordum.Sesi güzel olan insanlar ne kadar da şanslı! Babam kapıda belirince hemen yanına gittim. "Hazırım baba,hadi gidelim.İlk günden geç kalmak istemiyorum" "Tamam ,hadi gel." Bir an önce ehliyet alıp hayalimdeki arabayı -Mini cooper- almayı dört gözle bekliyordum.Babamın yanaklarına iki ıslak öpücük bırakıp bahçeye girdim.Bahçe karınca yuvası gibiydi.Tanımadığım insanlar,tanımadığım suratlar.İnsanlara göz gezdirince hemen kaynaşan ve ya benim öyle sandığım öğrenciler eksinlikle 9.sınıf değillerdi.Köşede bir yere sinmiş benim gibi kısacık kalmış,etrafa yeni doğmuş kuzular gibi bakan öğrenciler kesinlikle 9'du.Elimi uzattım ama elim havada kaldı.Aah! bu kadar utangaç olmayın lütfen. "Ben Maya!"32 diş şeklini alarak sırıttım. "Ben de Rüzgar!"Hey! Bir dakika Rüzgar erkek ismi değil mi?Demek ki değilmiş.Bak Maya lisede öğrendiğin ilk şey.Umarım şaşırdığımı belli etmemişimdir. "Memnun oldum Rüzgar."Bu sefer masum masum gülümsedim.Evet oyuncu olabilirdim ama bu sakarlık ve karga sesle imkansız! Kulaklığımı takıp Redd-artık melek değilim-şarkısını açtım bu şarkıyı başlarda sevmemiştim ama dilimden düşmüyordu.Bağımlı olduğum şarkılardan biridir.Birinin bana dokunduğunu hissedince arkamı döndüm.Evet,arkamı döndüğümde taşımsı bir çocuk görmeyi diliyordum.Malesef ki kro bir çocuk aynen şöyle anırdı " Sağır mısın kızım? Müdür konuşma yapıyor duymuyor musun!" Ne olurdu daha kibar biri beni uyarsaydı.Lanetli olduğumu düşünmüyor değildim. " Sana ne? Azarı işitecek ben değil miyim? Kes sesini ve önüne dön tamam mı ?." Bön bön bakıp yerine gitti,salak.Lütfen krolarla dolu bir sınıfa düşmüş olmayayım,lütfen! Hayatımda bu kadar sıkıldığımı hatırlamıyorum.Söylediklerinin tek kelimesini dinlememiştim.Yahu! Kim dinledi ki sanki? Dürüst olalım şimdi.İstiklal Marşı okunduğunda herkes susmuştu .Şükürler olsun ki bir geri zekalı kıkırdamadı.Kafayı yerdim yoksa.Sınıfa koşarak girdim.Sıraların dolmasını istemiyordum.Ne! İnek değildim,yani belki biraz.Ne yapabilirim ki dersleri dinlemeyi seviyordum,boş boş sevgilimin veya başka birinin ismini karalamak hiç çekici değil.Öyle biri olsaydı belki yazabilirdim.Yanıma birisinin oturmasını bekledim ama kim geldiyse yüzünü buruşturup arka sıralara geçti.İnanamıyorum! Arka sıralar dolmak üzereydi ve benim hala yanım boştu.Umudumu yitirmemeliydim.Onlar üzülsünler benim kaybedecek bir şeyim yoktu.Hatta kazanacağım boş bir sıra vardı.Kimsenin gelmediğini anlayınca yeni aldığım kitabı okumaya başladım.-bu kitabı D&R'de görmüştüm.Girer girmez gözüme çarpmıştı gerçekten hoştu.-Çok tuhaftır ama gürültüde bir şey okuyamam okusam da anlamazdım ama müzik dinlerken anlayabiliyordum hatta konsantre oluyordum.Tuhaf.Emınem -Stan şarkısını açıp kitabıma gömüldüm.Şimdiden belliydi sınıfın asosyali olduğum.Gerçi ben bu halimden çok memnundum.Herşeyin geçici olduğu bir dünyada hiç bir şey sonsuz olamaz.Hele insanlara çok fazla değer vermek saçma.Her zaman ortada kalırsın.Ne kadar değer verirsen o kadar ağzına sıçılır.Formül şu ; Az değer ver çok değer gör.İşte bu yüzden müzik ve kitaplar herşeyim.Yanımda olan Allah ve ailem geri yalan gibi.Tekrar birinin bana dokunduğu hissettiğimde arkamı döndüm.O kroyu görmek istemiyorum.lütfen.Şükürler olsun çok tatlı bir kız vardı hemen kulaklığımı çıkardım. "Yanın boş ise oturabilir miyim?" "Ah,tabi otur.Benim gibi birinin yanının dolu olması olağan bir şey mi sence? diye gülümsedim.Arkadan bir sesde sohbetimize katıldı. "Neden? Kendine haksızlık etmiyor musun?diyerek dudaklarını büzdü.Ah! Şuan kendimi tutmamış olsam dudaklarını ısırırdım.Çok şirin!
